Als er in Nederland geen slechte verf bestaat, én als je als
schilder aardig weet welk goedje je waar op moet smeren, dan koop je
je verf toch zo goedkoop mogelijk? Maar fabrikanten en grossiers weten steeds
weer te scoren met ‘weggevertjes’: van beertenders tot boten, van radio’s tot
flessen wijn.
Weggevertjes of korting op verf?
Ik ken een wat groter schildersbedrijf waar ze niet bepaald blij waren met al die prullaria. Er was één inkoper, en die kwam steeds met die dingen terug van de grossier. De spullen werden bewaard en één keer per jaar, met kerstmis, onder de personeelsleden verloot.
Wat niet wegneemt, overigens, dat een grossier door zijn inkoopkracht soms interessante zaken kan regelen.
Maar van fabrikanten en grossiers hoor ik ook andere verhalen: er worden gigantische partijen verf weggezet, enkel vanwege de wielrenfiets.
Wat doet u met de overbodige verf? Puilt het magazijn uit? Of voert u die potten en emmers als afval af naar de stort en als verliespost op op de balans?
En… u wéét dat u uiteindelijk zelf betaalt voor die extra’s. Kunt u niet bij uw grossier een lagere prijs bedingen, maar dan zonder koffieautomaat ? Of alles kopen via internet ?