Het houdt de gemoederen flink bezig is het schilderswereldje. Is het afplakken van het glas om de kozijnen te schilderen een teken van vakmanschap of is het iets voor de beunhaas en doe-het-zelver? Kan een echte vakman voor de dag komen met afgeplakt glas of is besnijden uit de hand de ambachtelijke norm? In dit artikel zet schilder Richard Hoogstraten de argumenten van diverse schilders en opdrachtgevers op een rijtje.
Voordat uv-bestendige maskeertape op de markt kwam was er van deze discussie geen sprake. De optie om glas af te plakken was er simpelweg niet, omdat er geen geschikte tape voorhanden was. Iedereen die het wel eens probeerde met crêpetape deed dat immers maar één keer. Dan leerde je het meteen af. Deze tape liet geen echt mooie strakke lijnen staan. Maar bovendien liet de tape hardnekkige lijmresten op het glas achter. Zeker als je het enkele dagen liet zitten.
Maar zo’n tien jaar geleden kwam de uv-bestendige tape op de markt. Deze tape heeft de genoemde nadelen niet. Je kunt hem gewoon een paar dagen, ook buiten, op het glas laten zitten. Daarna voorzichtig verwijderen en je hebt een strakke lijn zonder lijmresten op het glas. Ook blijkt deze tape veel strakker te zijn bij het algemeen gebruik zoals het afplakken van deurbeslag, een brievenbus of bij sauswerk.
De uv-bestendige tape is nu bij elke verfgroothandel verkrijgbaar en wordt geleverd door diverse merken. Gelukkig hebben deze verschillende fabrikanten uniform gekozen voor dezelfde kleur. De uv-bestendige tape is altijd geel. Of goud, zoals sommigen het noemen. Wel zo handig. Het verschil in kwaliteit is niet noemenswaardig al heeft elke schilder natuurlijk zijn favoriet.
Bij navraag bij enkele grossiers blijkt de verkoop van de gele tape al sinds de introductie in een stijgende lijn te zitten. En nog steeds groeit de vraag. Dit ondanks de prijsstelling die ten opzichte van de papieren (crêpe) tape grofweg het dubbele is. Het verbruik schuift duidelijk naar gele tape. Tegenwoordig heeft elke schilder wel een paar rollen gele tape op voorraad. Maar waar gebruik je het dan voor?
Doordat de tape een strakkere rand heeft dan de papieren variant is de afgezette lijn ook strakker. Dat is een pluspunt en geeft deze tape een breed toepassingsgebied. Maar het meest wordt deze tape gebruikt voor het afplakken van glas. En dat blijkt een heet hangijzer. Want nog nooit heeft een discussie op Facebook tussen vakbroerder zo veel reacties opgeleverd als het onderwerp glas afplakken.
Er blijken tegenwoordig veel schilders te zijn die standaard het glas afplakken. Dat kan omdat de tape nu van goede kwaliteit is en het steeds meer geaccepteerd wordt. Voor deze schilders telt het gemak van het afplakken. De strakke lijnen, scherpe hoeken en mooie afwerking is voor hun de voornaamste reden om het te gebruiken. Ook wordt de snelheid vaak genoemd. Glas afplakken is zeker in het voordeel bij een kleurwisseling. Uit de hand moet je dan sowieso twee keer besnijden, en heel precies, omdat je het anders door de verschillende kleuren meteen ziet. Met tape vlieg je er als het ware langs. In andere situaties zal afplakken niet heel veel voordeel qua tijd opleveren. Toch zijn er steeds meer schilders die bijna altijd afplakken, zeker bij binnenwerk met watergedragen verf.
Maar het afplakken van glas kent ook vele tegenstanders, vooral vanuit het vak zelf. De meest gehoorde minpunt van glas afplakken blijkt de ‘eer van het vak’. Want afplakken, dat is voor doe-het-zelvers, vinden deze collega’s. Een echte vakman besnijdt langs het glas zonder hulpmiddelen en verpest het ambacht niet met afplakken. Strak uit de hand besnijden wordt door hen dus gezien als bewijs van vakmanschap. Een echte vakschilder schildert uit de hand! Ook hier wordt geclaimd dat het sneller werkt, dus die laten we maar in het midden.
Wat natuurlijk wel een goed argument is, is dat afplakken veel meer afval oplevert. Al die tape met verfresten verdwijnt in de grijze bak en dat zijn al met al toch heel wat kilometers afval. Het gebruik van tape bij muurverf en spuitwerk is voor deze groep schilders geen probleem. Het bezwaar geldt voornamelijk voor het schilderen (gronden en aflakken) van ramen en kozijnen langs het glas. Dat je ook aan de muurzijde moet besnijden wordt door niemand genoemd. Dat wordt hoogstwaarschijnlijk ook nooit afgeplakt.
We hebben wat rondvraag gedaan bij opdrachtgevers. De professionele opdrachtgevers blijken het probleem niet echt te zien en zijn (uiteraard) alleen bezig met het eindresultaat. Hoe je het doet maakt niet zo veel uit, als het maar mooi en goed is. Ook particuliere opdrachtgevers vinden de stelling dat afplakken door schilders een degradatie van het vak is niet interessant. Meest gehoorde antwoord is: als het maar strak is. Vreemd opkijken als een schilder begint met afplakken doet bijna niemand. Het zit dus vooral tussen de oren van de schilders zelf.
Aangezien het verspuiten van verf steeds vaker gebeurt zal men ook steeds vaker glas afplakken. Doordat men hiermee steeds makkelijker, sneller en strakker leert afplakken is het aannemelijk dat steeds meer schilders deze geleerde techniek ook voor het besnijden met de kwast zullen gaan toepassen. Gemak dient immers de mens. In het verleden was er verzet tegen de roller en later tegen het spuiten. Deze zijn nu volledig geaccepteerd. Wellicht zal het met het afplakken van glas ook zo gaan.
Foto:
Het buitenschilderwerk is hier geheel afgeplakt. Dat is sinds het bestaan van gele of ‘gouden’ schilderstape mogelijk omdat die uv-bestendig is
Foto: Richard Hoogstraten