Sjef Reijnders heeft geen kermisroots, maar de liefde voor de kermis zat er bij hem al jong in. “Het was als kind mijn droom om ooit op de kermis te staan. Het is een bepaald vrijheidsgevoel dat niet is uit te leggen, maar ik heb het nog steeds”, zegt hij.
Zijn droom kwam al een beetje uit met een bijbaan in een oliebollenkraam, toen hij veertien jaar oud was. “Enkele jaren later kocht ik zelf een oliebollenkraam, waarmee ik in de weekenden op jaarmarkten ging staan. Ondertussen werkte ik op doordeweekse dagen als schilder bij een schildersbedrijf in Vught. Mijn schoonvader, Harry van Linder, was daar bedrijfsleider en nam de zaak in 1988 van de eigenaar over. Het bedrijf kreeg toen de naam Van Linder Vastgoedonderhoud. Door een ernstige ziekte overleed m’n schoonvader in 1990, waarna ik ineens aan het roer kwam te staan.”
Reijnders bouwde Van Linder Vastgoedonderhoud in de jaren daarna verder uit naar een succesvol bedrijf, dat in de hoogtijdagen 45 mensen in dienst had. Tegenwoordig zijn dat 15 werknemers.
“We werken veel voor woningcorporaties, gemeenten VvE’s, particulieren en school- en zorginstellingen in Noord-Brabant. Schilderen en houtrotsanering zijn onze grootste specialismen. Daarnaast brengen we beglazing aan en voeren we klein bouwkundig onderhoud uit. We maken voor relatief weinig geld goed werk, durf ik te zeggen. De zaken lopen goed, maar ook wij hebben – zoals veel branchegenoten – te kampen met personeelsgebrek. Goede vaklieden vind je niet zomaar.”
Geen opvolger
Reijnders zijn zoon Sergio werkt ook bij het vastgoedonderhoudsbedrijf. “Hij voelt er niet voor om de zaak in de toekomst van mij over te nemen. Ik heb hem blijkbaar besmet met het kermisvirus, want vooral daar ligt zijn hart. Om hem een toekomst te bieden op de kermis, kocht ik enkele jaren geleden drie attracties: Mini Cars-kinderauto’s, een schiettent en een ijssalon.
Daar verdient Sergio nu het grootste deel van het jaar zijn brood mee. De schiettent hebben we inmiddels verkocht en daarvoor in de plaats is een Safari Trip gekomen. In de periode van oktober tot mei, wanneer er geen kermissen zijn, draait Sergio altijd mee in het vastgoedonderhoudsbedrijf”, vertelt Reijnders.
Hoewel zijn zoon kermispersoneel in dienst heeft, kan hij regelmatig wel wat extra handen gebruiken. Daarom springt vader Sjef – als hij daarvoor tijd heeft – regelmatig even bij op kermissen. “Dan gaat het om de op- en afbouw van de attracties, maar ook zit ik soms achter het loket bij de Mini-Cars. Ik kan daar van genieten. Mijn vrouw is dan te vinden in de ijssalon, waar softijs en Italiaans schepijs worden verkocht.”
“Ook daar help ik zo nu en dan mee”, zegt Reijnders. “Op het kantoor van Van Linder heb ik goed personeel zitten die de honneurs dan even tijdelijk voor mij waarnemen. Zo vallen beide bedrijven voor mij goed te combineren, al maak ik soms lange werkweken, want de kermis draait ook volop in de avonduren.”
Vooroordelen
In de winterperiode ondergaan de kermisattracties altijd een onderhoudsschilderbeurt in de werkplaats van Van Linder Vastgoedonderhoud. Naast zijn werk als schilder/houtrotsaneerder staat Sergio gedurende deze maanden ook nog met een oliebollenkraam op een vaste plek in Veghel.
Naar de mening van Reijnders zijn schilder en kermisexploitant beide beroepen waar veel mensen enigszins op neerkijken. “Een vooroordeel dat moeilijk is weg te nemen. Ik voel mij juist als een vis in het water in deze twee sectoren. Mooie beroepen waar je, door hard te werken, een goed belegde boterham mee kunt verdienen.”
Moeilijke tijden
De kermisbranche heeft het, volgens Reijnders, momenteel moeilijk. “Door de coronapandemie kreeg de sector een flinke klap. Sergio had hierdoor als kermisexploitant anderhalf jaar geen inkomen, maar kon gelukkig volop in ons vastgoedonderhoudsbedrijf aan de slag. Verder zie je dat een toenemend aantal gemeenten de kermis uit het stadscentrum weert en het meer in de buitenwijken laat plaatsvinden waar meer ruimte is. Ik vind dat de kermis juist middenin de stad hoort, want daar komen de meeste mensen samen en trek je dus ook meer volk en verdien je ook meer geld.“
Reijnders vervolgt: “Wat ook schadelijk is voor de kermis zijn de vele kortingsacties die tegenwoordig worden geboden. Ik heb het dan over mensen die met een kortingsbon voor 2 euro naar een pretpark met allerlei kunnen. Die laten de kermis dan links liggen. Verder hebben we concurrentie van de vele dance- muziek- en foofdtruckfestivals die worden georganiseerd. Mensen kunnen hun geld maar een keer uitgeven en maken dan gerichte keuzes. Al met al is de kermis geen gemakkelijke branche.”
Reijnders is 58 jaar en ziet zijn pensioen langzaam dichterbij komen. Hoe komt het straks met zijn vastgoedonderhoudsbedrijf? “Daar ben ik in mijn hoofd al mee bezig”, glimlacht hij. “Ik wil het bedrijf zeker voort laten bestaan. Na mijn pensioen hoop ik Sergio nog volop mee te kunnen helpen op de kermis.”
