Voor Ayden Pijnenburg is zijn schildersbus veel meer dan een vervoermiddel, het is haast een way of life. Of een goede fles wijn, die beter wordt met de jaren en waar een heel verhaal aankleeft. De eigenaar van Van Eden Schilderwerken heeft net een ander huis gekocht en zit midden in de verhuisstress. Maar als hij over zijn Renault 4 begint te vertellen, lijkt er prompt een soort rust over hem neer te dalen.
Veertig jaar oud is zijn voertuig, en daarmee ouder dan de chauffeur zelf. Dit is toch andere koek dan pak ‘m beet een Caddy of Transporter. Wat doet een schilder eigenlijk met zo’n oldtimer als bedrijfswagen? Ayden lacht: ‘Ik hou van oude dingen, iets waar een hele historie achter schuilgaat. Daar komt het op neer.’
En dat geldt zeker ook voor deze Renault 4, die hij met zo’n 150.000 kilometer op de teller voor 6750 euro kocht van de tweede eigenaar. ‘Een vrouw die ‘m wilde ombouwen tot camper om ermee door Europa te toeren. Ze raakte echter in verwachting, waardoor ze dat plan moest laten varen en de Renault 4 weer te koop zette. Dat was mijn geluk.’
Demente kunstenaar
Diezelfde vrouw vertelde de Venloër ook over de eerste eigenaar, een demente kunstenaar. ‘Hij had de Renault 4 altijd zeer goed onderhouden, maar de overschrijving was destijds nog een heel gedoe, omdat hij – door zijn dementie – de papieren niet meer terug kon vinden. Om dit soort verhalen alleen al, vind ik deze auto geweldig.’
En daar blijft het niet bij, Ayden kwam erachter dat er zelfs zoiets bestaat als een hele ‘Renault 4-gemeenschap’, met bijhorende beurzen, fandagen en een ook een forum waarop fanaten hun avonturen en hulpvragen delen. ‘Het is echt fantastisch om met elkaar in contact te komen, en iedereen heeft zo zijn eigen verhaal. Het voelt als een warm nest.’
Iets charmants
Maar waarom specifiek een Renault 4? ‘Je hebt ook wel oude Mustangs, bijvoorbeeld, maar dat vind ik niks’, legt Ayden uit. ‘Nee, ik wist meteen dat het een Renault 4 moest worden, toen ik had besloten voor mezelf te gaan beginnen en een zoekvraag uitzette.’ Hij kijkt eens aandachtig naar zijn veertigjarige voiture. ‘Het is denk ik een combinatie van de hoekige vormen en ook iets charmants.’ En dan de kleur: ‘Vert celadon, heb ik me laten vertellen. Dit schijnt zelfs een originele Renault 4-kleur te zijn. Het past hoe dan ook perfect, want mijn huisstijl is ook groen.’
Alsof het zo heeft moeten zijn. Maar hoe is de praktijk; rijdt-ie nog een beetje en past alles er wel in? ‘Jazeker, ik vind dat-ie geweldig rijdt.’ Al verraadt zijn lach wel enige partijdigheid.
Aluminium schappen
Tijd voor een korte rondleiding. ‘Om ‘m niet te zwaar te beladen, heb ik gekozen voor aluminium schappen. Alles wat ik nodig heb, past er in. Je kunt zelfs een ladder ín de bus vervoeren, omdat je een luik omhoog kan klappen aan de achterzijde’, zo laat hij zien. ‘Daar hebben die Fransen toch goed over nagedacht, haha. Maar zelf gebruik ik de imperial, hoor.’
Inbraak
Zijn er dan helemaal geen minpunten? ‘Jawel. Helaas is er een keer ingebroken, waarbij twee ruiten van de auto zijn vernield. Dan merk je wel dat het veel langer duurt om alles te laten vervangen, want onderdelen zijn niet zomaar aan te slepen. Tegelijkertijd kom je er in zulke situaties juist weer achter hoe hecht die Renault 4-community is, en werd ik uit de brand geholpen door een wildvreemde. Zelfs uit negatieve ervaringen ontstaat zodoende iets moois.’
De liefde van Ayden Pijnenburg voor zijn Renault 4 is oprecht, zoveel is wel duidelijk. Maar hoe toekomstbestendig is die liefde? ‘Zolang hij het doet, blijf ik er in rijden. Als ik moet overstappen naar een elektrisch voertuig, dan zorg ik wel dat mijn Renault 4 elektrisch wordt. Ik weet al dat het kan.’ Lang leve de vooruitgang (toch een beetje).
Hoe ziet jouw bus eruit? Mail naar schildersvakkrant@eisma.nl als je mee wil doen aan deze rubriek!