Best lastig, als je jongeren die nog moeten beslissen welk beroep ze willen kiezen na de middelbare scool speciaal naar jouw vak toe te lokken. Je kunt ze in groepjes naar je opleiding halen en ze daar kennis laten maken met aspecten van het vak, en dat wordt ook gedaan, met name door de onvolprezen Schildersvakopleidingen.
Je kunt ze ook naar beurzen toe trekken. Allemaal mee in een bus en dan de beurs over. Doe je dat op een schildersbeurs, dan heb je kinderen nodig die al zin in schilderen hebben. Een bouwbeurs ligt dan meer voor de hand, zoals de glasbranche afgelopen keer op de Bouwbeurs Utrecht goed begrepen had.
Dan is er ook nog de jaarlijkse Schildersdag van de Studieclub Schilders. In wezen vooral een feest van schilders die nóg beter in hun vak willen worden, met nadruk op de traditionele technieken: marmeren en houtimiteren. Ja, daar horen ook schoolwedstrijden bij, maar om één of reden leveren die meestal weinig spectaculairs op.
En je hebt de Skills, de nationaal kampioenschappen voor mbo-beroepen. Waar schilders aan meedoen. Vorig jaar waren de finales van een aantal van die beroepenwedstrijden in het Techniekhuis Hengelo; schilders en tegelzetters. Dan krijg je meteen een kleinschalige, regionale uitstraling.
Dit jaar waren de schilders in hun finale actief op de vloer van de WTC Expo in Leeuwarden. Een gigantisch complex met gigantisch veel verschillende beroepenwedstrijden. En ondanks dat Leeuwarden maar voor relatief weinig mensen naast de deur ligt was er aandacht voor deze manifestatie van het kunnen van onze jonge vakmensen in de landelijke media groot. Ook op onze nationale radio en in onze nationale kranten. En de minister kwam op bezoek.
En wij van de schildersbladen, websites en het YouTube-kanaal waren er ook. En wat opviel was de ontzettend positieve vibe die overal heerste. Vakmensen, oud-winnaars die een kijkje komen nemen, ook oud-winnaars van heel andere beroepen, trotse docenten en begeleiders. En leuk voor de deelnemers: bijna alle kandidaten voor alle wedstrijden waren ondergebracht in een groot vakantiepark nabij de Friese hoofdstad. Hoe leuk is dat voor verbroedering en inspiratie! Dat was dan weer een voordeel van dat het voor veel mensen ver weg was.
Wat wel opviel: veel andere branches hadden er ook hun promotiematerieel opgesteld. Aan de straaljager van Defensie hoefde niet gesleuteld of geschilderd te worden, die was er om jongens en meiden lekker te maken voor werken bij de luchtmacht. Zo waren er enorme tractoren van landbouworganisaties, complete promotiebussen van weer andere opleidingen, videowalls, virtual reality-brillen, simulatiespellen, allemaal door branches bekostigd promotiespul om kids in een beroep te interesseren.
Daartegen stak de schildersbranche een beetje af: een toernooiveld met de zes deelnemers die drie dagen keihard werkten. Maar geen foldertje over ‘zo wordt je schilder’ te bekennen, geen VR-spuitapplicaties, geen uitdagend spel als stopper voor langsslenterende leerlingen. Best een gemiste kans.
In vroeger tijden stond Savantis standaard zijn mannetje op dit soort bijeenkomsten. Dat is al een tijdje niet meer zo, en zou OnderhoudNL, danwel zouden de Schildersvakopleidingen zelf, dit promotiedeel van het beroep moeten oppakken. Best jammer dat dat nu niet zo was.
Wat een goede vraag blijft is of je de NK schilderen juist wel of juist niet in een exclusieve schilder-setting zou moeten organiseren, dus alleen met schildersactiviteiten er omheen. Ik denk, na mijn ervaring in Leeuwarden, dat je dan tekort doet aan de ervaring en de beleving van de deelnemers. Kiezen voor een beroep dat je ligt en dan meedoen aan vakwedstrijden met de kans om uitgezonden te worden naar Graz of Abu Dabi of Kazan of waar ook op de planeet, samen met allemaal andere zelfbewuste vaktoppers, dat maakt het deelnemen aan de vakwedstrijden tot iets heel speciaals, waar je als scholier enthousiast van wordt.