De initiatiefnemer van Glas-in-lood Wacht is Frank Coolen. Hij is tevens eigenaar van Glas Bewerkingsbedrijf Brabant (GBB). Laatstgenoemd bedrijf bestaat inmiddelsl zeventig jaar en legt zich toe op alle facetten van glas-in-lood, zoals fusing, glas appliqué en het etsen van glas.
Coolen merkte dat de beoordeling van glas-in-lood in de praktijk niet altijd zorgvuldig gebeurde. “Het ontbreekt veelal aan voldoende kennis. Want waar kijk je naar bij een vensterraam? Mankementen zoals barstjes, ontbrekend glas en gaten zijn natuurlijk meteen te zien. Maar hoe zit het met de gesteldheid van het lood, de staat van de brandschilderingen en het afwerkingsmiddel, helt het vensterraam voor- of achterover, hoe zijn de aansluitingen met het metsel- of betonwerk, zijn de raambruggen aangetast? Dat zijn enkele facetten die medebepalend zijn voor de conditie van glas-in-lood.”
Onafhankelijk
Een inspectie vraagt kennis en door kennis houd je glas-in-lood in stand, is de redenering van Coolen. Om dat te bewerkstelligen begon hij in 2005 Glas-in-lood Wacht. “Ik bied de klant een onafhankelijk inspectie van de status van het glas-in-lood met daarbij aanbevelingen voor acute restauratie en een meerjaren onderhoudsplan.”
Coolen ziet het daarnaast als belangrijke taak om mensen op te leiden, zoals inspecteurs van Monumentenwacht.
Opdrachtgevers van Glas-in-lood Wacht zijn kerkelijke instellingen, Rijksvastgoedbedrijf, particuliere monumentenbezitters, architecten en monumentenzorg. Achterstallig ouderhoud brengt altijd meer kosten met zich mee, dan wanneer tijdig onderhoud was verricht. Dit geldt zeker ook voor glas-in-lood.
“Veelal spelen bij opdrachtgevers financiële motieven mee om de restauratie die eigenlijk zou moeten plaatsvinden, een of meerdere jaren uit te stellen.” Coolen merkt op dat de populariteit van glas-in-lood sinds een aantal jaren weer stijgt. “Gebouwbeheerders en ook particuliere eigenaren investeren in het onderhoud.”
Met het onafhankelijk, gedegen rapport van Coolen in de hand, kan de opdrachtgever offertes aanvragen bij onder meer glazeniers. “Na gunning kan zo’n glazenier planmatig te werk gaan. En de opdrachtgever weet waar hij aan toe is. Wij adviseren iedere vijf jaar inspectie van het glas-in-lood als deze dertig jaar of langer geleden is aangebracht. Bij nieuwe projecten volstaat inspectie om de acht jaar. Of het project is aangebracht aan de zuidwest- of noordoostkant, maakt voor de levensduur ook veel uit.”
Glaskunstenaars
Architecten drukken een belangrijke stempel op het aanbrengen van glas-in-lood in nieuwe gebouwen, stelt Coolen. Hij vindt dat er bij architecten nog te weinig besef is, wat de toegevoegde waarde is van gekleurd glas.
“In Duitsland werken architecten nauw samen met glaskunstenaars. In ons land gebeurt dat nog te weinig. In Duitsland en ook in België zijn er nog gedegen glazeniersopleidingen in glas en glas-en-lood. Daar wordt het ambacht nog hoog aangeslagen.”
Coolen constateert dat het in ons land nog steeds lukt om vaklieden in de glaskunst op te leiden. “Gelukkig is er in deze moderne samenleving nog altijd een warme belangstelling voor het aloude ambacht van glas-in-lood.” Voor schilders heeft Coolen het volgende advies. “Beschik je niet de juiste kennis van glas-in-lood, neem dan contact op met een glazenier of een andere specialist.”
Auteur en Fotograaf: Mark van Seggelen