Maar of de vrouw van Ruben ‘vaksjaak’ van der Kruis daar zo blij mee is? ‘Ik denk dat zij gek wordt’, zegt de schilder uit Maarheeze op het podium lachend tegen presentatrice Annemarie Brüning. Het is al de vierde prijs, deze keer voor bedrijfspand Different Doors in Budel, die hij als vakman bij dit evenement in de wacht sleept. ‘We hebben in onze leefkeuken leuke designplankjes opgehangen waar de prijzen op staan. Mijn vrouw zei laatst: die kunnen nu wel weg.’ Na het veroveren van de klanttevredenheidspluim, de prijs voor de schilder met de meest tevreden opdrachtgever: ‘Ik denk dat we er een paar planken bij moeten maken. Deze is voor ons team.’
De overallprijs ontbreekt nog in zijn rijke verzameling. Die kaapt Verkerke voor zijn neus weg, met een muurschildering in Vlissingen. Daarmee leverde de Zeeuw niet alleen een ambachtelijk staaltje decoratieschilderwerk, maar gaf hij en passant het vertrouwen aan een groep jonge vakgenoten én inspireerde hij de buurt – die niet best te boek stond – met zijn werk.
Chaos
Kinderen troosten blijkt ook een specialiteit van het huis te zijn. ‘Je hoeft niet te huilen hoor’, zegt Verkerke aan de telefoon tegen zijn dochter, kort na het winnen van de prijs. De schilder met de creatieve inborst ziet symboliek in de flessen champagne die kapot kinkelden nadat hij als triomfator het podium mocht beklimmen. ‘Chaos, dat past wel bij mij. Uit chaos creëert men, dat idee. De hout- en marmerimitaties heb ik bij dit werk bewust niet superrealistisch gemaakt, omdat ze anders niet zouden passen in het geheel. Een dappere beslissing, denk ik. Mooi dat de jury dat gezien heeft. Ook mooi dat ze oog hebben voor het sociale aspect van dit project. Met een team van heel verschillende niveaus – stagiairs en beginnend schilders – hebben we toch één beeld weten te creëren.’
Je verwacht het niet direct van de charismatische Verkerke, maar dikwijls voelt hij zich onzeker over zijn werk. ‘Ik vraag me vaak af of het wel goed genoeg is. Ik ben streng voor mezelf, zou iets meer mogen nagenieten. Deze prijs voelt als erkenning dat ik goed bezig ben. Dat mag ik best wat vaker tegen mezelf zeggen. En ik durf nu ook vaker hoog in te zetten, omdat ik bewezen heb dat ik dat kan waarmaken. Niet te onderdanig, dat hoeft niet.’
Prominent plekje
De categorieprijzen voor onderhoudsschilderwerk en decoratie- en restauratieschilderwerk gaan naar respectievelijk Martin Bolhaar en Roland Mutsaars. De jaarlijkse sportvraag van Brüning is voor laatstgenoemde. ‘Hoe voelt dit?’ Mutsaars: ‘Fantastisch. Deze prijs krijgt een prominente plek op ons kantoortje.’ Naast zijn uitstekende houtimitaties, imponeerden met name zijn marmerimitaties in een Brabants landhuis. Bolhaar op zijn beurt kalefaterde Villa Vreeburg in Bussum prachtig op. ‘Ik ben erg trots’, zegt de Amsterdammer, die net als collega Mutsaars zijn prijs op kantoor gaat zetten. ‘Zodat alle jongens die aan dit project hebben meegewerkt hem kunnen zien.’
Dan reikt Rens Sturrus, uitgeefdirecteur van SchildersVakprijs-organisator Eisma Bouwmedia, de publieksprijs uit. Oftewel: wie heeft de meeste stemmen weten te trekken voor zijn genomineerde project? Wie anders dan Ruben van der Kruis, die er bijkans een carrière als influencer op nahoudt. ‘Kan-e niet gewoon bliev’m stoan doar?’, merkt een Achterhoekse schilder in onvervalst dialect op, wijzend naar het podium. Van der Kruis, met gevoel voor eufemisme: ‘Ik ben een beetje actief op social media.’ Een kleine 5.000 mensen brachten hun stem uit, een record. Bijna 25 procent van de stemmen ging naar de in vakprijzen grossierende Brabander. Tegen zijn team schilders: ‘Mannen, we gaan op korte termijn iets heel gaafs doen samen.’
Carrière-switchers
Kris Warger alias Sirkris rapt de avond aan elkaar met verf- en schildergerelateerde teksten. Hij werkte jarenlang als adjunct-directeur/opvolger van zijn vader in groothandel ProCoatings, maar maakte een switch naar de muziek. ‘Nu het publiek heeft gekozen, spreekt de jury voor de laatste keer. Welke van deze fraaie projecten mag gaan strijken met de grootste eer?’, klinkt het. En: ‘Ambacht stroomt door onze aderen, alles moet strak in de lak. Graag een hartelijk applaus voor alle mensen uit ons mooie vak.’
Applaus is er ook voor Jan Maurits Schouten. Voordat hij de juryprijs kan uitreiken, grijpt Rens Sturrus in. Hij staat even stil bij het afscheid van Schouten, die binnen uitgeverij Eisma is overgestapt naar bladen voor de houtbranche. Dat betekent dat hij na dit jaar stopt bij de door hemzelf geïnitieerde Nationale SchildersVakprijs. Sturrus: ‘Hij heeft veertien jaar lang schilders op het schild gehesen.’ Dat weten ook alle ‘vaksjaken’ in de zaal, die de scheidend juryvoorzitter een staande ovatie geven.
Bekijk hier de complete fotocollage van Koos Groenewold bij de Nationale SchildersVakprijs 2022.