Ga naar hoofdinhoud

Kees Keizer: ‘Interesse in samenwerking neemt toe’


Midden in de crisis had zijn bedrijf bpo-axsys het al druk, maar sinds kort is het aantal opdrachten bijna niet meer bij te houden: onderhoudsbedrijven willen graag leren hoe ze in de ontwerpfase van toegevoegde waarde kunnen zijn voor hun klanten. Veel bouwbedrijven willen dat ook. En corporaties willen steeds vaker resultaatgericht samenwerken. Teams van Kees Keizer begeleiden wie ze maar kunnen.

 

Want daar hebt u voor doorgeleerd?

 

‘Jazeker. Ik ben opgeleid als bedrijfskundig econoom. En in de praktijk heb ik ook veel bijgeleerd. In 1995 nam een aantal samenwerkende Rotterdamse bedrijven mij in dienst om hen te helpen om hun bedrijf en de processen te verbeteren. Een aantal van hen wilde toen al nadrukkelijk een betere gesprekpartner worden voor hun opdrachtgevers, mee leren denken over vastgoedbeheer. Na korte tijd begon ik mijn eigen adviesbureau. Momenteel zijn we bij bpo-axsys met  een team van 5 mensen in vaste dienst. We werken altijd in teams. We adviseren onderhoudsbedrijven, bouwbedrijven en opdrachtgevers. Soms zijn we ook procesbegeleider.’

 

Proces watte?

 

‘Begeleider. Stel een corporatie en een aantal onderhoudsbedrijven heeft besloten resultaatgericht te gaan samenwerken. Dan moet dat ook van de grond komen. Daar spelen wij een rol in.’

 

Want ondanks tientallen jaren ervaring en dikke handboeken gaat RGS niet vanzelf?

 

‘Nee. Om veel redenen. Een daarvan is dat het voor onderhoudsbedrijven vaak moeilijk is om de stap te maken naar de juiste gesprekspartner. Als je altijd met hoofden van technische dienst gesproken hebt, dan zul je het nu met hun baas moeten opnemen: de algemeen directeur of de cfo. Iedereen die je op de niveaus daaronder aanspreekt zal je plannen zien als een bedreiging. Maar durf dat maar eens, zelfs voor te stellen om alles anders te doen. En nog een reden: alle mensen die aan het proces meedoen zijn in principe technisch ingesteld, minder op samenwerken gericht.’

 

Toch willen beide kanten wel

 

‘Ja. Zeker. Al destijds ergerden schildersbedrijven zich aan bestekken voor aanbestedingen die ze zelf in tien minuten veel beter zouden kunnen maken, wat hen niet gevraagd werd. Die frustratie leidde vanuit de schilderswereld naar de wens om mee te praten, mee te denken, om zo beter hun expertise te kunnen inzetten. En bij de opdrachtgevers leeft het nu enorm, omdat in de loop der tijd veel is bespaard op technische mensen, en omdat de kennis die in de organisaties aanwezig is vaak niet aansluit op het werk dat nu gedaan moet worden: energietransities, duurzaamheidsslagen. Daarvoor hebben ze de kennis en innovatiekracht in de markt nu heel hard nodig.’

 

Bouwbedrijven zien verduurzaming als een groeimarkt. Die begeleidt u ook?

 

‘Inderdaad. Veel aannemers hebben geen idee hoe ze renovaties van woningen in bebouwde staat, gekoppeld aan langlopende garanties op onderhoud en energiebesparing, moeten oppakken. Maar een aantal koplopers, waaronder heel grote bedrijven, is die kennis nu heel snel aan het vergaren. Waarbij ik aanteken dat de onderhoudssector nog heel lang een voorsprong zal houden. De schildersbedrijven van origine hebben het in hun dna: werken met bewoners, denken over behoud van vastgoed over een langere periode. Dat wordt ook wel ingezien. Nauwe samenwerking tussen bouw- en onderhoudsbedrijven ligt voor de hand.’

 

En de mensen op de werkvloer maar schakelen

 

‘Een van de moeilijkste dingen rond RGS is wel de verschillen in inzet die je van je vaklieden verwacht. Het ene moment moeten ze meedenken als een vastgoedadviseur, elke behandelstap die ze nemen overwegen, rapporteren als ze iets afwijkends aantreffen. Het andere moment, als een project in aanbesteding is verworven, moeten ze gewoon zo snel mogelijk meters maken. Dat is eigenlijk niet goed uit te leggen. Wat lijkt te werken is, als je al in de projectfase bijeenkomsten belegt met alle betrokken erbij, ook de mensen van de werkvloer, en dat je dan samen overlegt over hoe je het project het best kunt aanvliegen.’

 

En als ik daar nou allemaal geen zin in heb en gewoon een schildersbedrijf wil blijven?

 

‘Ik denk dat daar ruimte voor is. Sterker, als de bouwbedrijven meer renovaties gaan uitvoeren is de kans groot dat sommige onderhoudsbedrijven weer meer onderaannemer zullen worden. Wat wel belangrijk is, dat je marktkeuzes maakt. Als je zo’n schilderspecialist wilt zijn, bewijs dan dat je die specialist bent. Leg je toe op de zorg, of op de industrie, of op particulieren. In al die aparte sectoren is zo veel te weten, praten klanten op zo verschillende manieren, zijn zo verschillende kwaliteitseisen dat het eigenlijk helemaal niet kan, een allround schildersbedrijf zijn. En je onderscheidt je dan in ieder geval niet van al die andere allround schildersbedrijven.’

 

Er lopen meer VGO-adviseurs rond, wat onderscheidt jullie?

 

‘Ieder bureau heeft zijn eigen stijl, en er moet ook een “klik” zijn tussen adviseur en bedrijf. Wij zijn in ieder geval niet erg van de theoretische kant, we beschouwen bedrijven niet als een apparaat waar je zomaar een element van kan vervangen of iets bij kunt schakelen. Werken aan verandering van je bedrijf is iets dat door je mensen gedragen moet worden. De communicatie verbeteren is daarbij belangrijk, maar het gaat er ook om dat je doet wat je belooft. Heel concreet, dus.’

 

Foto:

Kees Keizer: ‘Het is lastig om het gesprek aan te gaan met de baas van degene met wie je meestal praat’

 

Foto: JMS

 


Webinar over RGS en kansen die Wkb biedt

Stadlander kiest voor acht ketenpartners

Samenwerkingsovereenkomst Elkien met drie RGS-partners

RGS-webinar over ‘variantenstudie in één dag’

Kennisfestival Resultaatgericht Samenwerken