Dat heeft even geduurd. Maar nu spreekt Ger IJzermans, voorzitter van de Landelijke Belangenvereniging (LBV), de vereniging met 270 leden die vorig jaar een cao sloot met de schilderwerkgevers, graag met SchildersVakkrant. ‘Duurzame inzetbaarheid, dat heeft nu zeer onze aandacht.’
U staat als schildersvertegenwoordiger op het OnderhoudNL-plein op de SGA Vakdagen
‘Ja, daar heb ik geen probleem mee. Ik ben voorzitter van de Susag, de stichting die zich met de uitvoeringsregelingen van de schilders-cao bezig houdt. Die stichting is deels ook van de werkgevers. Dus die hoort wel op een informatieplein voor de branche. En als LBV wil ik daar best bij staan. Misschien dat we volgend jaar met een eigen stand komen.’
U ziet de tegenstelling tussen werkgevers en werknemers minder scherp als traditionele vakbonden?
‘Dat valt denk ik wel mee. We zijn wel realistischer. Ik heb gewerkt in de Rotterdamse haven. Daar staakten werknemers massaal een week of zes als het moest. Dat ging ver en was slecht voor de bedrijven, maar ik bedoel: daar was actiebereidheid. Tegenwoordig wil iedereen het voor zichzelf goed geregeld hebben en eventueel overdag een beetje actievoeren misschien nog wel, maar ’s avonds zijn er weer andere activiteiten. Bovendien zit de “directeur” thuis aan de keukentafel. Zij beslist hoe actiebereid je mag zijn.’
Waarmee u bedoelt?
‘De traditionele macht van de werknemers, het stakings- of protestmiddel bestaat in wezen niet meer. Er is geen stok achter de deur. Dan praat je toch anders met de werkgever. Meer als gesprekspartner en met de wet in je hand. Ikzelf ben jurist, net als alle onderhandelaars van de LBV, ook in andere sectoren. Je probeert te overtuigen met de kracht van argumenten.’
De vakbonden FNV en CNV leken ons ook best redelijk
‘We hebben veel met ze te maken, in de tankstationsector, bijvoorbeeld. Het is wisselend, maar wat ik wel sterk merk: er is een bondsbeleid en daar mogen de onderhandelaars niet van afwijken. Ook als dat helemaal niet redelijk is in het voorliggende geval. Dat wekt onbegrip.’
U kwam wel in de branche toen er heel veel omgegooid was
‘Dat besef ik terdege. We hebben een opbouwjaar achter de rug. Wij hebben niets te maken gehad met het opzeggen door OnderhoudNL van organisaties en fondsen als het Vakantiefonds, Arbouw, Savantis. Ik snap dat dat snel en tegen de zin van de vakbonden is gegaan. Dat zal de sfeer niet positief beïnvloed hebben.’
Zodat er nog steeds gedoe is over de O&O gelden
‘De bonden hebben daar nog steeds iets over te zeggen. Pas nog wilden ze er geld uit vrijmaken voor duurzame inzetbaarheid. Maar daar zijn we nu juist druk mee bezig in een speciale commissie. Ons standpunt: dat geld is opgebracht door de werknemers, dus dat moet in de branche blijven.’
Duurzame inzetbaarheid is belangrijk?
‘Ik spreek veel oudere schilders die allerlei gezondheidsklachten hebben. De eerste nieuwe Pago’s zijn net gehouden en we krijgen de oude cijfers niet, maar mijn indruk is dat de oudere schilders kampen met klachten uit de tijd dat de arbeidsomstandigheden slechter waren. Dat heeft onze aandacht. Het aantal seniorendagen hebben we ook niet verlaagd in de cao, al worden ze wel minder goed betaald. Maar juist ook de gezondheid van de nieuwe instroom moeten we goed beschermen, daar werken we aan in die commissie.’
U hebt met OnderhoudNL een loonsverhoging van 6,25 procent afgesproken over twee jaar. Is dat genoeg?
‘Ik ben er niet ontevreden mee. En ik hoor ook weinig protesten, noch van onze achterban nog van de werkgevers. Dit is kennelijk een voor iedereen acceptabel bedrag. Wat we zien in de cijfers is dat het aantal werknemers in vaste dienst weer aan het stijgen is. Gek genoeg neemt het UTA-personeel af, daar heb ik de verklaring nog niet voor gevonden. We weten dat de orderportefeuilles soms tot ver in 2018 vol zitten. Als dat zo blijft gaan we de onderhandelingen over de cao van 2019 wel weer met vertrouwen in.’
Wat wenst u nog meer in de cao?
‘We willen de cao in ieder geval eenvoudiger. Zodat het ook voor kleine schildersbedrijven werkbaar is. Menig schilder houdt de regelingen over bijvoorbeeld het aantal maanden dat je op contracten in dienst mag zijn en het opvolgend opdrachtgeverschap niet goed in beeld. Voor de werknemers zou ik meer keuzevrijheid willen. Bijvoorbeeld om meer uren in de zomer te draaien. Als dat werkbehoud betekent en de werknemer wil het, moet dat kunnen.
De cao is niet algemeen verbindend
‘Nee, de Glas Branche Organisatie heeft zijn vlakglas-cao uitgebreid richting glasplaatsen. Zij blokkeren onze avv en wij de hunne. We voeren daar gesprekken over. Het is niet wenselijk. Er zijn wel niet-aangesloten schildersbedrijven die gewoon de schilders-cao volgen, maar wie het niets kan schelen en geen OnderhoudNL-lid is, kán de cao nu negeren. Dat vinden we geen goede zaak. Maar ik vertrouw erop dat het goed komt.’
Foto:
Ger IJzermans: ‘De loonsverhoging van 6,25 procent was kennelijk voor iedereen acceptabel’
Foto: JMS