Twee jaar geleden was de derde vijfjaarstermijn verlopen en moest de woning (theoretisch) geschilderd worden. Maar het schilderwerk was nog in nagenoeg perfecte staat! En we hadden het druk. Vooral met huizen die er veel slechter aan toe waren. Het lukte om het schilderwerk naar het jaar erop te verschuiven. Door omstandigheden en corona kwam het er vorig jaar ook niet van maar dit jaar moest het echt! Anders stort natuurlijk het hele huis in. Dus deze zomer waren wij present om de woning aan te pakken. Het gaat hier om een woning uit ongeveer 2005, heel goed gebouwd met kozijnen van prima hardhout. Fabrieksmatig al van een goede, dikke laag verf voorzien. Met overal al neuslatten, goede kit en de vorige keer, nu dus zeven jaar geleden, is het heel netjes geschilderd. Drie gevels. Twee met weinig zon belasting en een op het zuiden. Met een bovenverdieping met een overstek van bijna een meter en beneden alleen een paar openslaande deuren en een schuurdeur.
De enige gebreken die we konden vinden, was een schilfertje onderaan bij de schuurdeur en een barstje in de kit… De glans was wel iets teruggelopen, naar halfglans ongeveer, maar nog zeker niet mat. In het kader van drukte en duurzaamheid vind ik het dan super lastig om zo’n woning te moeten schilderen. Ook al ben je zo klaar, vier dagen in dit geval. Het is net of je je schone kleren in de was gooit. Niet schilderen omdat het schilderwerk slecht is maar omdat het op papier staat. Zo zonde. En al die klanten die wel een woning hebben waar echt dringend iets aan moet gebeuren staan in de wacht. Dit werk moet je niet te veel hebben, want dan voel je je echt wel een beetje een zinloos schildersbedrijf.