Het bestuur van de AF Erkenningsregeling heeft de toelatingseisen van de AF Erkenningsregeling gewijzigd. Dat stuit op enig heftig protest. Waar kan dat vandaan komen? Erkenningsregelingen hebben naast een zakelijk ook een persoonlijk doel.
Welke betekenis en welke waarde past bij het begrip ‘erkenning’? Laten we Van Dale, het Groot Woordenboek der Nederlandse Taal, er maar eens bij halen. Wat in de Dikke Van Dale nog het meest de essentie van een erkenningsregeling in de schildersbranche benadert, is de omschrijving ‘toestemmen of inzien dat iets terecht een zekere naam draagt’.
Verschillende clubs
Nu zijn er meerder clubs waar je als schilder lid van kunt zijn. De AF Erkenningsregeling is zo’n beetje de langst bestaande organisatie en de meest bekende. ‘Runner up’ de Betere Schilder bestaat al ruim 5 jaar. En sinds vorig jaar is het nieuwe EigenHuisSchilderplan ontstaan. Samen met organisaties als Thuisinschilderen, Planbuilding en GlansGarant genoeg clubs om je ergens bij thuis te voelen. Elke organisatie met zijn eigen voorwaarden, voorwaarden die ten opzichte van elkaar nogal verschillen.
Toelatingseisen
Ergens lid van zijn, verschaft je een bepaalde identiteit, maar wordt aan de voorwaarden getornd, dan roept dat reacties op. Niet voor niets rollen voor- en tegenstanders van de AF-erkenningsregeling over elkaar heen nu de toelatingseisen door het bestuur zijn aangepast, wat door de tegenstanders van aanpassing gezien wordt als een versoepeling ervan. Bestaande leden voelen zich miskend. Maar er leiden meerdere wegen naar Rome. Is vakvolwassenheid niet hetzelfde als een goede verkeersdeelnemer zijn? Vaardig chauffeuren leer je door ervaring. Mensen met een rijbewijs zijn niet per se goede chauffeurs. En toch heb je een rijbewijs nodig, zeggen anderen. Regels zijn regels. Ook dat klopt.
Onderwijs versus vakvolwassen
En toch, in het onderwijs is het een normaal verschijnsel dat vakvolwassen medewerkers zonder de vereiste papieren op een vastgesteld kennisniveau instromen. Dat gebeurt op alle niveaus, tot men met het wetenschappelijke. De vakvolwassenheid en de ervaring bepalen de eerder verworden competenties. En die worden nauwgezet getoetst. Wat zou er mis mee zijn, behalve dat de (ex)leden met diploma’s zich miskend voelen, wanneer vakvolwassen schilders aan kunnen tonen dat ze minstens over dezelfde vakkennis beschikken, of zelfs meer, om aan de erkenningseisen te voldoen?
Het begrip erkenning
In een open brief probeert het AF-bestuur het gevoel weg te nemen dat de toelatingseisen zouden zijn versoepeld: ‘….. Recent heeft het huidige bestuur met haar deelnemersraad uiteindelijk besloten dat het huidige EVC-traject voldoende kwaliteit garandeert van het te beoordelen bedrijf zonder dat daarbij de standaard van de AF erkende bedrijven naar beneden wordt gehaald. Sterker nog, beide partijen zijn ervan overtuigd dat dit traject een meerwaarde kan hebben voor de doorontwikkeling van meerdere bedrijven…… Bestuur en Deelnemersraad hechten eraan om duidelijk te maken dat er geen enkele concessie wordt gedaan met betrekking tot de kwaliteit die AF verwacht van haar deelnemers!’
Het begrip erkenning wordt hiermee hoe dan ook, geherinterpreteerd. Of het gevóel daarbij mee beweegt, blijft de vraag.