Na een gesprek met directeur Joni Hendrix van Schildersvakopleiding Nuenen kreeg Pelzer de mogelijkheid geboden vervroegd uit dienst te treden. “Die mooie kans wilde ik niet laten schieten”, zegt hij.
“Ik krijg in de persoon van Lex van der Heiden een geweldige opvolger. Een jonge kerel van dertig jaar die ik hier eerder als leerling meemaakte. Hij werkte als schilder bij Coolen in Eindhoven, maar is nu al bijna een jaar hier bij ons in Nuenen aan de slag, wat ook zijn woonplaats is. Het opleiden van jongeren is hem op het lijf geschreven. Lex volgt momenteel de opleiding tot opleidingsinstructeur en neemt mijn taken dus per 1 januari over.”
Schilder
Mari, geboren, getogen en nog steeds woonachtig in Venray, vertelt hoe hij ooit in het schildersvak is beland. “Ik zat op de lts en meteen werd het schilderen daar mijn grote passie. We hadden een goede leraar, meneer Van Bersch, die inmiddels 85 jaar is. Ik kwam hem laatst nog tegen op een reünie. Na de lts kreeg ik een baan bij schildersbedrijf Reinders in Venray.”
Door chronische rugproblemen werd het dagelijks aan de kwast staan fysiek steeds zwaarder voor Mari. Hij besloot daarom op zijn veertigste de overstap naar het onderwijs te maken. “Ik wilde mijn ervaring graag overbrengen op de jongeren en kreeg een baan als praktijkinstructeur op het toenmalige SPOS in Helmond. Deze school verhuisde een jaar later naar Nuenen. Een oud-collega raadde mij destijds deze onderwijsbaan af met de woorden: ‘De jeugd is eigenwijs, daar moet je niet mee willen werken’. Maar meteen vanaf het begin voelde ik mij op schol als een vis in het water en had ik een goede klik met de jongeren.”
Mondige jongeren
De jonge generatie die hij pakweg 20 jaar geleden opleidde, is een heel andere dan de jeugd van tegenwoordig, merkt Mari op. “De helft van de leerlingen komt tegenwoordig uit een gescheiden gezin. Sommige van hen missen daardoor een stabiele thuissituatie en dat zie je terug in hun gedrag. Jongeren zijn tegenwoordig ook veel mondiger.”
“Ik krijg soms flink weerwoord, bijvoorbeeld als ik iemand aanspreek op het feit dat hij te laat in de les is gekomen. Sommige leerlingen kunnen dan flink uit hun slof schieten van woede met de opmerking dat ik daar niks over mag zeggen. Gelukkig zijn er ook veel jongeren bij die meer fatsoensnormen hebben.”
Mari kan zich ook verbazen over sommige jongeren die tijdens de open dag van Schildersvakopleiding Nuenen met de koptelefoon op door het gebouw lopen en desinteresse uitstralen, terwijl hun meegekomen ouders zich juist wel goed laten informeren over deze opleiding.
“Ik maak soms ook mee dat ouders alleen naar de open dag komen, omdat hun kind geen zin heeft mee te gaan en eigenlijk niet weet wat voor opleiding hij wil gaan doen. Dat hoort schijnbaar bij deze tijd”, verzucht hij. Zo ook de blikjes Red Bull die de leerlingen tijdens de lessen meenemen. “Anders blijven ze blijkbaar niet wakker.”
Onderwijs
Mari zag door de decennia heen ook de invulling van de lessen veranderen. “Voorheen werd veelal classicaal lesgegeven, tegenwoordig zitten de leerlingen veel zelfstandig achter de computer in het lokaal. Het aantal praktijkexamens is uitgedund en eindexamens zijn eindgesprekken geworden.”
Waar veel schildersopleidingen klagen over het relatief geringe aantal leerlingen, heeft Nuenen daarover – volgens Mari – geen klagen. “Dit jaar hadden we weer 28 nieuwe aanmeldingen. Onder welke directeuren ik in die 21 jaar hebt gewerkt? Dat zijn respectievelijk Willem-Jan van der Sande, Dagmar Opheij, John Broeders, Erwin Brouwer en nu Joni Hendrix. Ik laat mijn werk na 21 jaar goed achter, denk ik. En met Joni heeft de school een goede directeur met visie aan het roer.”
Met de volgende mooie woorden kondigde Joni Hendrix op social media het afscheid van Mari aan: ‘Wij geloven in de kracht van goede leermeesters. Zij zijn het gezicht van de Schildersvakopleiding naar zowel de bedrijven in onze prachtige sector als naar onze leerlingen. Velen van jullie kunnen zich een Schildersvakopleiding Nuenen dan ook niet voorstellen, zónder Mari Pelzer en toch moeten we dat gaan proberen.’
Rowwen Hèze
De praktijkcoördinator en –instructeur uit Venray mocht op 1 november – op uitnodiging van de Schildersvakopleiding – als VIP naar een concert van zijn favoriete Limburgse band Rowwen Hèze en kreeg op 16 december nog een afscheidsreceptie aangeboden.
Als speciaal eerbetoon aan Mari, een Limburger die in Noord-Brabant werkt, werd in een leslokaal in Nuenen zelfs een beroemde zin uit een songtekst van Rowwen Hèze op de muur geschilderd: ‘Het is een kwestie van geduld dat heel Holland Limburgs lult’. “Dat vind ik prachtig”, glimlacht hij.
“Voor mij is het nu tijd om rust te nemen. Ik ga me zeker niet vervelen, want ik doe altijd veel vrijwilligerswerk. Daarnaast ben ik verknocht aan Zeeland, waar ik al 34 jaar op een camping bij Groede sta. Ik hoop daar de komende jaren nog veel tijd door te kunnen brengen.”
