De binnenkomst van André Goudzwaard was er een om niet te vergeten. ‘Een zenuwachtige springveer’, lacht zijn leermeester Thierry Meulemans. ‘Hij was inderdaad een springveer, superactief’, beaamt Cees van de Graaf, instructeur bij Schildersvakopleiding Zuid-West in Goes. Maar zie nu: de Zeeuwse tiener heeft zich in relatief korte tijd ontwikkeld tot een voorbeeldige leerling. Meulemans: ‘Hij kijkt niet op zijn telefoon, is altijd stipt op tijd en heel leergierig.’
Momenteel nemen meester en gezel van Schildersbedrijf Ad de Wit een villa onder handen in Bruinisse. ‘Bru’, corrigeert de zestienjarige André. ‘Het mooiste dorp van Zeeland.’ O ja? ‘Dat is gewoon zo, dat is wet.’ Waarmee hij meteen verraadt waar hij is opgegroeid: de plaats in het uiterste oosten van Schouwen-Duiveland. Van de genoemde villa schilderen ze elk jaar een zijde, dit jaar is de oostkant aan de beurt.
ADHD
Het energieke karakter van de talentvolle André is toe te schrijven aan ADHD. ‘In het begin was ik misschien heel druk’, zegt hij daar zelf over. ‘Maar ik heb medicatie en moet ermee leren leven. Maar eigenlijk zie ik ADHD niet als belemmering. Ik heb er juist voordeel van, omdat ik veel meer energie heb dan anderen. Ik kan langer doorgaan of ’s avonds nog een klusje doen. En zo gauw ik me focus, sluit ik me af voor wat er om me heen gebeurt.’
Hij is Ad de Wit dankbaar. ‘Ze hebben daar zóveel geduld met mij gehad, dat zie je niet zo vaak.’ Meulenmans: ‘In het begin wat het niet makkelijk, André moest zijn weg vinden. Maar hij heeft goede vooruitgang geboekt. Volgens mij loopt hij zelfs voor op zijn niveau.’ Van de Graaf: ‘De motivatie spat ervan af. Dat is ook een compliment voor zijn bedrijf en zijn leermeester. De energie die je erin steekt, zie je terug in zijn werk.’
André, die op zijn veertiende al voor schilderen koos en op stage ging bij Ad de Wit, is eerstejaars niveau 2. Over een jaar doet hij examen. ‘Ik verwacht dat hij dan doorgaat met niveau 3’, zegt Van de Graaf. André zelf: ‘Als alles meezit, wil ik ook niveau 4 doen.’ Dat betekent wel dat hij verder van huis moet, naar bijvoorbeeld Rotterdam of Breda. ‘Als het nodig is, gaan we naar Breda’, klinkt het resoluut.
Superbeleefd
Een gedroomd project? ‘Molens schilderen lijkt me gaaf. Lekker hoog. Ik houd van hoge dingen.’ Meulemans: ‘Hij is zeker niet bang. Dat is een goede eigenschap, al moeten we hem soms intomen. Dat moeten we sowieso eerder doen dan dat hij aanmoediging nodig heeft.’ Zijn leermeester is ook zeer te spreken over de omgang van André met klanten. ‘Superbeleefd. Vraagt altijd of hij naar de wc mag, spreekt met twee woorden en doet zijn schoenen uit. Ik heb leerlingen gehad die het tegenovergestelde zijn…’
André: ‘Tegen mij is gezegd dat ik het nooit zou halen. Ik heb het ongelijk van die mensen bewezen. Met dank aan de kansen die ik bij Ad de Wit heb gekregen.’