In het Museum Volkenkunde in Leiden kan het publiek sinds gisteren van dichtbij de reconstructie meemaken van een pre-koloniale codex uit Meso-Amerika. Onderzoekers kleuren de pagina’s van de reconstructie in met de verven die volgens hervonden recept zijn gemaakt. Het publiek kan ook zelf pigmentverf maken en een codexafbeelding inkleuren.
Een codex is een beeldhandschrift. Veel codices zijn helaas verbrand bij de Spaanse kolonisatie van Midden-Amerika. Ook de kennis over het maakproces is grotendeels verloren gegaan. De originele codex is niet alleen zeldzaam maar ook zeer kwetsbaar. Wanneer de codex één keer tentoongesteld wordt, zullen de afbeeldingen onder invloed van het licht totaal vervagen.
De reconstructie kan helpen om te voorspellen hoe de schilderingen de tijd doorstaan en hoe ze beter te bewaren voor de toekomst. In een proefopstelling worden de kleuren versneld verouderd. Eerder werd met deze werkwijze ervaring opgedaan met de schilderijen van Van Gogh in het Revigoproject waar de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed aan meewerkte.
Onderzoekers Art Ness Proaño Gaibor, chemisch kleuranalist bij de Rijksdienst, en Ludo Snijders, archeoloog van de Universiteit Leiden, combineerden hun kennis om het maakproces van de codices te achterhalen.
Het project is een samenwerking tussen de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed, de Universiteit Leiden en de Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek (NWO), die het project financiert.