De kenmerkende raampartijen van het rijksmonumentale pand, dat pal naast het Olympisch stadion ligt, zijn voor de schilders het meest cruciaal. In totaal is 2121 vierkante meter aan gevelkozijnen voorzien van een primer en aflak van Sigma. ‘De architect wilde geen gelikt gepoedercoat geheel. Het staalwerk moet een industrieel uiterlijk krijgen en dat betekent kaal stralen en opnieuw een verfsysteem met kwast en roller aanbrengen’, legt Karel Coenen van Schildersbedrijf K.J. Coenen & Zn. uit.
Het Urker schildersbedrijf is door de constructeur Jonkers Bouwmetaal voor de bijzondere klus benaderd. De Citroën-garages uit de vorige eeuw zijn iconisch voor Amsterdam geworden. Haar inwoners associëren de witte panden ontegenzeggelijk met het Franse automerk. Architectenbureau Rijnboutt uit Amsterdam werd gevraagd om van het industriële noordelijke rijksmonument een levendige locatie met kantoren, horeca en winkels te maken. Een hotspot op het Stadionplein, maar wel met respect voor het toenmalige ontwerp van architect Jan Wils.
Het staalwerk is kaal gestraald en door het straalbedrijf van een eerste laag epoxycoating voorzien. Twee schilders van K.J. Coenen zijn vervolgens continu bezig geweest met het aanbrengen van de primer en aflak. Op drukke momenten kregen ze ondersteuning van nog twee of vier schilders. ‘Logistiek gezien is dit voor ons wel een opgave geweest. Het project is niet alleen bijzonder vanwege het vele staal. Het gebeurt namelijk niet vaak dat er twee schilders continu met zo’n langdurig project voortdurend onder de pannen zijn.’
‘Voor ons als bedrijf is er eigenlijk weinig zicht geweest op wanneer wij weer de beschikking op ons personeel zouden hebben. In sommige gevallen moest er ontzettend snel worden omgeschakeld, omdat er glas werd geleverd. Vervolgens moesten we weer terugschakelen. De verschillende disciplines liepen bovendien dwars door elkaar. Op een gegeven moment waren zelfs de huurders al bezig met het inrichten van hun gedeelte. Qua planning konden we weinig vaart maken.’
De schilders zijn in de zomer van 2017 gestart met de eerste werkzaamheden. Inmiddels nadert het project de afronding. Naast de vele kozijnen is er in veel gevallen vlak plaatmateriaal behandeld. Sommige platen waren geperforeerd of voorzien van brandwerende cassettes, maar ook veel ophangpunten voor de kozijnen en stalen trappen en traphekken, maken het geheel volgens Karel Coenen ‘bewerkelijk’. Naast de gevelkozijnen, is er 404 vierkante meter aan nieuwe binnenkozijnen aanwezig. ‘Deze zijn wel eerst bij een applicatuur van een epoxy-coating voorzien en vervolgens als afgewerkt met een 1K multiprimer en aflak van Sigma. Het staalwerk is in RAL 9018 gekleurd, de deuren in RAL 7042.’
De schilders konden voor het buitenschilderwerk gebruik maken van een steiger. ‘Op het laatst moest die wel weg, omdat de bestrating moest worden gelegd. Gelukkig kregen we hoogwerkers ter beschikking om de klus af te maken.’ In principe werd er in de winter gewoon doorgewerkt. ‘Alleen moesten we er goed om denken dat het staal niet te koud werd. We moesten goed in de gaten houden dat we geen verf aanbrachten terwijl er condens op de ondergrond zat, dus was het dauwpunt cruciaal.’ Sigma Coatings was ook af en toe aanwezig om te meten en te adviseren. De staalconstructeur liep bovendien regelmatig langs met laagdikte- en thermometers. De problematiek met asbesthoudende straalgrit kwam bij de Citroën-garages ook om de hoek kijken. Op 5 oktober 2017 bleek dat er grit op de markt was gekomen met kleine hoeveelheden witte asbest, oftewel chrysotiel. Op last van de rijksoverheid werd ook het project in Amsterdam enige tijd stilgelegd. ‘Er werden monsters genomen om uit te sluiten dat er ook asbest in zat. Natuurlijk hingen er rondom het buitenwerk wel steigerdoeken, maar in principe lag alles open en bloot. Door het hele gebouw waren kleine hoopjes met straalgrit te vinden. Die zijn allemaal weggehaald. Na onderzoek werd later bekend, dat de risico’s binnen de perken zijn gebleven. Het project had ondertussen wel een aantal weken stilgelegen.’
De Citroën-garages leverden K.J. Coenen & Zn. vanwege een discrepantie tussen het bestek en het verftechnisch advies nog nawerk op. ‘Besloten werd om vanwege beperkte laagdikte de buitenkant te overschilderen. Uiteindelijk is er op de gevelkozijnen dus drie keer een primer en twee lagen lak gekomen.’
Voor Karel Coenen gaat het iconische pand als bijzonder project met wat kopzorgen de portefeuille in.
