Het antwoord, of beter: een van de antwoorden, is dat de overgang van het laboratorium naar de praktijk lang niet altijd zo eenvoudig is als deze lijkt. ‘Niet alles wat wij in het lab bedenken, zal uiteindelijk in de schappen liggen’, beaamt Bert Weckhuysen, hoogleraar anorganische chemie en katalyse aan de Universiteit Utrecht, die zelf aan een antivirale verf werkt.
‘We kunnen wel verf met een bijzondere eigenschap ontwikkelen’, vervolgt de hoogleraar, ‘maar die moet dan nog heel veel stappen van testen, opschalen en nog meer testen ondergaan voor we die echt kunnen gaan verkopen. Je wilt namelijk wel zeker weten dat de verf veilig is om te gebruiken.’
Verstoorde balans
Tijdens al deze tests stuiten veel bijzondere verfsoorten op problemen, ziet Rolf van Benthem, hoogleraar coatingtechnologie aan de TU Eindhoven. ‘Een van de problemen is dat je bij al deze toepassingen de eigenschappen van de basisverf verandert. Normale verf bestaat uit een kleurstof, een bindmiddel en een oplosmiddel. Zodra je hier iets aan toevoegt, verstoor je de balans tussen deze onderdelen en kan het zijn dat je verf ineens niet meer goed droogt, of heel snel stukgaat.’
Mocht het wel lukken de samenstelling goed te krijgen, dan is het vers twee om de omstandigheden in het laboratorium te vertalen naar de praktijk. ‘In een laboratorium kun je alles heel goed controleren en precies aanbrengen zoals het moet’, zegt Van Benthem in het verhaal van Nemo. ‘Maar zo precies zullen mensen thuis niet te werk gaan.’
Voorbeelden van succesvolle releases van verf met bijzondere eigenschappen zijn er niettemin wel. Zo bracht het Amerikaanse Sherwin-Williams in 2016 een verf op de markt die een muur vier jaar lang moet beschermen tegen bacteriën. Ook haalt Nemo een warmtevangende verf aan van Sanne van Leeuwen, die zij met haar werkgever – onderzoeksinstituut TNO – en AkzoNobel ontwikkelt.
Het zou leuk zijn als, naast de link naar het originele artikel, er ook af en toe een link naar de originele vinder van het artikel geplaatst zou worden ;-). Bij deze: https://www.instagram.com/socialpaintnl/
Helemaal mee eens. Er komen maandelijks in de Engelse taal tig veel jaren bij de grote uitgevers zoals Elsevier, Springer, Taylor & Francis en Wiley eindeloos veel artikelen over ‘slimme’ coatings voor. Sporadisch geeft dit ‘nieuws dossier’ daar bericht van.
Zelden zie je dat dit wordt geëffectueerd in een product. Dat dit niet in het schap ligt bij de groothandel en zeker niet bij de bouwmarkten is evident.
Van Benthem, Mol en Terryn doen als (co) auteur hierin mee omdat zij als promotor promovenda begeleiden voor hun proefschrift.
En dan hebben we het nog maar niet over de patenten die de octrooidatabanken bezitten.
In 2003 kwam Siemens op een internationale persconferentie in Dallas met een muurverf met sensoren die de aanwezigheid van een inbreker kunnen meten.
Heeft u deze muurverf al op de markt gezien? de Superhydrofobe coatings tegen vuil en ijsafzetting en de super-hydrofobe (waterafstotende) en super-oleofobe (olieafstotende)
coating van een Franse universiteit die hiermee in 2016 kwam.