De mensen om je heen nooit uit het oog verliezen, in alles wat je doet, dat is de grondgedachte van Dennis Seelen. Ook voor hem als schilder geldt dit uitgangspunt. Vanuit zijn katholieke geloofsovertuiging reisde Seelen af naar Zuid-Afrika om schilders er de kneepjes van het vak te leren. Drie jaar later keerde hij terug. ‘Een geslaagde missie om met veel voldoening op terug te kijken.’
Seelen (32) start zijn schilderscarrière zoals elke schilder. ‘Allereerst naar de lts en vervolgens, in mijn geval, naar Gildeopleiding in Roermond, om mijn vakdiploma’s te halen.’
Een katholieke schilder
Tijdens de opleiding en daarna werkte Seelen bij kleine en grotere schildersbedrijven. Dan strookt een uitgesproken geloofsovertuiging niet altijd met de harde bouwpraktijk. ‘Ik loop daar natuurlijk niet als een predikant rond. Alleen het zien van een kruisje om je hals levert al discussie en plagerijen op. Ook een opmerking over een galmende bouwradio tijdens de schilderwerkzaamheden in een kerk wordt je niet in dank afgenomen. Dat was wel eens zwaar.’ Een valpartij maakt bijna een einde aan zijn schilderloopbaan. Artsen vreesden voor zijn been. Twee jaar revalidatie kregen Seelen letterlijk weer op de been.
Fidesco
Toen hoorde Seelen bij toeval van het bestaan van de organisatie Fidesco, een internationale organisatie op katholieke grondslag die mensen uitzendt naar derdewereldlanden om er hun kennis en kunde over te dragen. De organisatie werft de projecten, controleert ze door lokale partners en toetst ze op veiligheid. Na het wederzijds aftasten van mogelijkheden, motivatie en voorwaarden kwamen Fidesco en Seelen een project overeen in Zuid-Afrika aan de katholieke universiteit St. Augustinus in Johannesburg. Daar ging Seelen een aantal lokale schilders begeleiden bij het onderhoud van de universiteit.
Gebrek aan schilderonderwijs
‘Allereerst valt het op dat je geen blanke schilders aantreft, schilderonderwijs niet bestaat en schilders dat doen wat ze van anderen gezien en gehoord hebben. Geschuurd wordt er nog net voor het schilderen, maar reinigen, stofvrij maken en ontvetten was ze grotendeels vreemd. Het heeft ook nogal wat tijd gekost voordat de schilders begrepen dat ik er voor hen was en niet omgekeerd. Historisch zit de oude gezagsverhouding zwart-wit er nog diep in: een blanke vertelt wat de zwarte moet doen. Dat ik meerwaarde voor het onderhoud kon betekenen, dat de schilders vaardigheden aanleerden en dat de eindresultaten verbeterden door hun toedoen, dat besef groeide gaandeweg. ‘Op schildergebied ontbreekt de theoretische basis. Voor de vier lokale schilders ga je schilderonderwijs geven. Bij mijn diploma Gezel hoort ook de aantekening assistent leermeester. Je verstaat je vak en je wilt en kunt dat ook overdragen. Zo speelt het fenomeen watergedragen daar nauwelijks. Bij lakken al helemaal niet. Ze werken binnen nog volop met thinner. Ze gebruiken bij het ontbreken van een watergedragen hechtprimer even vrolijk een oplosmiddelhoudende grondverf onder een watergedragen muurverf. Ook waren de grondbeginselen van kleurenleer een openbaring voor de schilders. Ze vonden het bijna magisch wanneer je twee kleuren mengt tot een andere kleur.’
Veiligheid
Maar ook op het gebied van distributie van verven verschilt Zuid-Afrika met Nederland. De geleverde of te kopen verf is in blikken van 5 tot 25 liter verkrijgbaar. Een verfgroothandel of bouwmarkt bestaat er nauwelijks. ‘Ook op het gebied van valbeveiliging had ik de jongens heel veel te melden. Je houdt je hart vast bij wat je op dat gebied allemaal ziet.’
Weer terug in Nederland
Een carrièremens in termen van het hoogst haalbare (lees: geldelijk gewin) kun je Seelen dus niet noemen. ‘Die drie jaar zijn niet in geld uit te drukken. Bij mijn afscheid nam de gehele familie van een van die jongens de moeite om een voor hen bijna onoverbrugbare afstand af te leggen om me te bedanken. Dat raakt je.’ Terug in Nederland pakt Seelen de draad weer op. ‘Dat is niet gemakkelijk. Je komt terug ten tijde van een hardnekkige crisis. Wie neemt je aan? Niemand. Het ontbreekt je aan een professioneel netwerk en aan kapitaal. Je informeert eens bij vrienden, kennissen en familie en daarom ben ik vorig jaar juli Schildersbedrijf Dennis Seelen gestart. Daarbij probeer ik me te onderscheiden door niet met een schildersbus rond te rijden. Ik heb namelijk besloten binnenkort met een verzorgde en beletterde schildersbakfiets voor te komen rijden.’