Veel vaker zijn zulke laatste woorden niet voor publicatie bestemd maar ‘off the record’. Dat respecteer ik in 99,9 procent van de gevallen. Tenzij iemand na zo’n interview gevoelige atoominformatie onthult, die hij aan een dubieus regime wil verstrekken. Dan zal ik mijn verantwoordelijkheid nemen; de waakhondfunctie van een vakbladhoofdredacteur valt niet te onderschatten.
Voor wie de ironie nog niet doorheeft: komt er toch nooit van. De schilders, en de SchildersVakkrant met hen, zitten in hun eigen bubbel. Best lekker. Je hoofd breken over wereldproblemen waar je toch niets aan kunt doen, stemt weinig vrolijk. In tegenstelling tot dingen waar je wel controle over hebt. Dat kozijntje nog wat strakker aflakken, die prachtige decoratie – je masterpiece – nog een klein beetje bijpunten of de glasgraad van je spiegeldeur nog wat opkalefateren.
Wie zulke topprestaties koppelt aan snelheid, is een ware meester in zijn vak. Dat lukte Stef Olimulder dus, bijna achteloos. En dat als de benjamin van het stel. Zestien jaar en nu al Nederlands kampioen schilderen met een geweldige score tijdens Skills The Finals. Heel benieuwd wat we nog meer gaan zien van deze jongen, bijvoorbeeld op de wereldkampioenschappen in Lyon. Dat gaan we natuurlijk volgen, zeg ik zonder een spoortje ironie.
Bossche Bol, Stef?
Iets gezien dat interessant kan zijn voor de SchildersVakkrant? Laat het hoofdredacteur René Vorderman weten.