De avond voor de eerste ‘waarschuwingsstaking’ spreken we Dick Koerselman, door FNV Bouw tot coördinator benoemd nu de stemming grimmiger wordt. Het kan zijn dat als u dit leest OnderhoudNL en de vakbonden weer om de tafel zitten of de cao al rond hebben. Maar waarschijnlijk ligt het anders.
U bent in dienst van FNV Bouw, niet zelf schilder?
‘Dat klopt, in het gewone leven ben ik sectorhoofd van de bouwbranche en aanverwante branches. Ik ben teamleider van de mensen van FNV Bouw in de regio’s. Nu neem ik de actiecoördinatie op me. Ik heb daar veel ervaring in uit andere branches, weet hoe processen lopen…’
Ja, want staken, dat is lang geleden voor de schildersbranche
‘Klopt. Dat merkten we ook wel toen er wilde stakingen dreigden uit te breken. Dan loop je als schilder een groot risico. Namelijk om wegens werkweigering op staande voet ontslagen te worden. Er bestaat een recht op staken in Nederland, maar dan moet je je wel aan de regels houden. Zoals een ultimatum stellen, waarmee je werkgever die je met de staking treft, de mogelijkheid geeft om zijn standpunt te veranderen. In dit geval: akkoord te gaan met de cao-voorstellen zoals FNV en CNV die gedaan hebben. Is dat ultimatum verstreken, dan moet je je registreren als staker, dan is het een feit. Werknemers van kleine bedrijven kunnen zich als staker inschrijven op regionale registratieplaatsen of bij plekken waar al gestaakt wordt.’
En dan kan je lekker naar huis?
‘In principe kan dat. Maar dat gebeurt weinig. Staken is niet leuk, het is iets serieus. De stakende schilders beleggen bijeenkomsten om te vergaderen over de situatie. En gebruiken de werktijd voor debatten over verdere actievormen.’
De acties kwamen wat langzaam op gang
‘Vind je dat? Na het niet-accepteren van het eindbod door de werknemers, een eindbod met daarin zoveel verslechteringen dat ze konden weten dat de schilders dat niet zouden accepteren, dreigde OnderhoudNL om een cao met ‘een andere partij’ af te gaan sluiten. Nadat bekend werd dat ze dat inderdaad in principe gedaan hadden, hadden we tweeënhalve week om schilders te informeren over deze voor hen heel slechte deal. Dat zijn we ook gaan doen, bij bijeenkomsten overal in het land.’
En?
‘We kwamen vooral ongeloof tegen. Schilders hebben vaak een goede relatie met hun werkgever. Ze wilden niet geloven dat die niet gewoon zoals altijd een door de vakbonden geaccordeerde cao zou gaan invoeren, die ook nog eens zoveel verslechteringen inhield. Ze hadden iets van “jullie overdrijven, we gaan wel even horen wat er aan de hand is”, Langzaamaan werd de schilders duidelijk dat het echt waar was. Toen kwam de boosheid.’
Wat is het belangrijkste bezwaar tegen de afspraak tussen OnderhoudNL en de LBV?
‘Bijna teveel om op te noemen. Maar één ding baart de schilders zeker zorgen: deze afspraak gaat over drie jaar en bevat aan het begin een loonsverhoging van ruim 4,75%. Dat is nu, na twee jaar nul loonsverhoging en opgeteld met allerlei verslechteringen zoals in de reistijdenvergoeding wel het minste, meer een sigaar uit eigen doos. Maar over 2018 of 2019 staat niets. Dat wordt dus weer twee jaar nul, terwijl alles wel duurder wordt.’
Het gaat om een modernisering, en de afspraak is een feit…
‘Modernisering, flexibilisering… zodra ik werkgevers die woorden zie uitspreken, dan weet ik dat het de werknemers geld kost. Dat is werkgeverspraat. En dat ze deze weg proberen, met een vereniging die ze zelf helemaal optuigen en faciliteren… ze proberen de toekomst van de werknemers te bepalen. Ze denken dat zelf het beste te kunnen. Dat noem ik schofferen van je eigen werknemers.’
Maar ja, op zeker moment moet je je er toch bij neerleggen…
‘Geenszins. We vragen de werkgevers individueel én hun vereniging om weer terug met de vakbonden te komen onderhandelen. Ook juridisch voeren we een strijd. Voorlopig erkennen we geen werking over de bestaande arbeidscontracten van deze slechte cao. Maar stél dat die cao geldig is, en stél dat er een avv voor komt, dan nog zullen werknemers aan hun werkgevers blijven vragen om aanvullende afspraken, op bedrijfsniveau. Dat zullen we zeker stimuleren. Ik voorzie dan een lange periode van arbeidsonrust.’
Met als uitkomst?
‘Wat we in ieder geval willen voorkomen is de situatie zoals die tegenwoordig bestaat in de horeca. Daar zetten de werkgevers de vakbonden een paar jaar geleden ook buitenspel met hulp van de LBV. Even later zetten ze de LBV ook buiten. Nu is daar geen cao meer, geen gedegen collectief pensioen, weinig vaste banen. Dat laten we in de schilderbranche toch met zijn allen, werkgevers en werknemers, niet gebeuren?’
Foto:
Dick Koerselman: ‘Zelfs als deze slechte cao er door komt, dan zullen schilders hun bedrijven om betere voorwaarden vragen’
Foto: JMS