Hij werkte een paar jaar in loondienst voor de Belgische topdecorateur Eddy Dankers voor de rijken van de Lage Landen, maar heeft nu al weer jaren zijn eigen decoratieschilderbedrijf, ‘Noirdeco’ in het Twentse Rijssen. Henk Seppenwoolde, wiens werk heeft gehangen in het Boymans van Beuningen, doet niets liever dan decoratieschilderen. ‘Ik ben altijd bezig.’
Het is een bijzonder woonhuis, de vrijstaande woning in Rijssen, waar Henk Seppenwoolde met echtgenote en drie kinderen woont. De hele woning is één grote showroom van Henks kunnen. Van de voordeur (eikenimitatie) via de woonkamer (met deuren in mahoniefantasie en lambrizeringen in verschilllende soorten zwart marmer, tot de keuken (kastwand van mdf met lichteiken-imitatie) en de gang (in de marmersoorten rouge royal en noir belge). Mevrouw Seppenwoolde heeft het allemaal goed gevonden: ‘Ik vind het prima, al is het soms lastig als we met zijn allen weer een tijd een bepaalde ruimte niet kunnen gebruiken omdat Henk er weer aan het schilderen is.’
‘Ik ben eigenlijk grafisch ontwerper’, vertelt Henk Seppenwoolde. ‘Want toen ik op het CIBAP in Zwolle zat, leek met dat het mooiste dat er is: letters schilderen. Maar al in mijn eerste baantje kreeg je de omslag: het bedrijf schafte een snijplotter aan. Veel makkelijker en goedkoper dan zelf schilderen.’
Seppenwoolde koos voor de vlucht naar voren, ging in Antwerpen wonen en lessen volgen aan de roemruchte school van de (inmiddels overleden) decoratieschilder Alfons Meylemans (Hoger Instituut voor Decoratie Meylemans). ‘Een strenge leerschool. Je kon er geen minuut te laat op een les verschijnen en het was allemaal strak volgens de regels. Maar ik ben er wel met een gouden beoordeling afgestudeerd.’ Daarna werkte Seppenwoolde enige jaren voor het vooraanstaande Belgisch decoratiebedrijf Dankers Decor. ‘Schilderen in heel bijzondere, zeer luxueuze huizen. Ook veel imitatietechnieken. Stel je bijvoorbeeld voor dat er een bibliotheek van grenen gekocht is uit een Frans kasteel, maar dat de binnenshuisarchitect dat in notenhout wil. Dat schilderde ik dan. In die tijd heb ik geleerd om zowel heel precies als heel snel te werken.’
Maar het vele reizen en het leven uit koffers beviel Seppenwoolde op den duur niet en zo kwam hij weer terug naar Rijssen. ‘Ik heb nooit helemaal van het decoratieschilderwerk kunnen leven. Maar net voor de crisis begon het daar wel op te lijken. Mijn klanten waren vooral particulieren die bijvoorbeeld een aantal deuren in eiken-look wilden, of een mooie marmerimitatie in de gang. Tijdens de crisis is dat allemaal in elkaar gestort. Pas de laatste tijd komt die vraag weer een beetje terug.’ Een van de zaken waar het scheepje van Noirdeco op bleef varen waren kerkorgels. ‘Er zijn een stuk of veertien kerkorgelbouwers in Nederland,’ weet Seppenwoolde. ‘Heel goede, ze exporteren ook naar het buitenland. Heel vaak worden die beschilderd. Soms in een houtimitatie, maar ook vaak veel kleurrijker, met letters of met geschiedkundige voorstellingen. Er zijn een paar schilders die daarvoor veel gevraagd worden, waaronder ik. Ook dat is heel snel werken. Om de een of andere reden is er altijd maar heel weinig tijd tussen het gereedkomen van een orgel en de verscheping. De voorstelling moet er meestal binnen een week op staan.’
Verder komt Seppenwoolde rond door voor schildersbedrijven te werken. Natuurlijk in de eerste plaats als specialist: schildersbedrijven die een groter werk hebben met daarin onderdelen waar verguld, gemarmerd of gehout moet worden. De marmering in de gang van het huis waarmee Dirk Boersma vorig jaar een categorieprijs won in de Nationale SchildersVakprijs? Geschilderd door Seppenwoolde. Daarnaast werkt hij ook als ‘gewoon’ onderhoudsschilder voor derden. ‘Schildersbedrijven zijn er genoeg in Rijssen en er is altijd wel werk. Maar decoratieschilderen vind ik toch het allerleukste.’
Dat blijkt ook wel uit de werken die hij de laatste tijd maakt: voornamelijk marmerimitaties op grote borden mdf. Het zijn nog steeds herkenbare marmers, maar vaak wat uitvergroot en meer uitgesproken, zelfs wat abstract. Iets dat Seppenwoolde dan juist weer invult door met de marmertekening mee fantasiedieren erin te verwerken. ‘Een tijd geleden nam Harmen Brethouwer me op sleeptouw, een kunstenaar die veel met ambachten bezig is. Door hem kwam er werk van me in het Rotterdamse museum Boymans van Beuningen te hangen, ik heb ook wel van dit soort schilderijen verkocht. Als ik mijn oude werk voor Meylemans nog eens doorkijk, valt me op hoe schools dat was. Ik probeer, merk ik, aan de oude vormen te ontsnappen en er meer van mezelf in te leggen.’
Op ons YouTube-kanaal SchilderVAKTV is een video over Henk Seppenwoolde te zien. In een nieuwe serie: ‘Laat zien wat je kunt. In het atelier bij decoratieschilders’. In de serie brengen we video’s onder de aandacht die we al eerder maakten bij decoratieschilders thuis, toen in het kader van de Salon de Decoration, die deze zomer in Leeuwarden werd gehouden.
Foto:
Henk Seppenwoolde in zijn woonkamer. De deuren en de lambrizering zijn inimitatieschilderwerk. Uiteraard heeft Henk ook de afwerking van de muren zelf gedaan. Ook de zijdeschildering is van zijn hand
Foto’s: JMS