Ik hoop dat ik veel verontwaardigde reacties op deze blog krijg. Want dan heb ik ongelijk. Maar ik denk dat er heel veel schildersbedrijven zijn die eigenlijk helemaal niet goed weten wat ze met verfresten en gebruikte rollers en kwasten aan moeten. Of die het wel weten maar het te veel moeiten vinden of te duur. Ik zeg niet dat al die schildersbedrijven dan al hun kwasten maar uitspoelen onder de kraan en de verf het riool in laten lopen. Ik zeg wel dat ze sub-optimaal met hun afval omgaan.
Waarom ik hier over begin? De aanleiding is het filmpje voor consumenten dat de Europese organisatie van verffabrikanten, CEPE, op initiatief van onze Nederlandse vereniging van verffabrikanten VVVF voor consumenten heeft laten maken. Daarin wordt met een animatie uitgelegd dat je kwasten en rollers waarmee je nog werkt een paar dagen in plastic kunt rollen. En dat je je kwasten en rollers die je wil opbergen in een emmer water moet uitspoelen en dat je dat water dan ofwel met een deksel er op kunt bewaren tot een volgende keer, ofwel met de deksel er af kunt laten verdampen in de open lucht waarna je de droge verf als afval kunt afvoeren.
Overal emmers met indrogende verf
Ik verwacht niet dat deze video snel viral zal gaan en zelfs niet dat als dat zou gebeuren dat we dan opeens overal in voortuintjes, op platte daken en op terrassen emmers met spoelwater zien verschijnen die staan uit te dampen. Overigens vraag ik me af of dat wel zo’n geweldige manier is om van je vluchtige organische oplossingen af te komen. Waren die niet slecht voor de ozonlaag?
Aanwijzingen dat het anders ligt
Punt is: bij schildersbedrijven zie ik ze óók niet. En ik zie ook niet vaak van die vlokkenmachines staan, terwijl dat de geëigende machines zijn om te spoelen, de verfresten te binden, op te vangen en af te voeren. Ander punt: als ik een heleboel grootspraak aftrek van de hoeveelheden kwasten en rollers die leveranciers zeggen te verkopen in Nederland (en waarom zouden de overdrijven?), dan doet zo goed als geen enkele schilder meer een paar jaar met één kwast. Het kan haast niet anders of voor elke nieuwe klus wordt een nieuwe kwast gepakt. Nog een punt: Een jaarlijkse actie van een verfgrossier waarbij schilders hun verfafval gratis kunnen komen afgeven levert elke keer weer containers vol gebruikte paint en non-paint op.
Een beetje dit, een beetje dat
Mijn vermoeden: de meeste schilders doen een beetje en-en: een beetje stout door soms tóch de gootsteen of spoelbak te gebruiken. Een beetje handig door emmers en blikken met verfresten bij de klant te laten staan. Flink verkwistend door gereedschap niet te reinigen maar weg te gooien, al dan niet bij het ‘gewone’ bedrijfsafval. Soms heel duurzaam door ingedroogde blikken te verzamelen, kwasten en rollers te laten drogen en dat in zijn geheel en vaak tegen extra kosten in te leveren bij de milieustraat.
De olifant en microplastics
Heb ik gelijk of niet? Overigens: verf mág niet in het milieu komen vanwege een aantal redenen. Zoals de eerder vermeldde vluchtige organische stoffen. Maar ook vanwege toxische zware metalen zoals cadmium. En andere giftige stoffen, verf is een complexe samenstelling van tal van stofjes. En vanwege de polymeerketens die microplastics zijn waarvan er al veel te veel overal in natuur zitten. Ook dat weet je best, denk ik. Maar ook die olifant in de kamer wijs ik toch maar even aan.