Cradle-to-Cradle en verf lijkt geen voor de hand liggende combinatie. De filosofie achter C2C is immers dat elk product na gebruik weer hoogwaardig hergebruikt moet kunnen worden. Joost Broeders (foto boven), technisch directeur bij Baril Coatings, het moederbedrijf van Copperant: ‘Bij het C2C-certificaat begint alles bij ‘material health’: hoe minder schadelijk, toxisch of milieubelastend het product is, des te veiliger is het als je het hergebruikt.’
En dan tikt aan dat Pura Lakverf voor 48 procent biobased is. En dat tussen de anorganische stoffen in de verf bijvoorbeeld niet het zware metaal kobalt zit, een veelgebruikt drogingsmiddel. ‘We zijn daar heel actief in. Er zijn alternatieven voor kobalt, dus die gebruiken we.’ Bottom line voor Copperant blijft dat de verf in het gebruik voor de schilder minstens dezelfde kwaliteiten moet hebben als ‘gewone’ verf. Iets dat het bedrijf al met het EU Eco-label aantoont. Broeders: ‘Dat Eco-label stelt vooraf functionele eisen, zoals dekking, krasvasheid, duurzaamheid. Pas als die in orde zijn wordt gekeken naar hoe eco-vriendelijk het product is.’
Het C2C-certificaat voor Pura Lakverf, zowel hoogglans, zijdeglans als lak, is toegekend door het Amerikaanse Cradle-to-Cradle instituut, met Europese vestiging in Amsterdam. Het stelt aanvullende eisen aan het productieproces, wat bij de Copperant-fabriek in Etten-Leur dik in orde is: de energie wordt met zonnestroom opgewekt en er is veel aandacht voor waterbesparing. Verder ligt bij dit certificaat de nadruk op de chemie. Broeders: ‘Wij hebben onze eigen formules ingeleverd. Maar verf is een samenstel van tal van stoffen. Van onze leveranciers wordt gevraagd om nog meer data over hun producten te geven dan ze al moeten voor de REACH-wetgeving. Zodat de chemici van C2C het kunnen beoordelen. Dat gaat met allerlei geheimhoudingscontracten gepaard en best wel veel overtuigingskracht. Als alle fabrikanten hun data zouden leveren, konden we voor zilver of goud gaan.’
Blijft wel staan dat ook Pura-verf na aanbrengen niet goed te hergebruiken is. ‘Verf is nu eenmaal bedoeld om zich met de ondergrond te verbinden. Maar het kan wel. We zijn betrokken bij een project in de meubel- en plaatmateriaalwereld. Schuurstof wordt opgevangen. Het organisch materiaal in het stof kan met pyrolyse tot olie worden verwerkt. Wat je overhoudt zijn de anorganische stoffen, een mengsel dat je weer kunt toepassen in verf.’
Wat heeft de schilder aan de certificaten? Broeders: ‘Er zijn te weinig grondstoffen voor de mensheid. Voor iedereen is het zaak om de voetafdruk zo klein mogelijk te maken. Daarnaast vragen opdrachtgevers er steeds meer naar. Bouwbedrijven moeten berekeningen geven van de milieu-impact van hun bouwmaterialen. Verf zal daar steeds vaker in worden meegenomen. Deze certificering geeft dan duidelijkheid.’