Waar de Vakdagen een feestelijk uithangbord zijn, was er dit jaar minder vrolijk nieuws rond Trimetal. Uit efficiëntie-overwegingen moet de productielocatie in Groot-Ammers – van oudsher de bakermat van dit Akzo-merk en voorganger Brink/Molyn – na meer dan 120 jaar de deuren sluiten. ‘Dat betekent voor 68 werknemers een sociaal plan’, weet Hans van Wijnen.
Wat gebeurt er met jouw baan?
Van Wijnen: ‘Die wordt overgeplaatst naar Sassenheim. Daar zou ik dan nog een jaar naartoe moeten reizen. Dat zag ik niet zo zitten – want het is best een eindje – en daarom maak ik gebruik van de mogelijkheid vervroegd uit te treden. Hoewel ik voor alle merken van AkzoNobel heb gewerkt, voel ik wel een band met Groot-Ammers, omdat ik de laatste jaren het meeste voor Trimetal heb gedaan. Bovendien woon ik er in de buurt.’
De Trimetal Vakdagen blijven wel bestaan?
Hoddenbagh: ‘Zolang daar vanuit de schilder interesse voor is, zeker.’
Jullie gooien het dit jaar over een andere boeg: minder – vier stuks – maar wél langere en rijker gevulde Vakdagen.
Van Wijnen: ‘Zo is het kort na de eeuwwisseling op initiatief van onze oud-collega’s Levert Pluim en Bertus Regterschot ook begonnen. Dus wat dat betreft gaan we terug naar onze roots. Belangrijk is dat deelnemers kunnen kiezen uit zes inhoudelijke workshops op centrale locaties, er veel ruimte is voor informeel contact, een informatiemarkt en een buffet, ze er ’s middags vóór de avondspits heen reizen en ruim daarna weer terug. Kunnen ze ’s ochtends nog gewoon aan het werk. We organiseren dit natuurlijk expres in het winterseizoen. Geen haar op ons hoofd dat eraan denkt dit in juni of september te doen.’
Waarom deze hernieuwde opzet?
Hoddenbagh: ‘Kwaliteit boven kwantiteit. Maar ook wel praktisch. Voor een aantal workshops huren we externe sprekers in. Bijvoorbeeld Graco voor spuitapplicatie en OnderhoudNL voor wet- en regelgeving. Het is makkelijker hen vier in plaats van een stuk of elf keer te laten opdraven. We vinden ook dat ons nieuwe concept beter aansluit op de huidige tijdgeest: liever een paar keer een mooi event op een dito locatie in plaats van – met alle respect – een avondje bij de grossier.’
Van Wijnen: ‘Daar waren soms 25 man bij en dan waren we blij. Nu mikken we op tachtig deelnemers per keer, maar met zestig zijn we ook blij.’
Hans, je hebt bijna 42 jaar rondgelopen in dit wereldje. Hoe heb je het zien veranderen?
Van Wijnen: ‘Vooral dat de schilder steeds meer kennis heeft gekregen. Toen ik begon, was jouw advies – uit naam van de fabrikant – echt van waarde voor de schilder. Dat is nog steeds zo, maar de kennis bij met name grotere schildersbedrijven is de laatste dertig, veertig jaar enorm toegenomen. Sterker nog: vastgoedonderhoudsbedrijven zijn zich in de loop der jaren gaan toeleggen op andere dingen dan alleen schilderwerk. Ze doen complete renovaties. Verder zie ik, met name de laatste tien jaar, dat alle dingen die voor mijn gevoel gezelligheid betekenen, een beetje minder worden, ook om financiële redenen. Minder beurzen, minder evenementen. Terwijl de schilder net een mens is. Hij vindt het prima om via het digitale medium zijn informatie te krijgen, maar wil toch ook wel heel graag contact. Uiteindelijk hebben de ruim zestig verkooppunten van Trimetal nog steeds bestaansrecht.’
Alsmede jullie Vakdagen. Wat betekenen die voor schilders?
Van Wijnen: ‘De schilder wil iets leren maar ook een leuke dag, dat is de combi die wij bieden met de Trimetal Vakdagen. Hij kan met workshops zijn kennis vergroten, maar hoeft geen examen te doen. Het is vakgenoten ontmoeten en met hen praten over de praktijk. Een beetje leerzaam en een beetje leuk. Tegenover vaktechnische workshops – spuitapplicatie, houtreparatie, buitenlakken en schuren – plaatsen we sessies over ondernemerschap, specifiek: duurzaamheid, social media & vloggen en wetgeving & veiligheid. Bovendien is zo’n dag geen promotiepraatje voor Trimetal, dat spreekt denk ik ook aan.’
Hoddenbagh: ‘Wij zien het als onze taak schilders zo nu en dan bij te spijkeren over wat er allemaal gebeurt in hun branche. Een heel groot deel van de schilders werkt als zzp’er. Die hebben niet heel veel mogelijkheden om te trainen, ze werken niet voor een multinational zoals AkzoNobel. Daarom willen wij niet alleen goede producten maken, maar die schilder ook een beetje helpen zijn bedrijf succesvol te maken en te houden. Neem het thema veiligheid: als jij twee of drie man in dienst hebt, kan ik me voorstellen dat je niet helemaal op de hoogte bent van de laatste ontwikkelingen op dat gebied. Dan grijpen wij zo’n thema aan voor een workshop.’
Wat gaan jullie missen nu Hans vertrekt?
Hoddenbagh: ‘Enorm veel, want Hans kent de markt, de schilder en de grossier op z’n duimpje. Hij weet precies hoe het allemaal werkt, hoe de hazen lopen en bij wie hij moet zijn om dingen georganiseerd te krijgen. Wat Trimetal betreft is hij de persoon naar wie heel veel mensen toegaan voor uiteenlopende onderwerpen. En hoewel er de laatste jaren al veel nieuwe mensen zijn bijgekomen, is de Trimetal-spirit altijd gebleven.’
Hoe zou je die omschrijven?
Hoddenbagh: ‘De vriend van de schilder willen zijn.’
Van Wijnen: ‘Schilders die voor Trimetal kiezen en niet voor een van de twee grote merken, zijn vaak wat eigenzinniger. Types met een mentaliteit van “ik bepaal zelf wel wat ik doe”, no-nonsense. Dat is de kracht van dit merk, die toegankelijkheid. Dat mag Trimetal nooit verliezen.’