Er wordt in Joure hard gewerkt aan restauratie én onderhoud van de beeldbepalende Penninga’s Molen. Eind juli moet het circa 2 ton kostende project, waarin plaatselijk schildersbedrijf Domien Silvius het schilderwerk uitvoert, zijn afgerond.
Drie grenen hoofddraagbalken van het achtkantige rijksmonument waren flink aangetast door houtrot, boktor en houtworm. Hier vindt nu deelvervanging plaats, uitgevoerd door specialist De Molenmakers uit Tzummarum. Daarnaast worden de stalen roeden (hoofdbalken van de wieken) vernieuwd, omdat er sprake was van lokale roestvorming.
Schildersbedrijf Domien Silvius brengt op het thermisch verzinkt staal het eenpotsysteem Sigmetal Zinccoat Satin aan. “Doorgaans worden molenroeden gepoedercoat, maar als er beschadigingen optreden, komt er vaak vocht achter en laat de verf los. Vandaar dat we nu een andere keus maken”, legt Andre Ramautar van Olijslager Verf uit. Hij maakte het verftechnisch advies en begeleidt de projectuitvoering.
Voor de houten wieken viel de keus op de watergedragen, hybride, dekkende buitenbeits Jotun Demidekk. Penninga’s Molen werd in 1692 gebouwd als papiermolen in Westzaan. In 1900 werd het bouwwerk per zeilpraam over de Zuiderzee naar Joure vervoerd, waar herbouw plaatsvond. Het werd toen korenmolen van molenaar Auke Penninga.
Na 1936 raakte de molen buiten gebruik. De bouwval werd in 1968 overgenomen door stichting Penninga’s Molen. In 1969 volgde restauratie en sinds 1972 draait de molen weer dankzij vrijwilligers. Tien jaar geleden vond een tweede restauratie plaats. Nu is dat, vanwege de eerder genoemde gebreken, wederom nodig. 
Onderhoud
“Aangezien de molen nu in de steigers staat, heeft de stichting besloten om gelijktijdig ook schilderonderhoud aan de buitenkant uit te laten voeren”, zegt Johannes Kooistra van De Molenmakers. “Er is namelijk sprake van flinke verfonthechting, terwijl de meest recente schilderbeurt nog maar vijf jaar geleden plaatsvond. Doorgaans wordt bij het schilderen van de molen een hoogwerker ingezet, maar nu kunnen de schilders mooi gebruikmaken van de steiger.”
Ramautar heeft wel een verklaring voor de loslatende verf. “Een groot deel van het houtwerk is bilinga, Afrikaans hardhout dat de neiging heeft tot splijten en scheuren. Dan krijg je inwatering en na verloop van tijd laat de verf los. Wij denken dit probleem te ondervangen door te kiezen voor Sigma S2U Allure Satin, een nieuwe, duurzame oplosmiddelhoudende zijdeglans lakverf.” 
De molen krijgt de kleuren van 1900 terug. Hiervoor werd eerst kleurhistorisch onderzoek verricht. Het kleurenpalet bestaat straks uit kopergroen, Friesch groen, loodwit, standgroen en Friesch rood. Volgens Ramautar en Kooistra is vuilaanslag een groot probleem bij de molen. “Door stofuitstoot van de lokale industrie zit de molen in no-time onder het vuil. Met de keus voor een goed verfsysteem en het besluit de molen voortaan jaarlijks schoon te laten maken, hopen we dit monument zo goed mogelijk te onderhouden. Doel is een volgende schilderbeurt uit te sparen op de totale onderhoudskosten”, zegt Kooistra, die in zijn vrije tijd molenaar is op Penninga’s Molen.
De molen zal in juli van binnen nog worden vergast om de boktor en houtworm te verjagen.
