Deze week bereikt ons het bericht dat Uniep-voorzitter Juergen Hinz is overleden . Onbegrijpelijk, dat je zo’n man, in schijnbaar blakende gezondheid, een paar dagen van te voren de hand hebt gedrukt.
Het verdwijnen van Hinz van het Europese toneel is mogelijk een goede aanleiding om eens kritisch naar de aanwezigheid van de Europese schildersbranche daar te kijken. Want: hoe aimabel en betrokken Hinz ook was: dat Uniep weet niet echt veel deuken in het Europese pakje boter te slaan.
Daar is Brussel ging het om een voorvertoning van een bijzonder slappe promotiefilm en een uitzonderlijk vage discussie over aanbestedingen van overheidsopdrachten, waarbij het maar de vraag was of er wel een probleem wás.
Wél interessant was een presentatie van een Noors systeem van distributie van veiligheidsinformatiebladen: de bouwbranche heeft daar de leveranciers van chemische bouwstoffen behoorlijk in de houdgreep en dwingt ze om exacte en kloppende informatie af te geven.
Vreemd, dan, om de volgende dag bij dat Aware-congres te zitten waar óók naar eenduidgheid en veiligheid in de omgang met bouwstoffen in Europa wordt gestreefd. Wordt hier niet op een grove en geldverspillende manier langs elkaar heen gewerkt?
De houding tegenover Europa is er bij de meeste mensen vooral een van moeilijk, moeilijk, lastig, lastig. Maar ondertussen is de EU wel een realiteit-van-alle-dag, die ons allemaal raakt.
De schildersbranche zou een echte Europese agenda moeten opstellen:
- duidelijkheid en eenduidigheid in de lidstaten over regels op het gebied van gevaarlijke stoffen
- lobby voor oplossingen voor moeilijkheden die voortvloeien uit de Verfrichtlijn, Reach en andere Europese regelgeving
- idem voor zaken als valgevaar: ook daar werken allerleid initiatieven dwars door elkaar heen
- lobby voor economische zaken, zoals het lage BTW-tarief. Maar ook vereenvoudiging van uitwisseling van personeel tussen landen, en specifieke belastingzaken voor het MKB
Zo’n agenda zou conreet gemaakt moeten worden in
doelen en te nemen stappen, en regelmatig moeten worden gemonitord. Wat dan
verder nodig is is een (relatief bescheiden) budget en (veel lastiger) een groep
gemotiveerde mensen die honderd procent gaat voor het uitvoeren van die
agenda.
doelen en te nemen stappen, en regelmatig moeten worden gemonitord. Wat dan
verder nodig is is een (relatief bescheiden) budget en (veel lastiger) een groep
gemotiveerde mensen die honderd procent gaat voor het uitvoeren van die
agenda.
Deze week bereikt ons het bericht dat Uniep-voorzitter Juergen Hinz is overleden . Onbegrijpelijk, dat je zo’n man, in schijnbaar blakende gezondheid, een paar dagen van te voren de hand hebt gedrukt.
Het verdwijnen van Hinz van het Europese toneel is mogelijk een goede aanleiding om eens kritisch naar de aanwezigheid van de Europese schildersbranche daar te kijken. Want: hoe aimabel en betrokken Hinz ook was: dat Uniep weet niet echt veel deuken in het Europese pakje boter te slaan.
Daar is Brussel ging het om een voorvertoning van een bijzonder slappe promotiefilm en een uitzonderlijk vage discussie over aanbestedingen van overheidsopdrachten, waarbij het maar de vraag was of er wel een probleem wás.
Wél interessant was een presentatie van een Noors systeem van distributie van veiligheidsinformatiebladen: de bouwbranche heeft daar de leveranciers van chemische bouwstoffen behoorlijk in de houdgreep en dwingt ze om exacte en kloppende informatie af te geven.
Vreemd, dan, om de volgende dag bij dat Aware-congres te zitten waar óók naar eenduidgheid en veiligheid in de omgang met bouwstoffen in Europa wordt gestreefd. Wordt hier niet op een grove en geldverspillende manier langs elkaar heen gewerkt?
De houding tegenover Europa is er bij de meeste mensen vooral een van moeilijk, moeilijk, lastig, lastig. Maar ondertussen is de EU wel een realiteit-van-alle-dag, die ons allemaal raakt.
De schildersbranche zou een echte Europese agenda moeten opstellen:
- duidelijkheid en eenduidigheid in de lidstaten over regels op het gebied van gevaarlijke stoffen
- lobby voor oplossingen voor moeilijkheden die voortvloeien uit de Verfrichtlijn, Reach en andere Europese regelgeving
- idem voor zaken als valgevaar: ook daar werken allerleid initiatieven dwars door elkaar heen
- lobby voor economische zaken, zoals het lage BTW-tarief. Maar ook vereenvoudiging van uitwisseling van personeel tussen landen, en specifieke belastingzaken voor het MKB
Zo’n agenda zou conreet gemaakt moeten worden in
doelen en te nemen stappen, en regelmatig moeten worden gemonitord. Wat dan
verder nodig is is een (relatief bescheiden) budget en (veel lastiger) een groep
gemotiveerde mensen die honderd procent gaat voor het uitvoeren van die
agenda.
doelen en te nemen stappen, en regelmatig moeten worden gemonitord. Wat dan
verder nodig is is een (relatief bescheiden) budget en (veel lastiger) een groep
gemotiveerde mensen die honderd procent gaat voor het uitvoeren van die
agenda.