De Belgische schilder Timmy Bours van eenmanszaak Tiboss High-end Schilderwerken uit het Belgische Hasselt zegt een alternatief te hebben voor de microplastics die het oppervlaktewater vervuilen en daarmee milieu en mens belasten. ‘Ik heb dit initiatief verschillende verffabrikanten voorgelegd en vind het dan ook vreemd, zo niet schandalig, dat de verfindustrie dit niet oppakt’, aldus Bours.
Timmy Bours (36) laat zich het beste omschrijven als een gepassioneerd vakman en ondernemer, idealist, maar tegelijkertijd realist. Na jarenlang als schilder in loondienst te hebben gewerkt, trekt Bours zijn eigen plan en start in april 2015 Tiboss High-end Schilderwerken, waarbij Tiboss staat voor Timmy Bours spuit- en schilderwerken. ‘Het vak is werkelijk prachtig, maar het ontbrak die bedrijven doorgaans aan een werkelijke visie. Alles moest snel en nog sneller, waarbij het eindresultaat zwaar onder druk kwam te staan. Toen ik weigerde ook op zondag te werken, kreeg ik mijn ontslag. Het beste wat me kon gebeuren. In ieder geval de aanleiding om voor mezelf te beginnen.’
Bours ziet de sector vergrijzen en stilstaan, en de onmacht om hier iets aan te doen. Hij schrijft een opleidingsplan ‘van schilder naar high-endschilder’ met de nadruk op spuittechnieken, geeft demo’s op scholen om de jeugd voor het vak te enthousiasmeren, neemt zitting in de stuurgroep van de Belgische Bouwunie en mobiliseert negen jonge ondernemers zitting te nemen in de besturen om de sector meer toekomstbestendig te maken.
Voordat Bours zich vol op de spuittechnieken richtte, gebruikte ook hij verfrollers voor het aanbrengen van muurverven. ‘Ik zag eens een werknemer van een bedrijf alleen maar verfrollers met water reinigen. Omdat ik mezelf altijd de vraag stel hoe iets beter en efficiënter kan, begon ik me te realiseren wat de dagelijkse praktijk is van de meeste schilders: kwasten en rollers onder de kraan ontdoen van watergedragen verven. Ik besefte dat ik daarmee, en met mij vele anderen, grote hoeveelheden acrylaten, dus gewoon plastics, met het water wegspoel. En dat geldt ook voor het reinigen van spuitapparatuur. Toen ik een berekening probeerde te maken om welke hoeveelheden het gaat, vielen mij de schellen van de ogen: miljoenen liters vervuild water verdwijnen via gootstenen en putjes in het oppervlaktewater. Ik voelde me schuldig en slecht, omdat ik er zelf deel aan heb genomen.’
Reden voor Bours om alternatieven te zoeken. ‘Opvangen van spoelwater? Te veel. Wat moet je ermee? Scheiden met speciale apparatuur? Onbetaalbaar. Let wel, we hebben het hier over professionele verwerkers van verven, de schilders. Wat te denken van het vervuilingseffect veroorzaakt door consumenten?’
Daarnaast wordt Bours geplaagd door een langzaam opgebouwde allergie, door het gebruik van acrylaten en het huidcontact van de afgelopen jaren. ‘Vlekken en korsten op mijn huid en hoofdpijnen van het directe contact van spuitnevels op de huid en rond mijn ogen. Ik voelde me niet alleen lichamelijk steeds slechter, maar ook moreel.’
Mede na het bezoek aan verschillende verffabrikanten en aan een regionale waterzuiveringsinstallatie komt Bours tot de slotsom: dit moet en zal onmiddellijk stoppen. ‘Mijn kinderen zullen niet kunnen zeggen dat ik er niets aan heb gedaan. Ik ben het ze moreel verplicht. Die acrylaten als vulstof van verf, microplastics dus, moeten uit die verf!’ Moeten we dan allemaal aan de verven op basis van lijnolie? ‘Dat is niet realistisch. Er is gewoon onvoldoende plaats en ruimte om vlas te verbouwen. Vervangen door een niet-schadelijk alternatief, dat is de enige oplossing.’
Via een relatie stuit Bours op een mineraal ter vervanging van acrylaten voor een verspuitbare, matte, zeer schrobvaste muurverf. ‘Het kan de acrylaten weren uit verven. Bovendien verhoogt het het vaste stofgehalte. Toegegeven, een mineraal is geen herwinbaar product, maar het is in verschillende landen in bijna onbeperkte hoeveelheden te winnen.’
Vanzelfsprekend laat Bours niet het achterste van zijn tong zien bij zijn bezoeken aan verschillende verffabrikanten. Die blijken echter nauwelijks geïnteresseerd. ‘Kleintjes daargelaten. De grote hebben andere belangen. De animo is daarom gering. Ik snap dat niet. Zeker niet als je zegt het milieu lief te hebben.’
Toch hebben sommige verffabrikanten recentelijk verschillende duurzame alternatieven op de markt gebracht. Bours: ‘Elke verbetering is wenselijk. De grootste verffabrikanten laten het echter afweten.’
Een andere positieve ontwikkeling is dat de opdrachtgevers zich roeren. Zij eisen in toenemende mate om projecten met milieuvriendelijke producten te behandelen. En ook zijn er schilders die zelf een schoon milieu nastreven, bijvoorbeeld verenigd in de Schilders van Nu. En nu is er dus Timmy Bours, de schilder die zelf alternatieven zoekt en aanreikt. Nu de verfindustrie nog. ‘Ik was aanvankelijk onwetend, zoals zovelen nog steeds zijn. De verfindustrie is dat zeker niet.’
Foto:
Timmy Bours komt binnenkort met zijn idee voor zijn spuitapplicaties naar buiten
Foto: HvG