Het kerkgebouw, dat amper nog voor erediensten wordt gebruikt, staat sinds februari in de steigers. Wie ter plekke arriveert, is vooral even onder de indruk van de nabijgelegen Sint-Lievensmonstertoren, oftewel ‘dikke toren’ die daadwerkelijk tamelijk dik is (24,5 bij 24,5 meter inclusief steunberen).
Deze blikvanger is een rijksmonument, net als de Nieuwe Kerk. Laatstgenoemd gebouw is daarom in goede handen bij Noom, dat sterk is in restauratieschilderwerk. Sinds kort ook officieel, want het bedrijf beschikt over het label Erkende Restauratiekwaliteit Monumentenzorg (ERM-certificaat).
Lennart van der Torren van Rothuizen en Peter de Muijnck van Noom nemen SchildersVAKTV mee de steiger op. Ze wijzen op de gebreken aan het pand en tonen hoe vakmanschap deze kan verhelpen of zelfs al verholpen heeft. ‘We pakken het nu dusdanig groot aan dat dit gebouw vijftien jaar zonder groot onderhoud kan.’
En o ja, één van de schilders biecht een jeugdzonde/kwajongensstreek op.
onderhoud, dikke torren betreft poederende verf aldaar.
zeeland is een provincie met veel uv zon straling omdat veel water in de omgeving is, dus dit heeft een hoog reflecterend vermogen, en een zilt klimaat door veel zoutwater in de omgeving.
dit geeft de oorzaak voor poederende verf in een relatieve korte tijd.
dat klopt, echter een 100 % acrylaat of een silicaat had nog niet zo ver heen geweest.
ik denk dat hier een vrij simpele acrylaatdispersie is toegepast met een laag binmiddelgehalte.