Hiermee komt een einde aan een driejarig debat waarin de industrie en verschillende EU-lidstaten de eventuele classificatie hebben aangevochten. Het is de eerste keer dat een stofeffect onder de CLP-verordening (EG/1272/2008) wordt gebracht.
De CLP-verordening is een verordening van de Europese Unie uit 2008, die het systeem van classificatie, etikettering en verpakking van chemische stoffen en mengsels van de Europese Unie in overeenstemming brengt met het wereldwijd geharmoniseerde systeem.
De industrie en verschillende lidstaten vonden de CLP niet de geëigende Europese wetgeving waar dit zou moeten worden geregeld. De harmonisatie van blootstellingslimieten voor TiO2-stof door heel Europa zou, volgens hen, een betere optie zijn geweest.
Met dit EU-besluit onder CLP zal de industrie wettelijk verplicht zijn om etiketteringswijzigingen aan te brengen voor elk mengsel dat meer dan 1 procent TiO2 bevat. Voor verven en inkten in vloeibare vorm, verschijnt dit op het etiket in de vorm van een waarschuwingszin om te waarschuwen tegen mogelijk inhaleren van druppels bij het spuiten.
Sommige poedercoatings zullen een pictogram en de zin ‘verdacht van het veroorzaken van kanker bij inademing’ moeten vermelden.spuiten en inadembare druppels. Sommige poedercoatings worden geclassificeerde mengsels met een pictogram.
De nieuwe classificatie van TiO2 als cat. 2 ‘verdacht carcinogeen bij inhalatie’ is van toepassing na de overgangsperiode van achttien maanden, te rekenen vanaf de datum van publicatie. Dat zal rond september 2021 worden.
CEPE
Volgens CEPE houden de redenen achter het besluit van de EU-Commissie geen verband met de chemie van titaniumdioxide maar met de aanwezigheid van stofdeeltjes in de longen, gebaseerd op een onderzoek bij ratten. Deze stofdeeltjes veroorzaakten chronische ontstekingen van de longcellen van deze dieren.
CEPE vindt dat dit rattenonderzoek niet te vergelijken is met de praktijk in de coatingindustrie. De stofblootstellingsniveaus in het research lagen namelijk 40 keer hoger dan de wettelijke limieten voor werknemers. De koepelorganisatie beschouwt het gebruik van titaniumdioxide in verven, coatings, drukinkten en kleuren van kunstenaars dan ook als veilig voor professionele schilders, werknemers in de verfindustrie en consumenten.
De interpretatie van de wettekst over de classificatie van mengsels – hoe en wanneer – is ingewikkeld. CEPE zal hier een handleiding over opstellen.
De classificatie zal ook gevolgen hebben voor andere wetgeving voor de keten, zoals de afvalverwerking. De impact is nu nog onduidelijk. Ook de impact op recyclingdoelstellingen is nog onbekend. De industrie moet voldoende tijd hebben om naleving te bereiken,m stelt de koepelorganisatie.
Het is, volgens CEPE, wel van belang de instructies in de veiligheidsbladen te bestuderen én op te volgen. Industriebreed is echter gewezen op de overload aan pictogrammen en zinnen op een etiket, waardoor er een soort van ‘labelvermoeidheid’ bij consumenten ontstaat.
Vorig jaar publiceerde Eisma’s Schildersblad een verhaal over de zin en onzin rondom titaandioxide in verf. Dat is hier terug te lezen.
Heeft er bij de EU al iemand nagedacht over de gevolgen van dit besluit ? Zoals die er komen bij het verwijderen van alle verf waarin titaandioxide zit ? Dienen we dan ook te gaan handelen zoals bij het verwijderen van Chroom6 en lood ? We kunnen dan vanaf nu ook het bestuderen van de veiligheidsbladen achterwege laten want deze verf kost straks bij het verwijderen zoveel dat aanbrengen geen zin meer heeft. Dus het advies is te stoppen met verf waarin titaandioxide zit tot er duidelijkheid is anders zijn de gevolgen straks voor de applicateurs.
Als er een link wordt geplaatst naar het artikel ‘Zin en onzin rondom titaandioxide in verf. Titaanwit geeft meest heldere wit en beste dekkracht’ van A. Winkelaar in het Schildersblad (121) ’19 nr. 4 april ISSN 1567-1852, p. 36-38 (3) dan zou het wel zo netjes zijn dat het ook te lezen is voor geen abonneehouders.
Tegenwoordig worden er eerst besluiten genomen en dan pas wordt nagedacht over de gevolgen die het teweeg kunnen brengen.