De commissie komt 23 januari met haar advies over de toekomstige regulering van de arbeidsmarkt. Nu al weet het Financieele Dagblad te melden dat Hans Borstlap, voorzitter van de breed samengestelde commissie, de wildgroei aan verschillende soorten arbeidscontracten een bedreiging noemt voor de rechtsstaat. Hij doelt daarbij volgens het FD met name op ‘slechte flex’. ‘We kunnen maatschappelijk en politiek niet hebben dat 2,2 miljoen mensen er een beetje bijhangen.’
Borstlap vindt daarentegen wel dat de ‘interne wendbaarheid’ binnen vaste contracten moet toenemen. Het verdienvermogen van de economie staat volgens hem onder druk door vergrijzing en daling van de productiviteit. Op het Labour Law Lands-festival pleitte hij daarom vorige week al voor een ‘universeel fundament’ aan bescherming voor alle werkenden, inclusief de groeiende groep zzp’ers en platformwerkers. Borstlap vindt dat niet alleen ouderdom, maar ook het onvoorziene risico van arbeidsongeschiktheid collectief moet worden afgedekt.
Inderdaad, het onvoorziene risico van arbeidsongeschiktheid ligt nu éénzijdig op het bordje van de werkgevers. En dat is dan weer de reden van het ‘woud aan arbeidsovereenkomsten’ en ‘doorgeschoten flex’ (zoals de vakbonden dat uiteraard noemen). Oorzaak en gevolg dus. Zo gaat dat nu eenmaal in de economie.