Na een afgebroken opleiding aan Nimeto in Utrecht en Cibap in Zwolle leek Rishan Pelamonia (43) zijn jongensdroom, schilder worden, definitief vaarwel te moeten zeggen. Niets is minder waar, blijkt nu. Twintig jaar na dato zit de inwoner van Apeldoorn opnieuw in de schoolbanken. Hij volgt als zij-instromer een opleiding tot schilder bij Schildersvakopleiding Zutphen. Volgende week hoopt Rishan zijn examen met een goed resultaat af te sluiten.
Twee decennia geleden koos de Apeldoorner na de LTS voor een schildersopleiding bij Nimeto. ‘De exacte vakken lagen mij niet en ik moest uiteindelijk de opleiding verlaten’, vertelt hij. Rishan probeerde het vervolgens op het Cibap in Zwolle, maar liep daar tegen dezelfde problemen aan. ‘Ik ben toen ook met die opleiding gestopt en vond een baan in een professionele wasserij. We verzorgden de was voor met name zorginstellingen. Dat betekende wasgoed uitsorteren, wassen, drogen en weer klaar maken voor retour. Bij dit bedrijf heb ik zo’n twintig jaar gewerkt.’
Schilderen bleef trekken
De laatste jaren bij zijn werkgever had Rishan het steeds minder naar zijn zin. ‘Als gevolg van reorganisaties veranderde er veel bij het bedrijf en de sfeer werd er niet leuker op. Schilder worden bleef altijd wel door mijn hoofd spoken, maar ik heb lang getwijfeld of ik de carrièreswitch durfde te maken.’
Zijn broer Eli trok hem uiteindelijk over de streep. ‘Eli werkt al 22 jaar bij Van Triest Schilders in Vaassen. Hij vertelde mij dat het bedrijf schilders zocht en vond dat ik moest solliciteren. Ja, toen begon het bij mij echt wel weer te kriebelen.’
Rishan Pelamonia mocht komen praten bij Van Triest en kreeg uiteindelijk een contract aangeboden. Daarbij hoorde een versnelde opleiding via Schildersvakopleiding Zutphen. ‘Dat betekent acht weken fulltime naar school, met vier dagen in de week praktijklessen en één dag theorie. Op de opleiding leer ik de basisvaardigheden van het schildersvak, maar ik heb ook al mijn VCA kunnen halen en een cursus werken met de hoogwerker gevolgd. Op de agenda staan verder nog houtrotreparatie en glas zetten.’
Aandacht voor gezond werken
Het grootste verschil met twintig jaar geleden is de verf die wordt gebruikt, geeft Rishan aan. ‘De technieken zijn niet zozeer veranderd, maar destijds was de verf natuurlijk nog op basis van terpentine. Tegenwoordig is er meer aandacht voor gezond werken.’
Nu hij als zij-instromer de opleiding nagenoeg heeft afgerond, weet Rishan zeker dat hij de juiste keuze heeft gemaakt. ‘Ik had bij de wasserij al lange tijd geen plezier meer in mijn werk. Nu heb ik weer echt lol in wat ik doe. Ik wil graag een goede schilder worden en mooi werk afleveren. Ik ben ook nog lang niet uitgeleerd. Ik hoop mij nog verder te kunnen verdiepen in het vak.’
Bij Van Triest Schilders heeft de Apeldoorner inmiddels al mogen meewerken aan een paar mooie opdrachten. ‘We hebben bijvoorbeeld de houten tuinhekken van Paleis Het Loo mogen schilderen. Dat deden we in de werkplaats van Bouwbedrijf Van Laar in Wapenveld. De timmermannen van Van Laar waren verantwoordelijk voor de herstelwerkzaamheden en wij verzorgden het schilderwerk. Als ik nu langs Het Loo rijd, kijk ik toch even hoe de hekken erbij staan. En ja, dan ben ik wel trots dat ik daar aan heb mogen meewerken.’
Ook deze talenten bestormen binnenkort de schildersbranche: