De digitale nomade trekt door het land. Of beter: over de wereld. Bewapend met laptop en smartphone maakt het hem niet uit waar hij werkt of verblijft, als er maar internet is. Deze moderne reiziger – met waarden als bewust, verantwoord en gezond hoog in het vaandel – is een van de groepen waarop het nieuwe hostel The Green Elephant in Maastricht zich richt. Of eigenlijk ‘glostel’, want het nieuwste concept van La Bergère Group (LBG) Hotels ambieert een “glamorous hostel” te zijn.
De werkzaamheden zijn eind juni in volle gang. Loodgieters, elektriciens, voegers, timmerlieden en schilders lopen kriskras door elkaar. Het is bloedheet. Zoveel mogelijk samenwerkingspartners komen uit de directe omgeving. Zoals Masco Schilders uit Maastricht. Het bedrijf van Pascal Houben werkt de wanden en plafonds ‘verkeerswit’ (RAL 9016) af, voor een rustgevend effect, en geeft de kamers ook donkergroene tinten. De blauwe en zalmroze tegelkleuren komen terug op de deuren, terwijl de grijze kleur van de gietvloer correspondeert met de houten plinten en deurkozijnen.
‘Dit is niet zozeer een lastige als wel een bijzondere klus’, zegt Houben. Hij zit in het hippe Townhouse Designhotel, dat naast The Green Elephant aan de Sint Maartenslaan ligt – op steenworp van het station – en ook in handen is van LBG Hotels. Ook hotelier Olaf Bertholet en Arjan Rijnart van Copperant zijn aangeschoven. Drie groene rakkers, want allen dragen ze op hun eigen manier bij aan een schonere planeet. Wat hen specifiek bij deze opdracht aan elkaar bindt is het bindmiddel Decovery van fijnchemieconcern DSM.
‘Op een beurs in Rotterdam benaderde DSM ons met de vraag of we niet eens om de tafel wilden om samen duurzaam te ondernemen’, vertelt Bertholet. Tot zijn verbazing, ‘want ik kende DSM van die grote, ronkende fabriekspijpen bij Sittard. Tot je iets verder gaat lezen en erachter komt dat zij in de Sustainability World Index vet bovenaan staan.’ Houben: ‘Met SchildersVanNu, het duurzame collectief waarvan ik lid ben, werden we 2,5 jaar geleden uitgenodigd bij DSM in Waalwijk. Een vertegenwoordiger van het bedrijf vertelde daar over het bindmiddel dat ze hadden, Decovery, dat ze maar niet aan de man kregen gebracht. Tienduizenden liters stonden op de plank, niemand wilde het hebben, ook de grote verfproducenten niet. Wij hadden zoiets van: waarom niet?’
Copperant hapte wél toe en maakte serieus werk van dit plantaardige, maar kwalitatief sterke bindmiddel. Het resulteerde in de Altra-muurverflijn, die in The Green Elephant wordt aangebracht op de gipskartonnen en gestucte wanden en plafonds. Respectievelijk met roller/kwast en een spuitapplicatie. ‘Gespoten muren zijn bij eventuele beschadigingen – dat risico heb je nu eenmaal bij hotels – lastiger te herstellen’, verklaart Houben. Voor het houtwerk gebruiken de schilders de primer en zijdeglans-aflak uit de Copperant Pura-lijn. Dit alles uiteraard voorafgegaan door reinigen, schuren en plaatselijk repareren.
Aangezien The Green Elephant is gesitueerd in vier rijksmonumentale herenhuizen en een voormalig architectenkantoor, een gemeentelijke monument, is omzichtig werken vereist. Er gelden strikte regels, zowel aan de buiten- als binnenkant kijken monumentenzorg en de welstandscommissie streng mee. Zo mogen de houten trappen niet worden vervangen. Bertholet: ‘In goed overleg met Pascal laten we de traptreden bekleden. De leuningen restaureren we en lakken we af met een dekkende beits.’
Het is voor de schilders en andere bouwvakkers in de tropische hitte nog even flink aanpoten om ervoor te zorgen dat het eerste deel van The Green Elephant begin juli open kan. Zo hard als zij werken, zo hard ontspannen bezoekers straks in het glostel, dagdroomt Bertholet. Zijn nieuwe concept, dat hij samen met zijn vrouw Debbie Pool bestiert, krijgt een wellnessruimte met sauna’s, hammam, een massageruimte en een restaurant vol gezond eten. Ook komen er meditatie- en fitnessfaciliteiten en zogeheten coworkingspaces. Bertholet: ‘Wij willen met gastvrijheid bijdragen aan een nóg fittere, groenere en gezondere wereld.’ Neem hout, dat importeert hij uit Scandinavië. ‘Alles wat je daar kapt, wordt gegarandeerd weer aangeplant.’ Warmtepompen bleken tot zijn teleurstelling niet mogelijk in een pand met de omvang van The Green Elephant.
Het hostel krijgt 170 bedden, verdeeld over kamers voor twee, vier of zes personen en een veertienpersoonsslaapzaal. Het mag wat kosten – ‘richting een paar miljoen’ – maar de hoteleigenaar ziet het helemaal zitten. Niet in de laatste plaats omdat nu ook de wijk Wyck, waarin The Green Elephant ligt, na aanvankelijke scepsis enthousiast is. ‘Het wordt heus geen backpackershol’, tackelt Bertholet één van de angsten die er leefden. ‘Iedereen is hier welkom, en meer specifiek de werkende reiziger.’ De Dag van de Architectuur, half juni, vormde wat hem betreft het voorlopige hoogtepunt. ‘We hebben toen tussen de 300 en 400 man op bezoek gehad en wat denk je? De hele buurt was laaiend enthousiast.’
