Drie nieuwkomers worden geportretteerd: een jurist, een leerkracht en een PVC-lasser vertellen over hun carrièreswitch. Veertig- en vijftigplussers die om verschillende redenen besluiten het roer om te gooien en de kwast op te pakken. Een interessant inkijkje in verschillende motivaties, maar ook een eyeopener over het imago van het schildersvak zelf.
Praktisch bezig zijn
Opvallend is dat alle drie aspirant schilders het praktisch bezig zijn roemen. Bernd Brugman (51) uit Gorredijk, was 28 jaar leerkracht, maar liep stuk op de toenemende druk en administratieve rompslomp in het onderwijs. Hij hervond zijn energie aan de kwast. De variatie in het werk maakt het leuk.
Het vak blijkt veel meer te zijn dan alleen plamuren, gronden en schilderen, ervaart ook Joke Andringa (47) uit Sneek. De voormalig PVC-lasser is net begonnen aan een introductie bij de Schildersvakopleiding in Leeuwarden en maakt daar ook kennis met glaszetten, behangen en houtrotsanering en weet nu hoe ze een rolsteiger moet opzetten. Lekker buiten bezig zijn trekt haar, maar zich later specialiseren tot restauratieschilder lonkt ook.
Maurits Wilken (44) uit Leeuwarden komt uit een schildersfamilie, maar was zelf 12 jaar jurist. Het feit dat hij altijd met negatieve zaken bezig was, stond hem steeds meer tegen. Hij wilde positief bezig zijn en ontdekte dat een schilder met zijn werk mensen vrolijk maakt.
Ontspannend
Dat is ook de ervaring van Paul Alstein, directeur van Schildersvakopleiding Friesland, die tevens wordt opgevoerd in het artikel in de LC. “Je hebt direct resultaat, je maakt mensen blij. Schilderen is bovendien een ontspannende en rustgevende bezigheid”, is de feedback die hij krijgt van veel omscholers. Misschien is schilderen dan wel niet zo ‘sexy’, maar wel rustgevend in een hectische wereld. Ook een USP!