De 65-jarige Rijssenaar peinst er niet over de kwast spoedig op te bergen. ‘Ik moet nog ruim vier maanden tot mijn pensioen. Daarna stop ik niet. Ik wil blijven werken’, tekent dagblad Tubantia op uit de mond van de jubilaris.
Trapkast in Zweeloo
Slagman groeide op in een groot gezin. Veel van zijn broers belandden in de bouw. ‘Het leek mijn vader een goed idee dat ik schilder zou worden.’ Dankzij een kennis van zijn vader bij Höften – voorwerker Jan Tijhof – belandde hij bij het bedrijf dat hij al vijftig jaar trouw is. Zijn eerste klus: een trapkast schilderen in Zweeloo.
Slagman groeide in het familiebedrijf uit tot waardevolle, zeg maar gerust onmisbare, kracht. Hij is weleens gepolst door andere werkgevers, maar ging nooit op die avances in. ‘Ik vind de werksfeer bij Höften prettig. Bovendien heb ik veel vrijheid. Vaak werk ik in mijn uppie.’
Rotterdamse mentaliteit
Directeur Hendrik Höften: ‘Bennie is een ouderwetse harde werker. Hij is een echte Tukker, maar heeft de Rotterdamse mentaliteit van niet lullen maar poetsen. Hij durft ook in vertrouwen tips te geven, aan te geven waar het mis gaat; recht voor zijn raap. Daar heb je als bedrijf heel veel aan. Bovendien staat Bennie nooit te lummelen.’
Höften denkt dat Slagman vandaag de dag zou instromen in een hbo-kantoorfunctie. ‘Hij heeft veel inzicht in het werk, ziet snel oplossingen, helpt klanten direct en kan dagen vooruit denken in de planning.’ Van Slagmans entree in het bedrijf kan Höften (vierde generatie) zich niets herinneren: ‘Ik was toen twee jaar…’
