Sommige schilders gaan prat op een smetteloze schildersbus, vanuit de overtuiging dat een klant dan denkt dat het werk vast ook netjes gebeurt. Désirée Kranenburg geeft niks om deze uiterlijke schijn. Haar authentieke bus zit bij de schuifdeur onder de verfklodders. ‘Mensen weten inmiddels wel dat ik netjes werk’, zegt ze met een knipoog. Daar heeft ze geen onberispelijke bus voor nodig.
En toch is haar Volkswagen Transporter een rijdende reclamezuil. Voor een groot deel dankzij haar goedgekozen naam: De Schildervrouw, die met een catchy retro logo op haar bus is aangebracht. Dat de bestickering aan één kant loslaat en eigenlijk aan vervanging toe is, doet het hele plaatje juist alleen maar goed.
Direct verbeteren
Désirée erkent dat het haar geen windeieren legt, de naam die ze zich zo’n twaalf jaar geleden heeft toegeëigend. ‘Ik krijg het zo vaak te horen van mensen hier in Deventer: “Hé, ben jij De Schildersvrouw? Ik zag je busje laatst nog rijden. Gaaf hoor!” Dan moet ik ze direct verbeteren: ik weet dat er nog altijd weinig vrouwen zijn die schilderen, maar ik ben níét De Schildersvrouw, dan zou ik de vrouw van de schilder zijn. Het is De Schildervrouw, zonder s in het midden.’
Goed over nagedacht dus. En dat doet ze over meer dingen, zo blijkt. Geen witte overall voor Désirée. Nee, ze draagt bewust een outfit in boswachterskleuren. ‘Past mooi bij de bus, vind ik. En het is anders, lekker opvallend. Ik heb ook al een setje klaarliggen voor als het wat kouder wordt. Hiervoor droeg ik blauwe kleding, in dezelfde tint als mijn bus. En voordat ik deze bus kreeg, droeg ik oranje. Dat matchte weer met mijn oranje Caddy, waar ik toen nog in reed.’
Yin en yang-vorm
Nu is het dus een grijsblauwe Transporter. Ook lang niet verkeerd. Bovendien steekt het deels oranje logo er fraai bij af. En ja, ook daar is over nagedacht: ‘Ik wilde er een soort yin en yang-vorm in hebben, als subtiele verwijzing naar de vrouw die schildert.’ Oftewel: op het oog misschien een contrast, maar in werkelijkheid een harmonieuze samensmelting.
En dat al 35 jaar. Désirée startte haar carrière als zelfstandige schilder in Noord-Holland, aan de zijde van haar oom. Onder de naam SMS Schilders (Schilders Met Stijl). Inmiddels woont ze alweer twintig jaar in het oosten van het land. Deventer verruilde ze zeven jaar geleden voor het kleine dorp Welsum, aan de overzijde van de IJssel, maar de koekstad en omgeving is nog altijd haar werkterrein.
Ombouwen tot camper
Zo ook deze zonnige herfstochtend. Tijd om ook eens de binnenkant van de schildersbus te aanschouwen. Daar kiest Désirée vooral voor gemak. Ze moet overal bij kunnen en duldt daarbij vooral geen bemoeienis van anderen. Alles wat ze nodig heeft, staat gewoon op de vloer. Op die manier kan ze de bus bovendien multifunctioneel gebruiken. ‘Hij doet ook dienst als camper in de weekenden. Soms gaan mijn man, Peter, en ik ermee naar festivals. Zoals Bospop of Mañana Mañana.’ Schildersspullen eruit, matrasje erin, klaar is Kees.
Er zijn meer mensen die deze potentie erin zien, zo heeft De Schildervrouw gemerkt. ‘Ik krijg best vaak berichten van mensen die deze bus van me willen kopen. Ze stoppen dan bijvoorbeeld een briefje achter de ruitenwissers. Ze willen denk ik allemaal hetzelfde: de bus ombouwen tot camper. Want ja, dat is helemaal hip en happening hè?’ Tegen al deze koopjesjagers wil ze zeggen: kom over een paar jaar maar terug. ‘Als ik met een dieselbus echt nergens meer terechtkan. Ik heb al heel wat aantrekkelijke biedingen gehad, maar voorlopig wil ik ‘m nog niet kwijt.’
Meedoen aan deze rubriek? Mail ons: schildersvakkrant@eisma.nl