Dat verantwoordelijkheidsgevoel kan je helpen om kritisch en analytisch te zijn. Snel te beslissen als het moet, maar ook tijd en ruimte nemen als dat nodig is. Tijd te nemen om even na te denken, te overleggen, liefst met een gelijkwaardige. Alleen, gelijken zijn er waarschijnlijk niet binnen je onderneming. Dus zou je die elders moeten zoeken. En eerlijkgezegd zijn we daar als ondernemers vaak te druk voor, toch?
Als mens zoek je van nature naar gelijkwaardigheid en houvast. Je wil ergens bij horen en verbinden, je wil (h)erkend worden en je wil ergens een veilige haven hebben. Als ondernemer ben je hier ook op jouw manier mee bezig voor je mensen; je onderneming is de veilige haven en je faciliteert dat zij zich thuis voelen en elke dag het beste uit zichzelf (en zo uit jouw bedrijf) halen. En voor jezelf dan? Waar kun jij je anker uitgooien? Persoonlijk worstel ik hier wel eens mee. Waar is mijn haven; mijn verbinding?
Toch, eens in de zoveel tijd, komt er iets of iemand voorbij waar je een instant connectie mee hebt. Je herkent iets in elkaar en hoeft dat ook niet te duiden, want het is er gewoon. Een diepe connectie op ondernemerschap, visie en strategie. Van nature zijn we hierin vaak risico-avers, proberen we zaken te mitigeren of te vermijden. De ander niet vertrouwen, de kaarten voor de borst houden.
Maar ondernemerschap is je openstellen voor die risico-aversie. Omarmen, onderzoeken waar je gevoel vandaan komt. Is je gevoel gegrond? Of is het je angst voor het onbekende die spreekt? Als ik iets geleerd heb de afgelopen jaren, is dat mijn intuïtie te vertrouwen is. Angst is een goede graadmeter, maar een slechte raadgever. Stel je je open, dan kun je je rijk rekenen met schitterende en onverwachte avonturen. Een oprechte verbinding.
Meer ondernemers-verhalen vind je in dit dossier.