Ik vermoedde het al, maar ik hoorde het nu ook van iemand die er verstand van heeft :-). Jullie slaan af, laten het gaan, zetten het on hold, gunnen het een ander. Ook als je ze je het beleefd van te voren vragen, telefonisch, of je geïnteresseerd bent. En dat ja dan ‘ja’ gezegd hebt. En dat je dan geselecteerd bent, dat ze je dan weer bellen. Of je wil offreren. En dan zeggen jullie dus ‘nee’. .
Voor de Bouwvak
Ja, ik heb het dus niet over de zzp’ers en de papapmamabedrijven (al kampen die met dezelfde problemen). Ook jij, met je ontzorgende, meedenkende, openboekvoerende, langetermijnplannende vastgoedonderhoudplannende bedrijf. Ook jij zegt dus heel regelmatig ‘nee’. Nu al, nog voor de Bouwvak (waarom schrijf ik dat nou met een hoofdletter, ben ik aan vakantie toe? Aan Vakantie?).
Werk uit strategie aannemen
Dus. Hoe naar moet dat voelen? Professionele opdrachtgever. Schrijft tender uit op een project. Ben je in geïnteresseerd. Om meerdere redenen. Niet meer, zoals een paar jaar geleden, omdat je het werk nodig hebt, om je mensen aan het werk te houden, desnoods kócht je dat werk dan maar. Maar wel omdat je het graag wil doen, je bedrijf er de skills voor heeft en je kunt er een redelijke marge op krijgen. Of strategischer: je bouwt een relatie op, bevestigt een band, en kun eens gaan doorpraten over langduriger samenwerking, minder hap-snap, meer… resultaatgericht.
Amfibieën
En dan dus ‘nee’ zeggen. Een opdrachtgever die de kikkers uit zijn mand ziet springen. En dus door moet met de overgebleven amfibieën. Wat voor keuze is dát. Hij had veel liever met jou…
Gevaarlijke gedachten
Ik doe een gooi: personeelstekort? Op alle niveaus? Dus: niet alleen te weinig professionele vakkrachten (een probleem van de hele maatschappij), maar ook van professioneel tussenkader, werkvoorbereiders, projectleiders etcetera?
Of schat je het anders in. Meer van dat je last hebt van je eigen succes: vaste klanten blijken te trouw, je zit in een luxepositie, wordt zo gedwongen om te kiezen? Maar geen nood: die klant komt later wel eens terug? Gevaarlijke gedachten. Wie ‘nee’ zegt tegen een klant stelt twee partijen teleur. Dat moet beter kunnen.