Brabants onderzoek naar zeewier in verf

Ernes is interim directeur van de Green Chemistry Campus in Bergen op Zoom, een broedplaats voor ondernemers met vernieuwende biobased ideeën. Zoals het project ZCORE, waarin onderzoeksorganisatie TNO met partners bestudeert hoe zeewier gebruikt kan worden voor coatings. Om precies te zijn: reststromen van de plant, die in de voedingsindustrie een dankbare eiwitbron is voor bijvoorbeeld hamburgers of sushivel.

Zeewier groeit razendsnel en neemt CO2 op, in plaats van het broeikasgas uit te stoten, zoals fossiele grondstoffen doen. ‘Als de voedingsindustrie het zeewier heeft gebruikt, halen we nuttige stoffen zoals niet eetbare suikers uit de reststroom. Daarmee sluiten we de kringloop en wordt een reststroom een grondstof’, aldus Ernes in het artikel.

Voedselketen

TNO doet onder de vlag van Biorizon al sinds 2013 onderzoek naar duurzame vervangers van fossiele grondstoffen voor de chemische industrie. Die vervangers bestaan veelal uit niet eetbare suikers en kunnen door producenten van bijvoorbeeld lijm en isolatiemateriaal toegepast worden in hun producten. Volgens Ernes is het van belang dat een vervangende biomassastroom niet concurreert met de voedselketen. ‘Zo kwam TNO bij de reststroom van zeewier uit.’ Bijkomend voordeel: ‘Het proces van zeewier naar verf is korter dan van aardolie naar verf.’

Om daadwerkelijk tot een commercieel product te komen, is nog veel onderzoek nodig. Ook moet de beschikbaarheid van zeewier groeien. Hoe dan ook heeft Biorizon de ambitie duurzame chemische grondstoffen vanaf 2025 op commerciële schaal mogelijk te maken in meerdere sectoren. Dit vanwege het klimaatdoel dat burgers en bedrijven in 2030 bijna de helft minder broeikasgassen uitstoten dan in 1990.