Altijd tijd voor een praatje

De uitgave kan door voor meest vreemde kostenpost van een schildersbedrijf ooit: een aquarium. Meesterschilders Friesland schafte er één aan, voor een echtpaar in Kollum. ‘Het aquarium dat die mensen hadden, moest tijdelijk worden leeggehaald omdat wij in hun huis aan het werk gingen’, verklaart directeur Menno Boelens. ‘Dus hebben wij een nieuw exemplaar gekocht en op de bovenverdieping neergezet, inclusief zuurstof. Kon die man zijn vissen tijdelijk verhuizen en wij op de begane grond onze werkzaamheden uitvoeren. Op die manier win je meteen het vertrouwen.’

Met compagnon Geert Zijlstra nam Boelens Meesterschilders Friesland in 2007 over, na al heel wat werkzame jaren te hebben gesleten bij een ander bedrijf. Hij volgt zijn eigen koers en noemt zichzelf “positief eigenwijs”. ‘Ik wilde altijd al een eigen schildersbedrijf. Mijn opa was ook ondernemer. Maar ik dacht: “Mij lukt dat nooit, het kost zo veel geld.” Tot Meesterschilders Friesland te koop kwam. Ik zag het bedrag en dat was hoog, maar ik sloeg er niet steil van achterover. Toen hebben Geert en ik het bedrijf overgenomen.’

Zacht aspect

Of hij nog altijd eigenwijs is? In de schaftkeet in Kollum waar Boelens op de praatstoel zit, klinkt gegniffel. ‘Hij is in elk geval heel ambitieus’, zegt Anne Zijlstra, hoofduitvoerder van het sociale huurwoningen-project in Noordoost-Friesland. Dat blijkt, want niet alleen het technische eindresultaat van deze omvangrijke klus voor Thús Wonen moet top zijn; het zachte aspect is voor Meesterschilders Friesland minstens zo belangrijk. ‘Communicatie is vaak een ondergeschoven kindje. Geheel ten onrechte. Zo’n project als dit heeft een enorme impact op de mensen. Ons uitgangspunt is ons te allen tijde in hen te verplaatsen. Wij begeven ons in hun domein, zijn te gast.’

Bewonersconsulent Jan Bijlsma is een vertrouwd gezicht in de wijk en heeft iedereen minimaal twee keer bezocht. Ook Boelens zelf kent bijna alle bewoners bij naam. Ondertussen werkt de aannemerscombinatie stug door aan de 117 woningen. Dit verloopt tussen november 2018 en maart 2021 volgens een vast stramien. Maandag om zeven uur staan de bouwlui op de stoep en verhuizen de bewoners naar een tijdelijke woning, die volgens Boelens van alle luxe is voorzien. Na het opslaan van het meubilair in een trailer, worden de vloeren vervangen en de muren onder de vloer geïnjecteerd zodat vocht geen kans krijgt. Dit gebeurt met een soort lijm die zich door de stenen verspreidt. ‘De waterstand is hoog hier’, weet Boelens. ‘Daarom waren bijna alle houten vloeren verrot.’

Donderdags gaan de nieuwe vloeren erin en komt de schilder langs. Vrijdag plaatsen bouwvakkers de inventaris terug: precies op de plekken waar het stond, geholpen door foto’s die aan het begin zijn gemaakt. Zo keren de bewoners om 16.00 uur terug op hun stekje alsof er niets gebeurd is. In een later stadium volgt fase twee, het vervangen van toiletten en badkamers. Daarvoor wordt een tijdelijke badkamerunit opgetuigd. De keuze om het groot onderhoud op te delen in twee fases, is bewust. Boelens: ‘De hele woning gaat over de kop, dat geeft onrust. Fase één is negen van de tien keer goed gegaan en daardoor zien mensen met vertrouwen deel twee tegemoet.’

Meesterschilders Friesland hanteert een ruime planning. ‘In de bouw wordt vaak strak gepland’, zegt Boelens. ‘Hoe eerder je klaar bent, des te sneller je kunt factureren. Maar zo’n strak schema haal je bijna nooit. Als je ruimer plant, voorkom je problemen en temper je de verwachtingen. Bovendien is je personeel vrolijk, is er geen stress, hebben ze tijd voor onverwachte werkzaamheden en kunnen ze een praatje maken met bewoners. Kortom: de algehele sfeer gaat omhoog.’

Erik Hulzebosch

Nog zo’n stokpaardje van Boelens: sfeer. Die probeert hij ook te creëren voor zijn 35-koppige personeelsbestand, specialisten in schilderen, glaszetten en houtrot repareren. Met termen als werkgeluk heeft hij echter niet veel op. ‘Ach, dat vind ik zo’n vaag woord. Gewoon normaal doen! Natuurlijk moet er geld worden verdiend, maar niet ten koste van alles. Het moet ook leuk zijn.’ Zo kwam Erik Hulzebosch al eens langs om de werknemers in te pakken met een lekker schaatsverhaal en was er onlangs een groot feest in een tot mobiel café omgebouwde trailer. De ruimte voor dit soort frivoliteiten was er pakweg tien jaar geleden niet. ‘In de crisistijd moesten we er echt aan trekken. We gingen als de brandweer. Nu leven we in hoogconjunctuur en gaat het allemaal wat makkelijker. We zitten met vijf man op kantoor, een hecht team.’

Boelens, die werktuigbouwkunde studeerde, geeft toe dat hij zelf nooit heeft geschilderd. ‘Ik ben goed in ondernemen, projecten aansturen.’ Hij heeft zich zelfs overgeleverd aan sociale media, toch een kleine revolutie binnen het Friese bedrijf. ‘Ik ben 47 en heb niet zoveel met social media. Maar de jongeren hebben mij overtuigd meer van onze werkzaamheden te laten zien. Dat helpt, merken we nu. We waren te bescheiden.’ Kernactiviteit blijft ‘een mooi product afleveren en bewoners helpen’. Op een iPad laat Boelens een filmpje zien van een vrouw die uitgelaten arriveert in haar opgeknapte woning aan de Bernhardlaan in Kollum. ‘Oeral thús, mar thús it bêste’, bezigt zij in het Fries een beroemde tegeltjeswijsheid. Boelens glundert: ‘Van zo’n reactie kan ik echt genieten. Deze vrouw is voor ons een ambassadeur.’

Over dit project is een video te zien op SchildersVAKTV