Van Maren Vastgoedonderhoud in Katwijk is vorig jaar overgenomen. Het bedrijf krijgt opnieuw gestalte. Daarvoor leende zich een bijzonder schilderproject aan een monumentale langhuisboerderij in Warmond. Bedrijfsleider Jeroen van Veen legt uit hoe het bedrijf vernieuwt vanuit bestaande waarden.
Vorig jaar, kort na de bedrijfsovername van N. van Maren Schilder- en Afwerkingsbedrijf door de RoVu Groep nemen de voormalig directeur-eigenaar Nico van Maren en de nieuwe bedrijfsleider Jeroen van Veen het werk op van een monumentale zogenoemde langhuisboerderij in Warmond. Het contact is één op één tot stand gekomen tussen Van Maren en de particuliere opdrachtgever. Voor Van Veen, na het faillissement van zijn vorige werkgever sinds voorjaar 2013 werkzaam bij Van Maren, zijn eerste opnameklus voor het bedrijf.
Huidige staat
De staat van onderhoud van de woonboerderij in Warmond mag ronduit slecht genoemd worden. ‘Wanneer de vermeende kennis over de onderhoudsstaat bij de opdrachtgever ver afstaat van de feitelijk staat van onderhoud, is het zaak heel open en eerlijk te zijn, om misverstanden te voorkomen’, vertelt Van Veen, ‘Ondanks dat de opdrachtgever zelf aangaf en inzag dat onderhoud nu “echt nodig” was.’ Van Veen benoemt hier de psychologie in het offertestadium: ‘Zorg altijd dat de klant vooraf weet wat er allemaal moet gebeuren. Er móet natuurlijk niets, maar wanneer een klant duidelijkheid krijgt, kan hij weloverwogen kiezen en is de opdrachtgever beter in staat om de situatie te accepteren. Na voorzichtig manoeuvreren over de noodzakelijke en uitvoerige werkzaamheden en het presenteren van de uitgebreide offerte , bleek de reactie van de opdrachtgever des te opvallender. Zijn belangrijkste vraag was “wanneer kun je beginnen?”. Dan weet je dat we duidelijk zijn geweest en op dezelfde golflengte zitten.’
Zwaar aangetast houtwerk
Want niet was er alleen sprake van achterstallig schilderonderhoud, ook en vooral het houtwerk was zwaar aangetast. Van Veen: ‘De stijlen, deuren ,luiken, daklijsten,overal waar we prikten, was het eigenlijk mis. De leek ziet dat niet direct maar het is wel snel aanschouwelijk te maken. Er was in het verleden ooit heel slecht multiplex voor de kopkanten van de dakgoten gebruikt . Dat was gaan delamineren. Ik snap dat niet. Voor een paar centen meer heb je een goed stuk hout. Daar is met schilderwerk alleen geen eer te behalen. Vervanging dus. Ook wilde de opdrachtgever de luiken weer gangbaar laten maken, maar daarvoor moesten we eerst nieuwe gehengen leveren.’ Het timmerwerk, noodzakelijke voegwerk en handsmeedwerk van de gehengen besteedde Van Veen uit aan samenwerkingspartners waar Van Maren sinds jaar en dag mee samenwerkt en die letterlijk om de hoek zitten, zoals aannemersbedrijf Beyaart uit Katwijk. ‘Dit soort bedrijven ziet wat er aan de hand is, maakt het zelf en kan snel leveren. Dat kwaliteitswerk gaat hier in Katwijk nog ouderwets. Je kent elkaar, gunt elkaar wat en je hebt elkaar snel gevonden.’
Monumentaal schilderwerk
Voor de uitvoering van schilderwerk had Van Veen echter een ervaren vakman nodig met oog en gevoel voor monumentaal schilderwerk en oog voor detail en een perfecte afwerking. Door de recente bedrijfsovername kwam hij juist zo iemand tekort. Van Veen: ‘Hoewel. Ook de oude rot in het vak van het gefailleerde schildersbedrijf, Ton van Klink , was werkloos. Precies de man die ik zocht.’ Kort na de Bouwvak startte Van Klink met het schilderwerk.
Kleurkeuze
Voor de kleurkeuze volgde Van Veen de bestaande kleuren. Van Veen : ‘Daar hebben we de Sigma Beste Buitenkleuren-waaier voor gebruikt, overeenkomend met de vier bestaande kleuren: beige (3305B), een soort monumentengroen (5310B), rood (1319B) voor het lakwerk, uitgevoerd met Sigma. De grijze (5325B) muurverf op de plinten vlak boven het maaivelden hebben we met een goed hechtende muurverf Amphibolin van Caparol uitgevoerd, bovenop een dikke zwarte laag koolteer.’ Het bestaand houtwerk, deels kaal gemaakt, is bijgewerkt met Sigma Amarol primer, daarna volledig in de Amarol primer gezet en afgewerkt met S2U Allure Gloss. Van Veen: ‘Die Amarol is een fijne vullende primer en vloeit mooi. De Allure primer is harder, daardoor wat lastiger te schuren, en vloeit minder goed, vandaar mijn voorkeur voor de Amarol. Dan komt wat mij betreft de Allure Gloss toch wat beter uit de verf, letterlijk dus.’
Glaswerk
Ook had Van Klink het nodige glaswerk te stoppen: ‘Het oude stopwerk was deels vergaan en ontbrak. Daarvoor heb ik Dryseal van Repair Care gebruikt, een elastisch synthetische stopvervanger, rechtstreeks uit de koker.’
Kennis en ervaring, gedeeld goed
Overigens, Van Klink schilderde niet alleen. Zijn ervaring en vakkennis deelde hij met een leerling, met als doel om ook jonge schilders aan het bedrijf te binden en om vakkennis over te dragen. Van Veen: ‘Dit om de continuïteit van het bedrijf te borgen en voor een evenwichtige leeftijdsopbouw. ‘Op voorwaarde dat de jongen bevalt en vanzelfsprekend in samenspraak met de klant’, benadrukt Van Klink, ‘Anders begin ik er niet aan. Voor de gezelligheid doe je dat niet. Het moet meerwaarde geven. Kijk, een rolsteiger verplaatsen kun je beter met zijn tweeën doen, en omgekeerd moet er voldoende uitdagend werk voor zo’n jongen zijn. Dat ging heel erg goed. Hij is leergierig, rustig en neemt initiatief. Ik vind het belangrijk dat je merkt dat een leerling iets wil leren. Is dat niet het geval , dan vind ik het zonde van mijn tijd en kun je er net zo goed mee stoppen.’ De klik was er. Uiteindelijk werkte Van Klink de gehele periode tot aan de oplevering eind vorig jaar, met de 17-jarige Alexander van Duijn samen.