“Ik sta nu meer met m’n voeten in de klei, maar gek genoeg ben je niet minder strategisch bezig. De vraag: waar gaan we heen als bedrijf, is ook hier elke dag relevant. Het verschil is dat het nu allemaal op je eigen schouders rust. Hoe autonoom een functie in loondienst ook kan zijn, er is altijd entiteit die jouw kadert. Daar heb je als eigen baas geen last van.”
Aan het woord is Nunzio Calia, tot voor kort directeur Sikkens Bouwverven bij AkzoNobel (zie kader). Per 15 oktober nam hij bij Pover Schilders in Weesp het stokje over van Edwin Ferwerda.
Handelsmens
Ferwerda werkte, voor hij directeur-eigenaar werd van Pover Schilders, ook bij Sikkens en daarvoor bij verfgroothandels. “Ik ben een handelsmens. Eerst bij Mooij, Engels Verf en later Sikkens, maar altijd in de techniek en non-paint. In die rol leerde ik Han Pover goed kennen. Een ondernemer met visie, maar zonder opvolgers in de familie.”
“Verkopen aan een ander schildersbedrijf – waarbij het personeel zou opgaan in een groter geheel – wilde hij niet. Hij was bang was dat de Pover-cultuur dan zou verdwijnen. Hier werken mensen die wat voor elkaar en voor het bedrijf over hebben. Die mentaliteit sprak mij aan”, vertelt Ferwerda. In 2012 trad hij toe tot het management en in 2015 nam hij alle aandelen van Pover over.
“Ik was toen 55 en vanaf dag één heb ik gezegd: het bedrijf is te koop. Opvolgers in de familie heb ik niet en je moet aan de continuïteit denken. Het is niet mijn ambitie om tot mijn 70ste te werken”, stelt Ferwerda.
“Twee keer zijn we met andere partijen in gesprek geweest, maar dan bleek dat zo’n bedrijf beter bij ons paste dan andersom. Zo kwam het dat we wat overnames hebben gedaan. Met Nunzio, die hier als verkoopleider in het begin van zijn carrière bij AkzoNobel al over de vloer kwam, had ik het er ook wel eens over. Aanvankelijk met een kwinkslag, maar het werd meer serieus net voor de coronapandemie.”
Op het perron
“Ik stond al enige tijd op het perron en het was maar net welke trein er voorbij kwam”, schetst Calia (nu 52) zelf de levensfase waarin hij op dat moment verkeerde. “Ik kom uit een familie met veel zelfstandig ondernemers. Het voor eigen rekening en risico ondernemen bleef trekken. Kwamen Edwin en ik elkaar tegen op beurzen, dan trokken we vaak de agenda om even bij te praten.”
De gesprekken met Ferwerda maakten hem duidelijk dat Pover Schilders de trein was die hij moest nemen. “Pover Schilders is eigenlijk een enigszins traditioneel (sinds 1928, red.) groot familiebedrijf. En dat voelt goed.”
Dit zat echter wel heel erg vooraan in het tijdvenster dat Ferwerda – hij is nu 61 – in zijn hoofd had. “Toch heb ik gemeend nu aan Nunzio te moeten verkopen. Het klikt gewoon. Hij staat een beetje hetzelfde in het leven als ik en heeft als ondernemer eenzelfde denkwijze. Deze kans dient zich nu aan en daarmee is de continuïteit voor langere termijn gewaarborgd. Er zijn alleen maar winnaars: het personeel van Pover Schilders, Nunzio kan z’n ei kwijt in een bedrijf dat goed rendeert en ik kan op een rustige manier afscheid nemen van een bedrijfstak die me lief is.”
Calia knikt: “Ik heb bij AkzoNobel geweldige jaren gehad, maar feit blijft dat je bezig bent met een halffabricaat. Nu ben ik verantwoordelijk voor het eindproduct. Schilderwerk dat wordt uitgevoerd door vaklieden. De mooimakers. Onze rol als directie – samen met bedrijfsleider Roland Wesselman vormen wij drieën nu het managementteam – is dat te faciliteren. Dat vind ik geweldig.”
Vast dienstverband
Bij Pover geloven ze in een vast dienstverband. Ferwerda: “Het merendeel van de circa dertig personen die voor ons werken is in loondienst. De rest is overwegend zzp’er. Vakmensen met wie we al langer een goede relatie hebben. Wij hebben een actief beleid om meer mensen in vaste dienst te hebben, want dat is je kapitaal.”
Calia vult aan: “Kapitaal dat je nodig hebt om kwaliteit te kunnen leveren en die eerder genoemde Pover-cultuur vast te houden. Vakmensen zijn het allerbelangrijkste product dat je in de markt kunt zetten. De grootste uitdaging is dat je mensen hebt werken die zich hiervan bewust zijn. Die niet alleen de uitvoering doen, maar ook meedenken hoe het nog beter kan. Doe je dit goed, dan krijg je ook de klanten die bij je passen.”
Hoofdaannemer
“Wij willen hoofdaannemer zijn van schilderwerk in de ruimste zin van het woord”, vervolgt Calia. “De kwaliteit van het werk gaat daarbij boven de kwantiteit. Naast het consolidatiegeweld in de onderhoudsmarkt, als gevolg van de energietransitie die voor ons ligt, is er in mijn ogen ruimte voor pure schildersbedrijven zoals Pover. Wij weten heel goed waar onze markt zit.”
Particulieren in en om Weesp worden wel bediend als het zo uitkomt, maar de focus ligt op VvE’s, overheden, bedrijven, zorg- en onderwijsinstellingen. “Wij zijn heel goed in het onderhouden van flatgebouwen die in particulier bezit zijn. Daarnaast zijn we specialist in het afwerken van bedrijfsvloeren en timmeren aan de weg met trapvlokcoatings. Trappen, vloeren en trappenhuizen kunnen we voorzien van een ijzersterke en decoratieve antislipcoating.”
En hoe zit het met opvolging in de toekomst? Lachend: “Mijn zoon studeert nog, maar vindt deze stap van zijn vader razend interessant.”
Loopbaan
Nunzio Calia heeft een technische achtergrond in de werktuigbouwkunde en heeft zijn hele carrière commerciële functies vervuld die een relatie hebben met techniek. Zo was hij onder andere verantwoordelijk voor de Hilti Stores, dat professionals in de bouw van gereedschappen en bouwchemie voorziet. In 2012 kwam Calia in dienst bij AkzoNobel als salesmanager voor de regio Noordwest Nederland.
Vanuit die salesrol groeide hij door tot operationeel manager van Sikkens Verkoop en in september 2019 werd hij directeur Sikkens Prof, wat betekent dat hij verantwoordelijk was voor de sales via zowel de eigen Sikkens Centers als de andere franchisenemers.
AkzoNobel heeft zijn vertrek aangegrepen om de salesstructuur te wijzigen. De DHZ- en de Prof-markt worden nu door één persoon aangestuurd: Johan Lemmers, afkomstig van DHZ, is aangesteld als Sales Director Decorative Coatings.