Onlangs stuitte ik op een filmpje van een machine die fabriekshallen automatisch aan het spuiten was. En Festool heeft recent een exoskelet ontwikkeld om ons lichaam te ontlasten tijdens het werk. Het is begrijpelijk dat deze ontwikkelingen ons aan het denken zetten. Willen we als schilders de nieuwe technologie omarmen en efficiënt gebruiken, of houden we vast aan ons oude ambacht?
Laten we eens nadenken over die gulden middenweg. Als schilders weten we dat ons vak draait om vakmanschap en precisie. Onze handen en creativiteit maken onze projecten uniek. Maar dat betekent niet dat we technologie volledig moeten afwijzen.
Stel je voor: een robot die het voorbereidende werk doet, terwijl wij onze creatieve verfijning toevoegen. Een exoskelet dat onze rug ontlast, zodat we met minder fysieke belasting kunnen werken. Dit betekent niet dat we onze vaardigheden verliezen, maar dat we slimmer kunnen werken en onze carrière duurzamer kunnen maken.
Glas afplakken
Nu kom ik op een luchtig, maar toch herkenbaar onderwerp: het afplakken van glas. Een vraag die menig schilder verdeelt. Sommigen zweren bij het minutieus afplakken, terwijl anderen liever het glas besnijden met een vaste hand. Laten we eerlijk zijn: beide methoden hebben hun voor- en nadelen, afhankelijk van de situatie.
Met de opkomst van AI en geautomatiseerde technologieën kunnen we ons de vraag stellen: kan een machine dit beter? Maar laten we niet vergeten dat de kunst van het schilderen in de details zit, en dat omvat ook de beslissingen die we maken bij het afplakken van glas. Laten we deze discussie levendig houden en van elkaar leren, want dat is waar onze kracht ligt.
Dus, welk type schilder wil je zijn? Laten we niet vergeten dat wij, als Vaksjaken, altijd vooruitgang omarmen en dat we elkaar ondersteunen en inspireren. Laten we blijven lachen, bijvoorbeeld om die hashtag die ooit begon als een creatieve ondernemersgrap en nu in ons schildersjargon een eigen leven leidt.
Verbondenheid
Zolang we onze passie voor het schildersvak doorgeven aan de volgende generatie, maakt het niet uit welke route we nemen. We zijn allen verbonden door dezelfde liefde voor het vak, en dat is wat ons onderscheidt. Heb ik bij het schrijven van deze column gebruik gemaakt van kunstmatige intelligentie? Het is met plezier met de hand geschreven om de menselijke ‘touch’ te behouden en onze verbondenheid als Vaksjaken te benadrukken!
Op naar de toekomst van het schildersvak!
Auteur: Koen Dijkstra
Heb je vragen, opmerkingen of wil je met mij in discussie gaan over dit onderwerp? Je kunt mij bereiken op social media of via e-mail: koen.dijkstra@zelfstandigenbouw.nl. Ik kijk uit naar jullie reacties!