Ik ken er meerdere: mensen die een theoretische middelbare schoolopleiding prima aankonden, die dan ook zijn gaan volgen, en dan ergens, op een of ander moment, de bocht naar het ‘werken met je handen’ gemaakt hebben. Je vindt ze onder decoratieschilders, houtbewerkers, natuurlijk ook onder de uitbaters van foodtrucks en hippe koffietentjes én je vind ze onder de schilders.
Schildertijd en schooltijd
Ik ken maar één schildersbedrijf (wat niet wil zeggen dat er niet meer zijn) die structureel werkt met middelbare scholieren. Lui die anders schappen staan te vullen, achter de kassa zitten of rondrijden met zo’n vierkante maaltijdtas op hun rug, die kun je dus ook gewoon in een plakploeg laten werken. In een schoonmaak- en schuurploeg. Wie weet kunnen ze ook wel een muurtje rollen of een grondlakje aanbrengen.
Want wat is er nu leuker dan in de vakantie, in het weekeinde en op de zoveelste uitvaldag de scheikundeboeken en de Latijnse grammatica aan de kant te schuiven en te komen knallen op een schildersproject? Het zal wat aanpassing van het schildersbedrijf vragen. Je zal ze moeten halen en brengen. En eindelijk een goede reden om niet om half acht al te beginnen en om vier uur op te houden maar juist de middag en de avond te benutten, ‘na schooltijd’.
Schrikbarend fladderen
Ik ga hier zeker niet pleiten voor de zoveelste branche waar de ‘lager’ opgeleide werknemers worden verdrongen door de ‘hoger’ opgeleidden. Dat zijn er al te veel, en aan schilderen is juist zo gaaf dat je er niet voor hoeft te hebben doorgestudeerd. Aan de andere kant is het wel gek dat er zo weinig mensen via de havo en het vwo de schildersbranche instromen. Ouders en de leerlingen zelf zullen denken dat er geen carriére te maken valt in de schildersbranche. En dat is ook wel een beetje zo. Dat je beter door kunt studeren en dan beter betaald werk zult vinden. En dat is soms ook zo.
Maar het aantal hoogopgeleiden dat op hun dertigste nog altijd tussen flexbaan en zzp’-opdracht heen en weer fladdert is ook schrikbarend. En het aantal mensen dat op zeker moment een andere levensvervulling kiest dan het uitgestippelde pad dat je zou verwachten neemt ook toe. De zij-instroom opleidingen zien ze komen: de versomberde bankemployee, de winkelmedewerker die nooit licht zag, de gemeentesecretaris met een burn-out. Hadden die mensen maar eerder ingezien hoe leuk, gaaf en bevredigend het edele schildersvak kan zijn!