Je reinigt je spoelwater?
‘Ja, van verfspuitmachines. Steeds meer schilders spuiten. Ik ook, ik geef er zelfs les in met mijn eigen Spray Painters Academy. Maak je je spuitmachine schoon, dan verbruik je zó 15 liter water. Ik zelf een stuk minder, want ik heb een methode ontwikkeld waarbij ik het spoelwater een aantal keren hergebruik om de machine schoon te krijgen. Maar goed: lees je de informatiebladen van de fabrikanten goed, dan is het helder dat nog geen druppel van het spoelwater in het riool terecht zou mogen komen. Niet alleen vanwege de microplastics, maar ook vanwege de zware metalen en chemicaliën die er in zitten. Maar waar moet je er mee naartoe? De recyclebedrijven willen het niet hebben, die gebruiken verfresten, geen spoelwater. Dus wat doet bijna elke schilder die ik ken? Die giet het tóch door de gootsteen. En niet alleen dat spoelwater, maar ook het vuile water dat je gebruikt om je doekjes en borstels uit te spoelen. Ik heb het uitgeteld in ons eigen bedrijf: een schilder verbruikt ongeveer 100 liter water per week. Reken dat eens uit over de 95.000 schilders in Nederland, België en Duitsland samen!’
Nou, ja, dat zal er wel door de waterzuivering uitgehaald worden, toch?
‘Niet dus. Het zal je verbazen hoeveel water er sowieso niet via de zuiveringsinstallaties stroomt, maar gewoon, zo de rivier in. En hoeveel er bij zware regenval over de randen van de bassins klotst. Maar zelfs dan: de filters van de waterzuivering zijn helemaal niet ingesteld op microplastics. Ik heb heel nette brieven geschreven om daar naar te informeren, maar daar krijg ik geen antwoord op. Nul.’
Dus?
‘Dus ben ik zelf een zuiveringsinstallatie gaan ontwikkelen. Eerst helemaal zelf, daarna in samenwerking met een Nederlands bedrijf. Er is kennis over, want autolakkerijen bijvoorbeeld, moeten al hun spoelwater opslaan en afvoeren, daar wordt streng op gecontroleerd. Maar ik wilde dat het water nog zuiverder werd. Ten eerste door het te zuiveren met zo’n vlokkensysteem, in een coaguleerapparaat. Schilders kennen ze wel, maar schaffen ze niet aan omdat ze wel 2500, 3000 euro kosten. Daarna gaat het door drie fijnfilters, de fijnste die er op de markt zijn, wordt de ph-waarde van het water gebalanceerd én wordt het gerevitaliseerd met positief geladen gesteenten.’
En draait dat al?
‘Het prototype draait en ik reinig er nu het water en de kwasten voor mijn zeven schilders mee. De Nederlandse machine is klaar, maar kon doordat de grenzen dicht waren niet geïnstalleerd worden. Dan kan ik zeker honderd schilders bedienen. En als dat werkt, kan ik nog verder opschalen. Ik zin nog op een manier om rollers in serie op houders te zetten en ze dan allemaal tegelijk te spoelen. Het moet grootschaliger.’
Hoe moet dat dan functioneren?
‘Het Plastic Stop Painters-systeem werkt zó dat je als schilder bij je groothandel een schone emmer met een roller, kwast, viltrollertjes oppikt. Die gebruik je en na afloop zet je alles onder water, of je gebruikt je spoelwater daarvoor, en dat wissel je om voor een nieuwe, schone emmer. De vuile emmers gaan op transport naar ons en wij reinigen ze. Betalen via een abonnenmentsysteem.’
Maar waarom zou een schilder dat doen?
‘Om met een gerust hart te kunnen schilderen. Kijk, ik wil graag een keer naar Bali, maar dan wil ik wel aan een zee liggen waarin de vissen niet sterven door plastic en vuil dat ik daar in heb laten lopen. Dus doe ik mijn uiterste best om schoon te werken. Dat zouden we allemaal moeten doen. Maar zo’n spoelmachine, dat is veel te duur voor een kleine schilder, dus het kan alleen collectief. Nu kan ik me ook wel voorstellen dat het heel omslachtig wordt om vanuit Groningen met vuile emmers naar Hasselt te rijden, ook al vanwege de autokilometers. Daarom zie ik ook wel voor me dat mensen mijn machine in franchise nemen en de service aanbieden. Groothandels, bijvoorbeeld.’
Tsja, straks wordt het nog verplicht, je verfspullen spoelen.
‘Als het in de autolakkerij wel moet, waarom dan in de schildersbranche niet? Ik zou daar voor zijn. Je voorkomt miljoenen liters watervervuiling per jaar.’
Totdat die microplastic-vrije verf er komt.
‘Dan nog zal het nodig zijn. Maar met die verf, dat loopt niet hard. We hebben bemoedigende gesprekken met kleine verffabrikanten, maar bij de grote vangen we bot. Terwijl we hun innovatiemensen natuurlijk het beste zouden kunnen gebruiken. Ze zouden moeten inzien hoe belangrijk het is hun eigen product te verduurzamen.’
Schilderen is nog steeds leuk?
‘Jazeker. Ik ben mijn bedrijf, Tiboss, begonnen om eigen baas te zijn en mijn eigen toekomst te bepalen. Ik heb nu vier personen in vaste dienst in België en werk samen als hoofdaannemer met een aantal zzp’ers in Nederland en België. We hebben een geweldig vak. Maar ik ben ook vastbesloten om als ondernemer en investeerder het verschil te maken en te zorgen dat mijn ecologische voetafdruk zo klein mogelijk blijft.’