‘Fietsen verleer je niet en een knap stuk werk maken verleer je ook niet.’ Aan het woord is Ron Muller. De schilder met imposante baard staat in een hagelwitte ruimte op de bovenste verdieping van een nieuwe woontoren in Amsterdam. Dat hij hier nu aan het werk is, had hij een jaar geleden niet gedacht. Met zijn bedrijf Wicked Walls was deze “kunstenaar in het lichaam van een ambachtsman” – zoals hij zich op zijn website noemt – veel aan het werk in het buitenland. ‘Vanwege de imitatietechnieken waarin ik me gespecialiseerd heb: hout, marmer, roest, metaal, noem het maar op.’
Corona wierp een barrière op en Muller was aan Nederland gekluisterd. ‘En toen kwam ik Govert tegen.’ Hij doelt op Govert-Jan Jongejan, directeur van de Ambachtelijke Schilders Groep (ASG) uit Anna Paulowna. ‘Wij kennen elkaar al twintig jaar. Hij zat omhoog en vroeg of ik hem alsjeblieft wilde helpen.’ Muller had werk nodig en het schildersambacht heeft hij nu eenmaal in de vingers, waardoor hij zich weer eens terugvindt op een nieuwbouwklus dicht bij huis. ‘Een prachtproject met een fantastische groep schilders. Allemaal individuele vakmensen. Je moet zo’n project zien als een legpuzzel. Je hebt niet alleen met schilders te maken, maar ook met tegelzetters, loodgieters, elektriciens en timmermannen. Iedereen moet overal bij, dus goede communicatie is cruciaal. En dan komt het allemaal voor elkaar.’
FOTO’S: RV
Dat komt het zeker, want bij het verschijnen van deze krant zijn de acht appartementen – verdeeld over twee identieke complexen – zo’n beetje woonklaar. De koppanden zijn vorig jaar gebouwd door Bouwbedrijf Tuin in opdracht van Cornerstone Amsterdam II. Ericis Design & Property Transformers tekende voor het ontwerp, in de stijl van de bijna 250 zogenoemde arbeiderswoninkjes in de rest van de Nieuwe Oostenburgerstraat. Deze zijn bedacht door architect Dolf van Gendt, eind negentiende eeuw gebouwd en in 2005 benoemd tot gemeentelijk monument. Toen waren de huisnummers 1 en 2 echter al ten prooi gevallen aan sloop. Deze rotte kiezen zijn met de bouw van de koppanden, op de hoek met de Oostenburgerdwarsstraat, verleden tijd.
Wie een appartement wil betrekken in deze “Twin Towers”, zoals een buurtbewoner ze gekscherend noemt, moet over een flinke portemonnee beschikken. Maar dan heb je ook wat, zeker in de penthouses op de bovenste etages: een machtig uitzicht over de Oostelijke Eilanden, onder meer op de Oosterkerk. ‘Zelfs voor Amsterdam zijn deze huurappartementen vrij luxe’, weet Jongejan. ‘Ze zijn echt voor het hogere segment. Of ik er zelf zou willen wonen? Nee, ik wil niet in de stad wonen. De bouw is hectisch, schilderen is hectisch en daarom wil ik rust en ruimte. Die vind ik in ’t Zand in de buurt van het strand.’
Schagen is niet ver weg en daar komt Bouwbedrijf Tuin vandaan, al jaren een goede klant van ASG. ‘Eind vorig jaar zijn we hier in Amsterdam, in opdracht van Tuin, begonnen met schilderen’, vertelt Jongejan. ‘We hebben overal minimaal twee lagen aangebracht en alles glad gesausd. Naast het schilderwerk nemen we de volledige beglazing voor onze rekening.’ De schilders switchen tussen maar liefst drie verschillende verven: Sigma, voor de houten delen aan de buitenkant, Boonstoppel, voor de kozijnen, ramen en deuren binnen en Relius voor de muren. Jongejan: ‘Elk merk heeft zo zijn plussen en minnen. Wij kiezen voor elk facet het beste product, waaraan we al jaren trouw zijn, adviseren de opdrachtgever daarin en die volgt ons veelal.’
Hij is met vier man aan het werk in de hoofdstad. Zelf neemt de 42-jarige ondernemer de kwast niet meer ter hand: te druk met planningen, offertes, de boekhouding en klantcontact. ‘Ik ben graag met mijn handen bezig’, erkent Jongejan. ‘Maar bij het zien van het enthousiasme van die jongens, krijg ik vanzelf energie.’ Dan, in voetbaltrainersjargon: ‘Deze groep schilders heb ik met vallen en opstaan doorgeselecteerd. Vol passie willen zij het maximale bereiken. Maar dat is nog geen een-tweetje, want dit is een zwaar vak. Hoeveel mensen ken jij die van hun zestiende tot hun 67ste vijf keer per week in de sportschool staan? Dat is wel wat wij zo min of meer doen: elke dag trappen op, trappen af, dingen tillen.’ Niet dat hij klaagt. ‘Nee, het went.’
Zo staan zijn vakmannen er ook bij aan het eind van weer een werkdag in Amsterdam Centrum: moe maar voldaan. Klaar om terug te gaan naar de kop van Noord-Holland, waar ze bijna allemaal vandaan komen. ‘We werken al een tijdje zo met elkaar’, zegt schilder Jeffrey Wight uit Den Helder. ‘Leuke mensen? Zeker. Een vriendenteam? Ja, dat ook. Noem het eigenlijk maar een dreamteam, haha.’ Muller: ‘Ik draag kwaliteit hoog in het vaandel. Maar snelheid ook. Dit project heeft beide in zich: we leveren het binnen de planning op én het ziet er gelikt uit. Daar kan ik alleen maar trots op zijn.’
Nieuwsgierig geworden? Bekijk dan deze vlog op SchildersVAKTV
