Ga naar hoofdinhoud

Europese banen en bananen


De mythe van het verbod van de Europese Unie op rechte bananen en kromme komkommers houdt in sommige gremia hardnekkig stand. Vaak wordt het aangehaald om de onzin van de bemoeienis uit ‘Brussel’ te onderstrepen. Ja, er bestaat een Europese indeling in kwaliteitsklassen, handig want dan weet je dat van Finland tot Portugal niet appels met peren met elkaar worden vergeleken, maar het is aan de handel hoe ze hiermee omgaan en al dan niet integreren in hun onderlinge transacties. Er kan alleen sprake zijn van een Europees verbod als de volksgezondheid in het geding is. En bij mijn weten heeft nog nooit iemand buikpijn gekregen van een kromme komkommer.

Bent u zich al aan het warm lopen om op 22 mei naar de stembus te gaan? Heeft u zich al verdiept in de kandidaten voor het Europese parlement en hun standpunten en partijprogramma’s? Of behoort u tot het gilde dat roept dat het een ‘ver van mijn bed show’ is en stemmen toch geen zin heeft? Fout. Als er een sector is die behoefte heeft aan een ‘level playing field’ dan is het wel de schilder- en onderhoudsbranche. En daarvoor moet je in ‘Brussel’ zijn.

Arbeidsvoorwaarden

Een karikatuur is zo gemaakt. Men praat in ‘Brussel’ echter wel degelijk over serieuze zaken die ons direct raken. Een mooi voorbeeld werd gegeven in de laatste plenaire vergadering van het Europese Parlement voor de verkiezingen. Het stemde in met regels die oneerlijke concurrentie op arbeidsvoorwaarden de kop in moeten drukken. Gedetacheerde werknemers moeten niet alleen hetzelfde loon krijgen, maar ook andere arbeidsvoorwaarden (denk bijvoorbeeld aan werktijden en vakantiedagen) dienen gelijk te zijn. Dat moet een schilderondernemer, die continu wordt geconfronteerd met buitenlandse ‘schilders’ die via malafide uitzendbureaus bereid zijn om hier voor een schijntje te komen werken, als muziek in de oren te klinken.

Zelfmoord

Een mooi voornemen, maar alles staat of valt natuurlijk met de implementatie van deze regels in nationale wetgeving en de uiteindelijke handhaving daarvan. En daar gaat het vaak mis. Het pleidooi van minister Ascher van Sociale Zaken om te komen tot een Europees coördinatiecentrum, om afspraken te maken voor gemeenschappelijke controles, moet dan ook niet direct overboord worden gegooid met het argument dat nog meer Europese bemoeienis ongewenst is. De open grenzen zijn een gegeven; nog beter, een voorwaarde om als BV Nederland te kunnen overleven. Ik zie dan ook liever de instelling van een centrum waar alle landen van de Europese Unie hun kennis en krachten op dit gebied bundelen, dan een poging onze grens potdicht te metselen. Dat zou regelrechte zelfmoord van de Nederlandse economie zijn. En wat voor groot goed vrede en veiligheid is, hoef ik hier niet te betogen. Kijk naar Oekraïne.

Desinteresse

Nu kan het natuurlijk dat u het compleet oneens met me bent. Ook in dat geval moet u 22 mei naar de stembus gaan. Bij de vorige verkiezingen bracht ruim een derde van de kiezers in Nederland zijn of haar stem uit. Dat getuigt van desinteresse voor een politieke arena die toch echt steeds vaker aan de bal is als het gaat om zaken die er toe doen. Helaas zien veel landelijke politici en het journaille dat anders. Het feit dat er straks, na de verkiezingen, maar 26 zetels zijn te verdelen zijn op een totaal van 751 Europarlementariërs onder de Nederlandse partijen, doet daar helemaal niks aan af. Met elkaar zijn we Europa.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie gegevens worden verwerkt.


PPG verlengt Colorful Communities tot en met 2035

Baan Twente wederom beste Mercedes-Benz Van ProCenter

Oostveen overgenomen door Hoogstraten Haarzuilens

Geen versoepeling regels voor Oekraïense zzp’ers

Soudal slaat vleugels uit naar Japan