Een fijne klus heeft hij er aan, Wim van Arkel van het gelijknamige schildersbedrijf uit Schoonhoven. Het wordt mooi en hij kan goed experimenteren met zijn nieuwe HVLP-spuitinstallatie. Maar het vocht in deze verbouwde veestal was wel even een uitdaging. Een fijne opdracht in een tijd dat de markt voor schilderwerk weer aantrekt, merkt de zzp’er.
‘Tja, dat we hier tegelijk staan te werken met de aannemer, is niet zo handig’, zegt Van Arkel, die tegelijk toegeeft dat het ook wel weer gezellig is met al dat volk. De aannemer kwam onderweg wat problemen tegen en werkt er ook aan een ander gebouw, dus de planningen liepen nogal door elkaar.
De particuliere bewoners van het woonboerderijtje in Ter Aar hebben een groot samengesteld gezin en bovendien ontvangen ze nu en dan groepen ouderen voor activiteiten. Om al die mensen goed te ontvangen moest de direct achter het woonhuis gelegen stal worden opgeknapt. Dat is ook gelukt. Het dak is vernieuwd en de ramen en de muren zijn geïsoleerd. Nu alleen nog afwerken.
Wim van Arkel: ‘Ik heb vroeger bij de aannemer, Schoonhoven Keukens & Interieur, gewerkt. Zij hebben me bij deze opdrachtgever getipt. Hier is het dak lange tijd kapot geweest. De stal heeft lang leeg gestaan. En voor die tijd is-ie heel lang intensief gebruikt. Een zure omgeving waar de balken zwaar onder leden. Die moesten dus goed gereinigd worden. Het vervelendste was wel de lekkage van het dak. Want daardoor is de spouwisolatie nat geworden. De afwerklaag van de stukadoor wilde maar niet droog worden. Ik heb daar van die professionele vochtvangers voor gehuurd en ook nog heaters. Die hebben hier een paar weken staan stampen. Dagelijks kon ik hele kuipen vol water afvoeren. En al die tijd kon ik de muren niet schilderen.’
Zelfs het hele hete begin van de zomer was niet voldoende om de muren droog te trekken. Als SchildersVakkrant het project bezoekt, half juli, staat er nog een ventilator op één stukje muur gericht. De rest heeft Van Arkel net in de isolatieverf gerold. ‘Daarna kan het afgewerkt worden en is het klaar.’
Wat niet wil zeggen dat de schilderondernemer, samen met een zzp’er, een vaste medewerker via een uitzendbureau, op dit project niets te doen had. Op het houtwerk kon hij zich uitleven met zijn nieuwe Amerikaanse HVLP-spuit van het merk Apollo, type Precision 5. ‘Een geweldig apparaat. Ik heb er de complete bovenvloer mee in de Glitsa-vloerlak gezet, en ook het plafond beneden heb ik er mee gespoten. Wat me vooral bevalt aan deze spuit is dat-ie vergeleken met een airless enorm veel preciezer is. Je hoeft maar een paar centimeter af te plakken. Dat hoef je met een airless niet te proberen.’
Gekocht heeft de Schoonhovenaar het apparaat in Emmen, bij AGNN. ‘Dat is wel helemaal aan de andere kant van het land, ja. Maar ik heb er geen spijt van. Ik ben daar een hele middag in de weer geweest met allerlei apparaten en met allerlei verfsoorten. Die had ik met mijn eigen bus meegenomen. Zo kon ik rustig mijn keuze bepalen.’
Bijzonder aan dit project is dat de opdrachtgever de overgang tussen de oude binten en spanten en het nieuwe houtwerk heel duidelijk wil laten zien. Van Arkel: ‘Anders had ik een meer gepigmenteerde blanke lak genomen, om het nieuwe, lichte hout in overeenstemming met het oude hout te brengen. Maar dat was hier juist dus niet de bedoeling. Ook hebben we zo min mogelijk gerepareerd. Je ziet nog goed waar oude spijkers zaten of de touwen waarmee ze het vee vastgezet hebben.’
Van Arkel: ‘Ik merk heel sterk dat de markt weer aantrekt. Er komen veel offerteaanvragen binnen en de mensen doen minder moeilijk over de prijs. Ik heb overigens altijd mijn vaste prijzen gehanteerd. Ik kost wat, maar dan heb je ook wat.’ De ondernemer twijfelt over zijn personeelsbezetting, vanwege de transitievergoeding. ‘Ik heb een geweldige vaste medewerker, die ik graag bij me wil houden. Dan kan ik een paar dingen doen. Met het uitzendbureau kun je een uurtarief afspreken waarin de transitievergoeding verrekend is. Dat maakt de medewerker duurder, en dat moet uit de omzet komen. Een andere mogelijkheid is om met vast personeel te gaan werken. Maar dan, zegt iedereen, moet je opschalen naar meer mensen en dan kom je zelf niet meer aan schilderen toe. Op zich ziet het eruit alsof het werk er voorlopig wel is. Ik zie zelfs steeds meer aanvragen voor binnenwerk. Die probeer ik natuurlijk zoveel mogelijk naar het najaar door te schuiven.’