‘Liever dik in de verf dan superglad’

Het Administratiekantoor van het Old Burger Weeshuis (OBW) is een Rijksmonument, gebouwd in 1904. Het werd ontworpen door de bekende architect – en geboren Sneker – Nicolaas Molenaar en gebouwd in neogotische stijl. Van binnen en van buiten heeft het zijn oude grandeur volledig behouden, al werden in de jaren vijftig fraaie glas-in-lood ramen en rijk gedecoreerde plafonds weggetimmerd. Deze interieurdelen werden in 1981 weer tevoorschijn gehaald en gerestaureerd.

De oude grandeur staat op gespannen voet met hedendaagse eisen van comfort en energiebesparing. Daarom wordt bij deze grote renovatie van de gelegenheid gebruik gemaakt om het enkele vensterglas te vervangen door isolerend vacuümglas.

Het schilderwerk aan het Administratiekantoor is eveneens onderdeel van de gevelrenovatie. Daar komt Silvius Schilders om de hoek, dat door de jaren heen al vele Sneker monumenten schilderde. Jack Silvius: ‘We hebben onder meer een paar keer de Waterpoort gedaan, evenals de katholieke kerk. Daar hebben we de banken geschilderd met houtimitatietechnieken. Daarnaast hebben we het startschip van de zeilwedstrijden van de Sneekweek van binnen en buiten geschilderd.’ Silvius werkt ook veel voor de gemeente en de woningcorporatie.

Zwakke schakel

Kwaliteit staat voorop bij het OBW-project. Met meerdere lagen snelgrond, primer en aflak komt het hout dik in de verf; dat is belangrijker dan dat het allemaal super glad wordt. ‘Plamuren doen we zo min mogelijk. Dat is toch de zwakke schakel in het schilderwerk. Liever bouwen we het op in meerdere lagen’, zegt schilder Paul van der Zee, die samen met zijn collega Freerk de Wit het werk grotendeels uitvoert. De bedoeling is dat het schilderwerk weer vele jaren meekan, want het hele gebouw in de steigers zetten is een aanzienlijke klus en gebeurt niet zo snel weer.

Groothandel om de hoek

Het schildersbedrijf werkt hier met verf van Trimetal en die keuze is niet onlogisch. ‘De groothandel zit bijna naast ons. Mijn vader kocht zijn verf daar al toen hij het schildersbedrijf in 1937 oprichtte. Wij werken er veel mee en hebben dit merk aan de opdrachtgever voorgesteld. Bouwbegeleider Buro Erfdiel vond het prima’, zegt Jack Silvius. Gekozen is voor Trimetal Silicon, vanwege de hoge UV-bestendigheid.

Tussenstop

Bij de renovatie zijn diverse partijen betrokken. Silvius Schilders had zelf kozijnen kunnen repareren en vacuümglas kunnen zetten, maar dat is in dit geval uitbesteed aan andere partijen. De steigerbouw is uitgevoerd in opdracht van bouwbegeleider Buro Erfdiel. ‘De bedoeling was dat wij bovenaan zouden beginnen en naar beneden zouden gaan als alle andere partijen weg waren. De praktijk was echter anders. We zijn er zelfs anderhalve week tussenuit geweest. Vooral omdat de monumentale stopverfvervanger tijd nodig had om uit te harden, voordat wij die konden schilderen. Dat aanbrengen werd in twee keer gedaan en ging niet heel snel’, vertelt Paul.

Waar het oude glas is blijven zitten, zoals op de zolder en bij het niet meer verkrijgbare sierglas aan de achterzijde, hebben de schilders de stopverf gecontroleerd. Loszittende delen zijn verwijderd en vervangen.

Stalen schoren

Op dakniveau zijn onder meer de stalen schoren en steunconstructies rond de schoorstenen geschilderd. ‘Die waren al roestwerend behandeld. We mochten ze dus niet schuren, maar alleen licht afnemen en daarna opnieuw schilderen met roestwerend verf.’

Eveneens op dakniveau zijn de boeien fors in de verf gezet. ‘Met meerdere lagen snelgrond en primer. De boeien stonden open en waren zo droog dat je de eerste twee lagen niet eens terugziet. We hebben er niet aan geplamuurd. Dat breekt er toch weer uit. Alleen de verstekhoeken zijn dichtgezet met elastische kit. Het is wel heel goed hout. Vroeger gebruikten ze veel Amerikaans grenen. Dat is vet hout en als dat goed gewaterd is, rot het praktisch niet’, licht Jack toe.

Strakke planning

Het werk vergde een strakke planning: vóór de Sneekweek begin augustus moest de steiger weg zijn, omdat er dan enorm veel mensen door de straat drommen. Aan de voorkant van het pand staat nog een mooi gietijzeren hekwerk in Jugendstil. Dat was na de Sneekweek aan de beurt. Dat past beter in de planning, maar is ook beter met het oog op beschadigingen door de mensenmassa.

Stichting Het Old Burger Weeshuis Sneek spreekt de verwachting uit dat met deze gevelrenovatie ‘het inmiddels 120-jarig pand er dan ook de komende 120 jaar weer goed tegen kan’. De Stichting is blij met de subsidie die hiervoor verkregen is. ‘Zo blijft er nog wat achter in onze subsidiepot voor andere bijzondere activiteiten.’ De Stichting verpacht negen boerderijen. Met de opbrengsten daarvan werd vroeger de weeshuiszorg betaald; nu gaat het naar goede doelen.