Heeft het je verrast dat jullie leerbedrijf van het jaar zijn?
‘Enige verbazing is er altijd, maar toch ook weer niet. Wij zijn een familiebedrijf en op zo’n manier gaan we ook met mensen om. Onze ouders, die het bedrijf in 1980 hebben opgericht, waren al bezig met opleiden. Mijn vader nam examens af. Die betrokkenheid is er altijd geweest: mensen enthousiast maken voor het vak en ze verder laten groeien.’
Zeggen veel schildersbedrijven dat niet van zichzelf?
‘Misschien. Maar de erkenning die we nu gekregen hebben en dat we al veertig jaar intensief werk maken van opleiden, bewijst dat het werkt. Mensen blijven ook terugkomen bij ons. De gemiddelde leeftijd van onze 54 werknemers is 38 jaar. Een jong team. De oudste vakkracht werkt hier al vanaf dag één. Tegenwoordig is het niet meer reëel te verwachten dat iemand zijn hele leven bij je blijft. Maar het mooie is: een leerling blijft gemiddeld zes, zeven jaar bij ons werken, maakt dan een uitstapje en komt weer terug. Ze geven dan vaak aan dat ze het familiegevoel hebben gemist, de persoonlijke aandacht.’
Familiegevoel, persoonlijke aandacht. Hoe moet ik dat zien?
‘Wij komen regelmatig bij elkaar; denk aan borrels op vrijdagmiddag, rond feestdagen en een barbecue bij het begin van de bouwvak. Dat vieren we allemaal samen en partners en kinderen zijn daar ook regelmatig bij. Dat geeft betrokkenheid. Je leert mensen dan ook op een andere manier kennen, komt erachter waarom iemand vaak op een bepaalde manier reageert.’
Daar lijkt me alleen een bedrijfsbarbecue niet genoeg voor.
‘Nee, het gaat om verbinding. Tegen elkaar uitspreken wat je van elkaar verwacht. En interesse blijven tonen in de leerling, zorgen dat je weet wat er in hem of haar omgaat. Je kunt niet iedereen hetzelfde behandelen. Als je goed kijkt naar het individu, krijg je maximale prestaties.’
Wat is daarin de rol van de leermeester?
‘Het is belangrijk dat een leerling een vast aanspreekpunt heeft, bij wie hij zich vertrouwd voelt: een van onze vier leermeesters. Laatst kregen we een leerling die bij een ander bedrijf vandaan kwam en daar niets anders had gedaan dan schoonmaken. Hij had nog nooit een kwast vastgehouden. Onzeker was hij niet, maar zijn enthousiasme over het vak was hij wel een beetje kwijt. Onze leermeester heeft hem meteen uitgedaagd: laat maar eens zien wat je kunt. En deze jongen heeft het in zich. Wij willen schilders, geen schoonmakers.’
Waarom werken jullie ook met jongeren uit het praktijkonderwijs?
‘Om ze bekend te maken met het vak. Er zijn geen ambachtsscholen meer hè, waardoor velen niet in aanraking komen met schilderen. Ze hebben er simpelweg geen notie van dat ze schilder kunnen worden, omdat dat beroep in hun eigen kring niet voorkomt. Wij zeggen altijd: bij ons mogen ze lekker spelen, lekker snuffelen aan het vak.’
Sowieso wordt Steven Jansen geroemd vanwege “veel aandacht aan leerlingen van divers pluimage”.
‘Wij hebben hier verschillende jongens en meiden lopen met een rugzakje. We zijn PSO-gecertificeerd, doen aan sociaal ondernemen. Niet alleen omdat bepaalde opdrachtgevers dat willen; zelf dragen we social return ook hoog in het vaandel. Een belangrijke klantgroep van ons is de zorg, we werken landelijk voor het Leger des Heils. Waar nodig of mogelijk, zetten wij mensen in die wonen of werken in zo’n Leger des Heils-locatie.’
Zou je ook open staan voor vluchtelingen uit Oekraïne?
‘Jazeker. We hebben ook al Syriërs voor ons aan het werk gehad.’
Wat is je (toekomst)visie op opleiden?
‘Het opleiden op zich loopt goed. Veel belangrijker is dat er meer bekendheid wordt gegeven aan ons vak. Daarom gaan we ons ook weer meer laten zien op scholen, nu dat weer kan na corona. Zodat meer mensen weten hoe mooi het schildersvak is. Het onderhoudsvak moet ik zeggen, want wij doen ook glas, timmeren, renoveren en beheren. Vanuit al die disciplines leiden we op. We hebben nu bijvoorbeeld een leerling van het Nimeto, die calculator/werkvoorbereider wil worden. En een die een opleiding tot ondernemer volgt en nog iemand op de administratie. We proberen voor alle leerlingen flexibel te zijn; het is niet per definitie gezegd dat je ergens om half acht ’s ochtends in het land moet staan. We kijken naar wat past, ook bij de desbetreffende klant. Vergeet ook niet dat je als schilder prima kunt verdienen tegenwoordig. In Zwitserland kost een schilder al 180 euro per uur. In New York is hij duurder dan een registeraccountant.’
Wat is het mooiste compliment dat je van een leerling hebt gekregen?
‘Wat we vaak horen is dat ze alle ruimte krijgen, dat alles open is, dat ze met plezier werken. Andersom willen wij naar onze mensen uitdragen dat we blij zijn dat ze voor ons werken. Want blije mensen zorgen ervoor dat de mensen om hen heen ook weer blijer worden. En dat zijn allemaal ambassadeurs voor ons bedrijf en ons vak.’
Aanmelden voor beste leerbedrijf/beste leermeester 2022 kan tot 16 mei op onderhoudnl.nl/besteleerbedrijfenleermeester.