Zichzelf, zijn zwager en zijn moeder heeft Jack da Costa de hele winter aan het werk gehad. Begin april staat hij met vijf mensen te spuiten en te schilderen op Landgoed Marlot, een forse klus die binnen een paar weken klaar kan zijn.
Een rustig parklandschap grenzend aan een chique Haagse buurt en toch vlakbij verschillende rijkswegen en daar middenin een gigantisch huis. Dat is kantoorvilla Landgoed Marlot. Het gebouw, dat waarschijnlijk uit het einde van de 17e eeuw dateert, wordt al jaren gebruikt als kantoorgebouw. Nu gaat de oude huurder eruit en komt er een nieuw bedrijf in.
Precies negen weken heeft beheerder BouwkundigBeheer om het pand om te bouwen, up-to-date te krijgen en af te werken. Het éénmansbedrijf van Jack da Costa speelt daar een belangrijke rol in. ‘We hebben een groepje bedrijven dat heel vaak samenwerkt, zeker ook voor BouwkundigBeheer, dat veel gebouwen in en rond Den Haag beheert’, legt Da Costa uit. ‘Daartoe behoren een aannemer, een stukadoor, een elektricien en mijn bedrijf. We kunnen lezen en schrijven met elkaar. We hebben een eigen WhatsApp-groep waarin we elkaar van alles op de hoogte houden en we houden veel rekening met elkaars werkplanning. ’
Dat zal ook wel moeten want de verbouwing is omvangrijk. Al is het geen volwaardige restauratie. ‘Het is toch een kantoorpand hè’, zegt Da Costa met een beetje spijt in zijn stem als hij op de kozijnen beneden wijst, waar ooit met een rollertje een zeer duidelijk sinaasappelhuidje is aangebracht. ‘Zonde, maar het budget en de tijd ontbreekt om dat helemaal terug te schuren, te plamuren en strak af te lakken.’
Da Costa en zijn mensen blijken wel heel vaardig met kwast en roller. Dat is te zien aan plaatsen waar de vensterbanken zijn vervangen en ter plekke geschilderd, en aan de verwarmingselementen die ter plekke opnieuw zijn gelakt en er uitzien alsof ze gespoten zijn. ‘Ik heb wel overwogen om de verwarmingen los te maken en in de werkplaats te spuiten’, vertelt Da Costa. ‘Maar het zijn er zoveel, dat was een heel gesleep geworden. Bovendien is het pand helemaal leeg en gestript dus konden we ter plekke goed schilderen.’
Dat is ook de reden waarom de ondernemer besloot om alle muren te gaan spuiten. ‘Ik gebruik de verfspuit heel veel’, aldus de zzp’er. ‘Ik heb zelf een aantal airless spuitapparaten. Hier heb ik de Nespritec ingezet en de Wagner SF 23 plus. Naast dat het natuurlijk heel snel werkt ben ik ook echt liefhebber van het effect dat je met de verfspuit kunt bereiken’.
Da Costa en zijn mensen blijken zeer vaardige spuiters te zijn, blijkt als we rondlopen over de verdiepingen waar ze al gespoten hebben. ‘Mooi, hè? Zo strak’, glimlacht Da Costa, ‘Je ogen vinden geen aangrijppunt zoals bij een gerolde muur. Je blik blijft heen- en weer gaan.’
Niet dat het allemaal makkelijk ging. De hanenbalken op zolder, bijvoorbeeld, waren dieprood maar moesten wit worden. ‘Uit prijsoverwegingen werd voor muurverf gekozen’, vertelt Da Costa. ‘Maar met de Veveo AC Plus die we verder overal gebruiken, kregen we dat rood er maar niet onder; dat bleef maar doorbloeden. Uiteindelijk bood de oplosmiddelhoudende muurverf Vista BO-KH wand- en muurverf wel de nodige dekkracht.’
Da Costa werkte na de Haagse Schilder^sCool jarenlang naar genoegen bij Van der Werff Schilders in Hazerswoude. ‘Daar heb ik een fijne tijd gehad. Maar zoals zoveel schilders had ik er ook nogal wat projecten bij. Dat werd op een gegeven moment zoveel, dat ging te ver. Een andere schilder, die al wel voor zichzelf begonnen was, vroeg me wanneer ik nu eens voor mezelf ging beginnen. Hij kon me zeker voor een maand of drie werk bieden. Dat was het zetje dat ik nodig had. In maart 2012 begon ik voor mezelf en had ik al drie tot vier maanden eigen werk in portefeuille. Voor die kennis heb ik uiteindelijk maar een paar weken gewerkt, en dat was meer als vriendendienst.’
Grappig is dat Da Costa’s moeder, Wil Zwalve zelf ook gediplomeerd schilders is, en nu via een uitzendconstructie bijna permanent voor hem werkt. In Villa Marlot staan verder Danny Bakker, Henk de Klerk en Donnie Jansen te werken. Da Costa: ‘Die zijn een beetje mijn vaste ploeg. We stonden hier op zeker moment met acht man te werken. Allemaal zzp’ers. We ontmoeten elkaar elke ochtend bij PorCoatings, mijn vaste groothandel. We helpen elkaar allemaal, al moet ik zeggen dat ik meestal meer hen inhuur dan dat ze mij nodig hebben.’
In het seizoen heeft Da Costa meerdere ploegen tegelijk aan het werk. ‘Ik kan nu eenmaal moeilijk “nee” zeggen’, lacht hij. ‘En ik vind het acquireren en het onderhouden van klantcontacten gewoon heel leuk om te doen. Ik ben aangesloten bij de Betere Schilder en dat heeft me veel gebracht. Je merkt dat het de mensen over de streep trekt als je het erover hebt dat je gecontroleerd kan worden en over de garanties die je kunt bieden.’
Bij de foto:
Jack da Costa:‘Ik huur vaker andere zzp’ers in dan dat ze werk voor mij hebben’
Foto:JMS