Een leerproces noemen ze het. Maar wel een waar in de topdrukte zeker 30 schilders van kunnen leven. Het kersverse management van Zitman & Co. B.V. heeft een flinke kluif aan de nieuwbouw van jeugdgevangenis Teylingereind in Sassenheim. Een kluif die naar meer smaakt.
‘Ik was zelf lekker bezig met mijn adviesbureau op het gebied van verftoepassingen en onderhoud’, vertelt Wilbur Zitman, mede-eigenaar van Zitman & Co. B.V., een schildersbedrijf met ongeveer 15 medewerkers in Voorschoten. ‘Vrij als een vogel en toch lekker inhoudelijk met het schildersvak bezig.’ Zitman studeerde aan de Nimeto en aan de Fontys Hogeschool en werkte een paar jaar voor Van Wijhe Verf voor hij zijn adviesbureau oprichtte.
Schilderen en rekenen
‘Ik zat tussen twee banen in de automobielwereld’, vertelt Aart Draijer, ‘Van filiaalleider zou ik filiaaleigenaar worden van het automerk Saab. Ik houd nogal van cijfers, dus kon ik me bij Zitman nuttig komen maken.’ Draijer: ‘In eerste instantie zouden we ad interim leiding geven voor een half jaar, inmiddels zijn we beide medeaandeelhouder geworden, naast Wilburs broer Co.’ ‘Ik vind het spelletje leuk, al krijg je er opeens heel veel verantwoordelijkheid bij’, aldus Zitman, ‘Na jaren in andere regio’s van het land gewerkt te hebben, is het een soort van thuiskomen.’ Draijer: ‘Ik wist niets van schilderen, maar wel veel van rekenen. Meten is weten. Het eerste wat ik ben gaan doen is nacalculeren. Ik wil precies de materiaalstaten en de werkregistratie weten per project. Zo kom je er snel achter wie van de medewerkers waar goed in is. Heb je die kennis eenmaal, dan kun je ze ook zo efficiënt mogelijk inzetten.’
Veel ruimte voor ontwikkeling
En dat is hard nodig, want het nieuwe management van het vooral in particulier werk gespecialiseerde bedrijf levert op dit moment zijn meesterproef. In opdracht van aannemer BAM schildert het bedrijf de nieuwbouw van de jeugdgevangenis Teylingereind in Sassenheim. Vooral Draijer kijkt zijn ogen uit. ‘Het is niet te geloven hoeveel er nog in een werk veranderd wordt,en hoezeer planning en onderlinge afstemming in de praktijk van de bouw mislopen. Ruimten waar je al geschilderd hebt waar daarna weer gebouwd moet worden. Onderdelen die niet op tijd zijn of niet in de juiste kleur geleverd, ruimten die worden veranderd, producten die worden aangepast. Het gevaar dat er voor een schildersbedrijf heel veel geld uitloopt is levensgroot.’ Daarom is Draijer vrijwel dagelijks in Sassenheim te vinden. ‘Het is zaak om onze vakmensen zo effectief mogelijk in te zetten. De schilders willen niet anders dan de projectleiders ter wille zijn. Dan is het aan mij om de kaders te schetsen: “nee, we maken het eerst hier af, en daarna komen we pas daar naar toe”. Zo houd je ook goed zicht op meerwerk.’
Hoge eisen en veranderende planningen
Zitman: ‘We werken best veel in de nieuwbouw, we kunnen dat goed. Bij dit project komt veel samen. Ten eerste had de ruwbouw veel last van het slechte weer, waardoor de hele planning in elkaar schoof. Ten tweede wordt er inderdaad veel in het werk veranderd. Ten derde hebben we vrijwel alle wanden zelf moeten uitvlakken voordat we met het schilderen van de muren konden beginnen. Bovendien hebben we te maken met een opzichter die heel hoge eisen stelt aan het eindresultaat. Dat vinden we heel prettig. We kunnen hier een ongewoon kwalitatief hoogstaand eindresultaat maken.’
De kwestie is wel dat de Zitman-directie het werk, dat in februari begon en nog zeker tot december zal doorlopen, op een inzet van circa tien vaste personeelsleden begrootte. Dat viel door alle bijkomende werkzaamheden niet bol te werken. Draijer: ‘We zijn specialisten geworden in het inzetten van extra personeel. We zagen al snel dat als we alleen maar onderhoudsschilders zouden inhuren, we veel geld zouden verliezen. Daarom hebben we de werkzaamheden opgesplitst. Voor zover mogelijk hebben we dunpleister, muurverf en lakken verspoten. Daarvoor moest veel worden afgeplakt. Daar hebben we speciaal mensen voor ingehuurd. Ook voor het uitvlakken van de muren hebben we ander personeel ingehuurd. Gelukkig is het zo dat onze vaste medewerkers een zodanig zelfstandig niveau hebben bereikt dat ze stuk voor stuk een ploeg vakmensen kunnen aansturen, zo kunnen we het niveau handhaven dat je van ons bedrijf kunt verwachten.’ En dat niveau is inderdaad bijzonder. Juist doordat Zitman & Co B.V. nu zelf zijn ondergrond heeft geëgaliseerd op de ongeveer 30.000 vierkante meter muur is die vele malen vlakker geworden dan in de meeste nieuwbouwprojecten. Verder koos de architect voor zeer verzadigde kleuren: oranje, diep blauw, bruin, oker. Kleuren die sowieso meerdere keren moeten worden opgebracht om ze goed dekkend te krijgen. Bij precies werk zoals dat van Zitman & Co B.V., leidt dat tot zeer sprekende kleureffecten, al is het de vraag hoelang het zal houden. ‘Onbegrijpelijk hoeveel er in de ruwbouw wat dat betreft misgaat’, vindt Draijer. ‘Zoals mooi afgewerkte muren waar bouwvakkers tegen aan lopen of rijden. Of zoals de stalen trappen die hier allemaal al meteen in de af-fabriekcoating zijn neergezet en er door alle werkzaamheden niet meer uitzien. Wij hebben er dan weer een uitgebreide spuit- en schilderklus aan. Maar het moet allemaal sneller en beter kunnen.’
Experimenten met producten
Met producten is er veel geëxperimenteerd in dit project, vertelt Zitman: ‘We hebben, het verftechnische advies volgend, hier wel zo’n beetje elk binnenproduct van Sikkens ingezet.’ Dat hier producten van die fabrikant, die aan de andere kant van de snelweg gevestigd is, zouden worden toegepast, was vanaf het begin duidelijk.